11. Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali

8-15 Mayıs 2008

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali
Büyükelçi sok. 20/4 Kavaklıdere, Ankara
E-mail : festival@ucansupurge.org
Web Sitesi - http://www.ucansupurge.org
Tel: 0312 427 00 20
Fax: 0312 466 55 61






FESTİVAL'DEN KALANLAR...

11. Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali’nin konukları bir haftanın ardından kalan tatları yazdılar.

ikd’lilerin katılımı farklı bir enerji kazandırdı
Şükran Yücel

Uçan Süpürge 11. yılında izleyicisine gene keyifli bir program sundu. Yarışma filmleri iyiydi. İlerici Kadınlar Derneği’nin (İKD) katılımı, festivale farklı bir enerji kazandırdı. Benim festivaldeki favori filmlerim “Kendine Ait Bir Oda” bölümünde gösterilen Jane Campion’ın “Masamdaki Melek” ve Gillian Armstrong’un “Muhteşem Kariyerim”le Dorota Kedzierzawska’nın Her Biri Ayrı Renk’te gösterilen “Ölmek Zamanı”ydı. Elbette Chantal Akerman’ın başyapıtı “Jeanne Dielman”ı da unutmamalı. Bu yıl gösterilen belgeseller de çok etkileyiciydi. Nice yıllara...

"Ölmek Zamanı"
bir parçası olmak keyifliydi

Natali Yeres
Sanat Yönetmeni

Bu yıl on birincisine şahit olduğum Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali’nin bir parçası olmak oldukça keyifliydi. Portekiz, İsveç, İngiltere, Hindistan, Çek Cumhuriyeti, Belçika, Almanya ve ABD’den birbirinden güzel kısa filmleri biz meraklılarıyla buluşturdu. Ülke olarak gidişatımızın benzer gelişmelerde olduğunu dillendirdiğimiz bir ülkenin kadın yönetmenleriyle İranlı yönetmenler Mania Akbari ve Hana Makhmalbaf’la bir arada sohbet edip çalışmalarını izleme imkanı yaratmalarından dolayı da tüm Uçan Süpürge ekibine teşekkürler ediyorum. Her yıl birbirinden güzel örnekler izleyebildiğim festivalin önümüzdeki yılki programını merakla beklerken, süpürgeme atlayıp gitmeye şimdiden sabırsızlanıyorum.

en zirve festival oldu

Sadi Çilingir
Sinema Yazarı

Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali'ne muhtelif yıllarda iştirak ettim. Her geçen yıl daha iyiye gittiğine görerek şahit olduğum festival çok başarılı bir şekilde organize ediliyor. Bu başarı sanatçı ve konuklara gösterilen özen kadar programlarda da bariz bir şekilde gözlemleniyor. Bu sene yapılan son festival en zirve festival oldu. Tanınmış ve ülkemizde sevilen yabancı kadın sinemacıların (Mania Akbari) konuk edilmesi, sinemamızın yeni kadın yönetmenlerinin (Selma Köksal) konuşmacı olarak festivale davet edilmeleri çok olumluydu. Gösterilen filmlerin kaliteleri ile festival gösterimlerinin çoğunun yapıldığı Kızılırmak Sineması'nın teknik kalitesi sinemaseverleri cezbedici bir özellikti. Ayrıca festivalin ülkemizin en güçlü kadın kuruluşlarının başında gelen ve çok başarılı yönetilen Uçan Süpürge kadın kuruluşu tarafından sahiplenilmesi ve sürdürülmesini çok takdir ediyorum. Bu kuruluşun sadece yılın belirli bir zamanını yoğunlukla geçirmediğini, tüm yıla yayılan zamanlarda çok yararlı işler yaptığını memnuniyetle haber alıyoruz. Teşekkür, tebrik, sevgi ve saygılarımı sunarım.

sinemanın mutfağında güzel bir gezinti
Gülçe Cin
!fİstanbul, Genel Koordinatör

Tam bir hafta boyunca kendi düşlerini yaratan onlarca kadının olağanüstü düşlerinin içinde dolaştık. Sinemanın mutfağında bizleri çıkardıkları bu güzel gezinti için bütün festival ekibine binlerce teşekkür.

sürprizlere de açık bir festival izledik
Necati Sönmez
Sinema Yazarı

Uçan Süpürge, bu yıl daha bir yükünü almıştı sanki! 8-15 Mayıs tarihleri arasında yalnızca filmlere değil sürprizlere de açık bir festival izledik. En büyük sürprizi de kuşkusuz, kendisi de İKD'li olan Halime Güner'in gayretiyle, İKD'li kadınların 30 yıl sonra Ankara'da buluşmasıydı.

"Kendin ol, düşünü yarat" sloganıyla gerçekleşen festival, daha ilk gençliklerinden başlayarak bu şiarı hayata geçirmiş olan kadınların varlığıyla ayrı bir şenliğe dönüştü... Bir zamanların İlerici Kadınlar Derneği'nin eylemlerini örgütlemiş bir avuç kadınla İstanbul-Ankara arası tren yolculuğu yapmak, akşamları birlikte yemek yemek ne güzel bir ayrıcalıktı! Kızılırmak sinemasındaki geniş katılımlı buluşmalarında, bugün kulağa inanması güç gelen başarılarını ve traji-komik anılarını dinlemek müthiş bir deneyimdi. Buluşmanın en vurucu kısmı ise, o anıların kahramanlarını canlı olarak perdede görmekti. 1979'da dernekleri sıkıyönetim tarafından kapatılan İKD'lilerin bu karara karşı çıktığı Uzun Yürüyüş'ün belge-filmini izlerken, hepimizin boğazına bir şeyler düğümlendi. O görüntüler karşısında ve onları hop oturup hop kalkarak izleyen, perdedeki hallerine laf atıp duran İKD'li kadınların arasında, gözyaşlarını tutabilene aşkolsun! O gün sel olup akan o kesif duygunun altında, Berin Uyar'ın şu cümlelerindeki gerçek yatıyor olsa gerek: "Güzel şeyler yaptık. Saftık, inançlıydık, inatçıydık, fedakardık ve kendimiz için hiç bir şey istememiştik. Bugün bu temizliğin kavranması zor. Bunu aktarmak yine bize düşüyor."

kışkırtıcı ve acıtıcıydı
Tülay Karacaörenli
Senarist, Yönetmen

Festivalle ilgili düşüncelerim son derece naif, öncelikle böyle bir festivalin pozitif ayrımcılığın iyi bir örgütlenme örneği olduğunu gördüm; dışarıdan bakıldığında muhalif ve sempatik olduğu hissini veriyordu, bir parça içeriden bakınca burada seyrettiğimiz sinemanın kışkırtıcı ve acıtıcı olduğunu algıladım. Elbette festivalin genelinden memnuniyetimin yanı sıra eksikliğini hissettiğim noktalar oldu, genel konuşmaların yapıldığı panel, seminer yerine daha pratiği besleyecek, atölye çalışması tarzında çalışmalara yer verilebilir diye düşünüyorum.

"Pastacı"
yapılan seçki çok özenliydi
Cüneyt Cebenoyan
Sinema Yazarı

İki yıldır Uçan Süpürge’ye davet ediliyor oluşum benim için gerçekten bir gurur kaynağı. Bu yıl rahatsızlığımdan dolayı pek enerjik değildim ama festival benim için yine de yeterince doyurucu geçti. Kısa kalış sürem içinde seyrettiğim bütün filmlerden memnun ayrıldım. Bu da yapılan seçkinin ne kadar özenli olduğunun bir göstergesi. “Yürüyen Adam” filmi, sürgündeki bir Rus yazarın hikayesini anlatıyordu. Başrol oyuncusu Cesar Sarachu o kadar iyiydi ki, çoğu zaman kurgusal bir film seyrettiğimi unuttum. Tabii yönetmen Aurélia Georges’un da bu oyunculuktaki payını unutmamak lazım. Sürgünde olma hali, yazarlık ve siyasal konjonktür değişikliklerinin birey üzerindeki etkisi gibi temalar üzerine bol bol düşünme materyali sağlayan bir filmdi “Yürüyen Adam”.

İki yıl önce bir cinayete kurban giden Adrienne Shelly’nin “Pastacı”sı da bize kaybımızın ne kadar büyük olduğunu gösterdi. Kadınlar tarafından kadınlar üzerine yapılan film türünün güzel bir örneğiydi “Pastacı”. Yine bu yıl izlediğimiz ve bir güzellik salonunda çalışan kadınlar arasında geçen “Karamel”i hatırlatıyordu, yapısı itibariyle. Bu kez, bir restoranda çalışan kadınlar başroldeydi. Kocası ve sevgilisi arasında parçalanan, bir yandan da hamilelikle ve sevimsiz patronuyla baş etmeye çalışan başkarakterini çok sevdik Pastacı’nın. Shelly, belki de hayatının en verimli döneminde saçma sapan bir şiddetin kurbanı olarak aramızdan ayrılmıştı ne yazık ki. Ana Katz’ın “Tatilde Tek Başına” adlı filmi birçok festivalden boşuna ödülle dönmemiş. Sevgilisi tarafından tatil yolunda terk edilen genç bir kadının inişli, çıkışlı ruh halini, tatil yöresinin şehir kaçkını entelektüelleriyle ilişkilerini gerçekçi bir sinema diliyle ve başarıyla anlatıyordu. Filmin başrolünde de oynayan Katz aynı zamanda iyi bir oyuncu olduğunu da gösteriyor.

Yeterince enerjik olsaydım 35 mm formatında gösterilmese de “Muhteşem Kariyerim”i sonuna kadar izlerdim ama biraz da benim nefesim yetmedi. Ama her zamanki gibi aslında filmlerden çok yaşananlar, paylaşılanlar akılda kalıyor bir festivalden. Geldiğim akşam otel lobisinde kurulmuş çilingir sofrası mesela unutulmazdı. Halime Güner ve Erman Ata Uncu’yla birlikte İKD’li kadınların yürüyüşünü gösteren belgeseli laptop’tan birlikte izleyip, o günleri tartışmak, oradan bugüne gelip kadın-erkek ilişkilerini masaya yatırmak da çok heyecan vericiydi. Uçan Süpürge’nin terkisinde bana da yer oldukça bu yolculuğa her yıl yeniden katılmak arzusuyla…

Kısa Film Senaryosu Atölyesi'nin Katılımcılarından...
kısa filme dair önemli bilgiler edindim
Alperen Yeşil

Atölye çalışmaları çok keyifli geçti. Herkesin öyküsü tek tek okundu ve öyküler nasıl kısa film haline dönüştürülür tartışıldı. Teknik eğitimden çok uygulamalı bir eğitim söz konusuydu. Bu da işin keyifli yanıydı. Kendi adıma, kısa filme dair önemli bilgiler edindim. Artık, elime aldığım malzemelerden kısa film çıkarmasını daha iyi algıladığımı düşünüyorum. Umarım bunu görmek 12. festivale nasip olur.

kısacık zamanda çok büyük kazanımlar
Berrin Peközsoy Eroğlu

Atölye çalışmaları son derece verimliydi. Sayın Işıl Özgentürk kısacık zamanda çok büyük kazanımlarla dönmemi sağladı. En önemlisi kendi hikayemi mutlaka film olarak çekmeyi kafama soktu, asla vazgeçmemeyi öğretti. Ben de şimdi çekim olanakları yaratmaya çalışacağım. Kim bilir seneye ben de bir kısa filmci olarak festivalinizde yer alırım belki!..

ekip çok özveriliydi
Harun Savaş

Uçan Süpürge, katıldığım ve aynı zamanda çağrıldığım ilk festival oldu. Kısa film sinopsis yarışması ile değil de bir film ile katılmak beni daha mutlu ederdi muhakkak. Bu sebeple film yapımcılığı ile ilgili A dan Z’ye eğitim alabileceğim bir akademiye işimin el verdiği ölçüde girmeye karar verdim. Sundukları teknik imkanlar düşündüğüm projeleri çok daha hızlı ve kaliteli şekilde hayata geçirmemi sağlayacak. Festivalin çok özverili bir ekip tarafından yürütüldüğünü gözlemledim. Herkes çok çalışıyor ve her türlü soruya yanıt bulmak için yoğun çaba sarf ediyorlardı. Bunları yaparken güler yüzlerini eksik etmemeleri ise çok önemli bir ayrıntı bana göre. Işıl Özgentürk ise çok sevdiğim ve saygı duyduğum iflah olmaz bir cadı ve benim için hep öyle kalacak. Bütün festival ekibine çok teşekkür ediyorum. (NK,SD)

13 Ağustos 2008











ÇOK ŞANSLIYIZ ÇOK!

Hatırlayın geçen yıl "su krizi" doğduğunda Büyükşehir Belediye Başkanı "Ankaralılar tatile çıksın, Ankara’dan 50-60 bin kişinin ayrılması bizi çok rahatlatır" demişti. Bu sene de "Hadi hep beraber eller havaya" diyerek başkentlileri Hipodrom’daki "Büyük Ankara Festivali"ne davet etti… Halime Güner, yerel yönetimlerin yaz aylarındaki etkinlikleri, kadın çalışmalarına ve kültür-sanat faaliyetlerine bakışını Ankara Hürriyet’e anlattı.
Hürriyet Ankara
13/08/2008

Uçan Süpürge’nin kurucusu Halime Güner, yerel yönetimlerin yaz aylarındaki etkinlikleri, kadın çalışmalarına ve kültür-sanat faaliyetlerine bakışını Ankara Hürriyet’e anlattı.

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin dünyada Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIPRESCI) Ödülü’nün verildiği tek kadın filmleri festivali olduğunu anımsatan Güner şunları söyledi:

Geçen yıl ‘Gidin’ bu yıl ‘Gelin’...

"Büyükşehir Belediyesi’nin düzenlediği Büyük Ankara Festivali, Başkent’in tamamına seslenmekle kalmayıp uluslararası bir organizasyon olma iddiasında. İlk duyduğumuzda "Yaşasın!" dedik. Bizim de artık uluslararası bir büyük festivalimiz var. Üstelik, Türkiye’de örneği görülmemiş bir festival. Gerçekten çok şanslıyız. Hepimiz şarkıları türküleri birlikte söyledik, eğlendik. Böyle baktığımızda her geçen yıl daha şanslı bir kent olmaya doğru gidiyoruz. Ama Büyükşehir Belediye Başkanı bir yıl sonra yeniden seçimlere gidiyor, içimizden "Tüh, ya değişirse" diyoruz, özlüyoruz doğrusu. Günümüzde en önemli meziyet "Ben öğreniyorum" demek ve göstermek. Hatırlayın geçen yıl "su krizi" doğduğunda Büyükşehir Belediye Başkanı "Ankaralılar tatile çıksın, Ankara’dan 50-60 bin kişinin ayrılması bizi çok rahatlatır" demişti. Bu sene de "Hadi hep beraber eller havaya" diyerek başkentlileri Hipodrom’daki "Büyük Ankara Festivali"ne davet etti.

Baez’li Hipodrom

Biz Ankaralıların Hipodrom’un tarihinde John Baez’leri, Zülfü Livaneli’leri ve daha pek çok sanatçıyı dinlediğimiz yıllar oldu. Özgürlüğü, barışı, demokrasiyi şarkı sözlerinden, sanatçıların toplumsal sorumluluk anlayışlarından dinleyip keyif aldığımız anlar yaşadık. Uzunca bir süre sessiz sedasız yazlar geçerken şimdi belediyenin organizasyonuyla şenlendi. Şanslıyız, çünkü bunca zaman çalışmalarımız için gittiğimiz illerde bize "Büyükşehir Belediyesi sadece sirk mi getiriyor?" diye soranlar çok oluyordu; şimdi artık soranlara "Açık havada el ele halaylar çekip rahatladık, bunu İbrahim Tatlıses’le, Ebru Gündeş’le yaptık" diyebileceğiz. Çok şanslıyız çok. Çünkü artık Ankara’nın bütün billboardlarında "en büyük festival bizim festival" yazılarını okudukça Melih Gökçek’in daha önce reddettiği "festival" sözcüğüne bile alıştığını görüyorum. İçimden "onun için şanslıyız"ı geçiriyorum. Ankara’mızda neredeyse yarım asırdır festival yapmak ve bunu sürdürmek için canla başla mücadele edenlerin "Uluslararası festivalleri" varken bunları üç dönemdir belediye başkanımız görmek/duymak istemezken şimdi en büyük festival bizim festival demek beni çok umutlandırdı. Düşünün yine bizi umutlandıran şey; bir zamanlar "Sığınma evleri açıldıktan sonra neye dönüştüğünü biliyorum" diyen Melih Gökçek’in bugün sığınma evi açtığını görüyoruz. Öğreniyor. Bu yüzden de şanslıyız!

Günay duyarlı

Uluslararası film ve müzik festivallerini bugüne dek hiç "görmemiş" bir belediye başkanımız var. Sanat ve kültür algısı bambaşka. Türkiye’de ilk defa Uçan Süpürge’nin bir araya getirdiği Türkan Şoray, Hülya Koçyiğit, Filiz Akın ve Fatma Girik’in de dahil olduğu 40 kadın sanatçının fotoğraflarından oluşan serginin özel fotoğraflarını Tunalı Hilmi caddesinin yoldaki direklerine astığımızda -ki izinli asıldı- ikinci gününde kaldırıldığını defalarca anlatmıştık. Ne biz ne Ankara’daki bir başka festival fark edilmedi. Kültür Bakanlığı’nın desteği olmasa festivalimizi gerçekleştirmemiz neredeyse imkansız. Şimdiki Kültür Bakanı Ertuğrul Günay bu konuda çok duyarlı. Ayrıca, Çankaya Belediyesi tarafından da fark edilmiyoruz ama bu sene festivalde Altındağ Belediyesi ile başarılı organizasyonlar yaptık. Oysa bir kent, festivalleriyle anılır. Melih Gökçek tarafından fark edilmesek de Ankaralıların Uçan Süpürge’ye ilgisinin farkındayız. Ve bunun içinde gece gündüz çalışıyoruz. Türkiye’nin her ilinde çalışmalar yapıyoruz ve birçok uluslararası etkinlikte yer alıyoruz. Bu yüzden çok tecrübe ve deneyim biriktirdik, bu da ister istemez şansı ve şanssızlığı iyi tartabilecek bilgiyi öğretiyor.

Başkanlar karşılıyor

Biz 81 ilin tamamında kadınlara yönelik faaliyetler gerçekleştirdik. Türkiye’de çalışmadığımız belediye kalmadı diyebilirim; bugüne kadar birçok bakanlık ve kamu kurumları ile de ortak çalışmalarımız oldu, olmaya devam ediyor. Ankara merkezli bir kadın kuruluşu olarak 13 yıldır Büyükşehir Belediyesi ile son 4 yıldır da Çankaya Belediyesi ile hiçbir etkinlikte ilişkimiz olmadı, oysa başka illerdeki belediyelerle bu ilişkileri kurabiliyor ve işbirlikleri yapabiliyoruz. Örneğin, ağustosun sonunda İzmir’de Dikili Belediyesi’nin düzenlediği festivale üçüncü kez katılıyor olacağız. Başkan Melih Gökçek’in "Bu adam şarlatandır" dediği Osman Özgüven’in başkanı olduğu Dikili Belediyesi, festival programında üç yıldır Uçan Süpürge’ye de yer veriyor ve birlikte film gösterimleri, söyleşiler yapıyoruz. 2003 -2005 yılları arasında Türkiye’nin her iline tek tek giderek, hepsinde belediyelerin desteğiyle ve çoğunda belediye başkanlarının bizzat katılımıyla film gösterimleri ve söyleşiler yaptık. Çeşitli ülkelerde film festivallerine davet edildiğimizde belediye başkanları tarafından bizzat karşılanıyoruz. (SD)

13 Ağustos 2008















"Çıplak değil harekete geçen kadını canlandırdım"

"Çıplak değil harekete geçen kadını canlandırdım" Yazdır E-Posta
Türkiye sinemasının kendine has bakışı, yan yan koşuşu, oyunculuğuyla zihinlere kazınan ismi Hülya Koçyiğit “görsel iştahtan çok zihinsel iştah yarabilir miyim kaygısı taşıdım” diyor. Ayça Örer’in söyleşisi.






Uçan Süpürge Haber Merkezi
Ayça Örer - Taraf
10/8/2008

Yıllardır Yeşilçam'ın içindesiniz, o zamandan bu zamana insan ilişkilerinden, set ortamına neler değişti?
Biz mesleğimizi yaparken büyük bir heyecan duyuyorduk ve keşfetmeye çalışıyorduk yaptığımız işi. Hitap ettiğimiz insanın dili olmak, yaşamını aktarmış olmak çok büyük bir heyecandı. Son derece amatör diyebileceğim bir durumda, yaptığımız işten haz alarak, o hikayeyi hayata geçirdik, hemen olmayacak şartlarda, özveriyle. Özveride bulundukça kendimizi daha çok seviyorduk. Kahraman hissediyorduk. Ne kadar çok özveri o kadar çok keyif. Yönetmen sette her şey demekti. Nasıl köylerde imece usulü var, bizde de öyleydi. Küçücük bir ekip birbirinin işini kolaylaştırmaya çalışıyordu. Sette rayla kamera itilirdi, siz kendinizi role en fazla verdiğiniz, konsantre olduğunuz an bakardınız görüntü titremiş, yeni baştan çekilirdi. Onu iten insan o kadar candan üzülürdü ki, hiç şikayet edemezdiniz. Kuaför yok, makyöz yok. Peruk takmak zorunda kalmışsın çünkü kuaföre gitme imkanın olmamış. Işık kaçıyor diye alelacele hazırlanıyorsun. Uzun yıllar işimizi bu duygularla yaptık. Bugünlerde maddiyat, para, şöhret, ün. Bunları ya bilmiyorduk, ya konuşmuyorduk, ya ön planda değildi. Birçoğumuz o dönem çok popülerdi. Her gittiği yerde tezahüratla karşılanan, büyük bir ilgi gören insanlardık. Bize "star" deniliyordu.

Anlattığınız durumda, star starlığını pek yaşayamıyor ama…
Bizlerden Hollywood starı yaşamı beklenemezdi. Ülke şartları tevazu gerektiriyordu. Bize büyüdükçe mütevazı olmamız öğretildi. Annemin "Sen ablasın, kardeşlerin için bir örneksin, bugün bu ününle Türkiye'deki kızlar için de örneksin" diye telkinleri vardı. Herkesin hayatına bir şekilde girdiğinizi, onların yaşamını değiştirebileceğinizi görüyorsunuz. Bu büsbütün tevazu gerektiriyor. Hayatı böyle bildik birçoğumuz. Bugün bu kazanımların üzerine gençler mesleklerini okullarda yapmayı da öğrendiler. Yaşama daha profesyonel şartlarda girmeyi öğrendiler. Sinemanın bir geleneği olduğu için daha özgürler. Dün kötü bir karakteri canlandırıyor diye Erol Taş hakikaten kötü adam zannedilir, toplumda tepki görürdü. Bugün bir oyuncu kötü bir karakteri canlandırınca ne kadar iyi araştırmış, ne kadar iyi oynamış diyorlar. Buraya gelene kadar çok basamak var. Bugün demokrasiye bu kadar heyecanla sarılmamızın nedeni nasıl geçmişte demokrasinin sekteye uğratılması, acılar çekilmiş olmasıysa, bu da öyle. Demek ki, hiçbir şey yerinde durmuyor. Amatör ruhla profesyonel ruh arasındaki fark ortaya çıktı ama profesyonel olmak kötü değil. Bugün bir yere daha vardık, eskiden dört yapraklı yonca olarak adlandırılan biz vardık, "Hülya Koçyiğit Sineması" vardı. Bugün yönetmen sineması var. Oyuncu olabilmek star olabilmekten çok çok daha önemli bir iştir. Ben yıldız olduğum yıllarda da arayış içindeydim. Kendimdeki diğer insanları sunmak için çok çırpındım. Hâlâ da bir arayış içindeyiz ve çok fazla alternatif sunmuyoruz seyircilere.

“Harekete geçen kadını canlandırdım”

Yaptığınız filmler entelektüel kesim tarafından beğenilmedi, zengin kız-fakir erkek klişesi eleştirildi.
Yüzdesi o kadar az ki. Bütün Türkiye'nin izlediği filmler bunlar. Türkiye'nin gidişini tayin edecek entelektüel kesim bu kadar ilgi gören sinema eserlerini görmezden geldiler. Halbuki yalnız eğlence değil sinema. İnsanların, toplumun duruşunu, tavrını değiştiriyor. Hâlâ öyle filmler yapın, hâlâ en büyük hasılatı onlar alacaktır. Klişe her zaman iş yapar. Bizim yaşadığımız toplumda sınıf olmadığı için, o filmleri izleyenler "Her an ben de yapabilirim, sıçrayabilirim" diye düşünür. "Ben görmezsem çocuğum görür" der.

Nasıl Türkan Şoray Kanunları varsa, bir de Hülya Koçyiğit kalıbı var. Bu nasıl oluştu?
Ben bu kalıptan çıkmayı işimin başından itibaren istedim. Çünkü ben tiyatro eğitimi gördüm. İlk işim ‘Susuz Yaz’ da öyleydi. Arkasından beni belli kalıba sokma gayreti geldi. Kendimi biblo gibi hissetmeye başladım. Değişmek için yönetmen önemli. Büyük bir hayranlık duyduğum Lütfü Akad'la çalışma şansı yarattım. Yapımcı şirkete, "Farklı bir rolde oynamam lazım, onun içinde Lütfü Akad'ı seviyorum, istiyorum" dedim. O da aradığını bulmuş oldu, üst üste dört film yaptık. Benim için önce oyuncu, ondan sonra başarılı, popüler kadın vardır. Hep onu aradım. ‘Kurbağalar’a gelene kadar seyirciyi hazırladık. Seyirciyle karşılıklı birbirimizi eğittik. Bir yanda Türkiye, bir yanda Türkiye'de kadın değişiyordu. Sinema da bunu vermek zorundaydı. Dünyada feminizm hareketi başladı, bize de yansıdı. Ama burada "eşit işe eşit ücret" denmedi de, "kadının da özgürlüğü var, hakları var, her şeyden önce cinsel özgürlüğü var" dendi, o dönem için biraz itici gelen bir tavırla başladı. Ona alternatif filmler de çıkmaya başladı. Müjde Ar sinemamıza girdi. O ilk, farklı bir şeydi. Arkasından kadının cinsel özgürlüğü adına bir sürü filmler yapıldı. Bu sefer halk, "bu değil, bir gömlek fazla geldi" diye ayak diredi. Bu dönem "Ben ne yapabilirim?" diye düşündüm. Çalışan kadın hak arıyordu. Onun filmini yaptım. Bu filmler çok iyi tepkiler aldı. Bir de öyle bir döneme denk geldik ki, ülkede büyük bir kaos vardı. İnsanlar birbirlerini öldürüyordu. Sinema denilince de seks filmleri gösteriliyordu. Garip bir çelişki vardı. Aileler eve kapanmış, televizyon diye bir şey çıkmış. İnsanlar böyle aptal makinesine bakar gibi bakıyorlardı. Sinema ile ilgili talebin çok azaldığı dönemlerdi. Çok şükür iyi ki bunları yapmışım. Kendimi takdir ediyorum. Hiçbir birikimim yoktu. Şirketimi de kurdum, "Ben bağımsız işler yapacağım" dedim. Eşim anlayış gösterdi. Şirket kurduk ama sermayesi yok, bir tek benim ismim var. Öyle bir durumda direnmek için sahneye çıktım. Özveriyse özveri. Mesleğimi yapabilmek için şarkıcılık yaptım. Bu utanç verici bir şey değil. Ama o benim mesleğim değildi.

Sinemada cinselliğin bu kadar kıyasıya, çiğ yaşandığı yıllar sizin için nasıl bir sıkıntı yarattı?
Bir eyleme, bir harekete geçen kadını canlandırdım ben de. O dönem benim yapabileceğim de buydu. "Biraz daha cinsellik girse işin içine, öpüşmemek de ne demek, yatağa da girilse" gibi bizlere yapılan dayatmaların karşısında benim yapabileceğim buydu. Çıplaklık seyirciyi salona davet eder diye düşünüyorlardı. Benim bakış açım o değildi. Görsellik çok çok önemli bir şey ama mümkün olduğu kadar görsel iştahtan çok zihinsel iştah yarabilir miyim kaygısı taşıdım. Deneyen ve güzel işler yapan arkadaşlarımız da oldu, yapanları yadırgamam oturur seyrederim ama ben yapamam.

“İnsanların romantizme zamanı yok”

Masumiyet çağından profesyonelleşen bir döneme geçmekten bahsediyorsunuz. O dönem sanatçılar, sonraki yıllarda kendilerini mağdur edecek sosyal güvencelerini aramaya başlamamışlar mıydı?

Önce yapımcılar, teknik çalışanlar bir araya geldiler, biz oyuncular da destek verdik. '80 öncesinde. Yaptıklarımızın birçoğu kendi rekabetimiz, beceriksizliğimiz, yetersiz diyalogumuz, yanlış anlamamızla zaten doğmadı, birçoğu da 80 ihtilaliyle kapatıldı. Turgut Özal döneminde bize tekrar ışık yandığını gördük. Telif yasasını hayata geçirdi. Bizim için çok önemliydi. Çok küstüğümüz zamanlardı. Biz yıllarca para pul, gelecek düşünmeden bu işi yaptık, yapamadığımız dönemlerde mağdur olduk. Yaşamın devam etmesi gerekiyordu. Yaşam devam ederken popülaritenin de devam etmesi gerekiyordu ve paran pulun yok, hiçbir şeyin yok. Bunu yaşayan çoklarımız çok büyük kırılmalar yaşadı. Bu bayağı özel televizyonlar çıkana kadar sürdü. Onlar çıkınca, seyirci birdenbire hatırladı.

Filmleriniz için kitapları uyarlanan aşk romanları yazarı Kerime Nadir sizi çok beğenirmiş.
Evet. Onu bana söylemişti. "Meğerse ben bu karakterleri yazarken Hülya Koçyiğit'i düşünerek yazmışım" dedi. "Ben de ortaokulda sizin romanlarınızı çok okuyordum" demiştim. Tabii o zaman hiç düşünmüyorum Nalan'ı falan canlandıracağımı. Ne romantik dönemlermiş o zamanlar. Hakikaten ne duygusal, ne romantik. Bulutların üzerinde uçuyormuşuz. Şimdi gençler, "Hiçbir zaman böyle bir aşk yaşayamayacağız, aşkolsun size" diyorlar. Zamanı yok artık insanların romantizme. "Hayal kurularak değil eyleme geçerek elde edebilirsin"i öğrendi Türk insanı.

Hülya Koçyiğit bakışı, koşuşu, ağlayışı nasıl oluştu?
Onlar hep bir on yıl yoğun bir melodramik roller üstlendiğim için. Belli bir tarz oluşturuyor insan kendi kendine. Kendimle deneyerek, tecrübeyle, beklenilene nasıl cevap vermişim diye sorarak. Bir on sene sonra öğğğ oldum. Ben de büyüdüm o arada. Yaşadığım toplumu gördüm. İnsanlar daha farklı onu gördüm. O zaman arayış başlıyor. O roller genellikle stüdyolarda, platolarda, köşklerde, yalılarda oluyordu. Sokağa inince, köye gidince, kasabadaki insanı tanıyınca, farklılıkları görünce, insanların yaşam biçimlerindeki farklılıkları görünce, o zaman daha gerçek kişileri canlandırmak istiyorsun. O zaman kıvranmalara, arayışlara, talep etmeye başlıyorsun. O yıllarda fiziksel değerler daha öndeydi. Fiziği neyi çağrıştırıyorsa o roller teklif ediliyordu. Onun içindeki insan nedir o kadar önemli değildi. Sonra bunun fikri var, düşünüyor, araştırıyor, zorluyor dedirtmeyi becerdim çok şükür.

20'li yaşlarınızda sizi kötü bir kadını canlandırırken izlemek ilginç olurdu.
Ben o tanımı sevmiyorum. Dün kötü kadın dediğin erkekleri baştan çıkaran fahişelerdi, "Şunu benim için öldür" diyen kadınlardı. Zavallı o kadınlar çok kıymetli oyunculardı, halk onları basit, ucuz, müsait kadın zannederdi. Onun için Türkan Şoray kanunları vardı. Oyuncu olarak gençlerden Fadik Sevin Atasoy çok cesur işler yapıyor. Karakter oynuyor. Şimdi ortam daha müsait.

Yeşilçam'dan insanlarla görüşüyor musunuz?
Görüşmeye çalışıyoruz. Çünkü birbirimizi anlıyoruz. Birbirimizi daha sevgi ve saygıyla kucaklıyoruz. Daha değerli görüyoruz. “Siz hiç mi polemiğe girmediniz” diyorlar. O zaman hayal bile etmediğimiz şeyler. Belki de tenezzül de etmediğimiz şeyler. Tabii ki Fatma Girik'in vizyona giren filmi ne kadar hasılat yaptı merak ediyorsun, istiyorsun ki onu geç, o da istiyor ki Türkan'ı geçsin. Bu doğal. Ama gider o filmi seyredersin, telefon açarsın. Tebrik edersin, o da sana "Saçını böyle kestirme" der. Karşılaştığında sevinirsin, dayanamaz sarılıp öpersin. Saflık, temizlik, dürüstlük vardı.

O zamanki set koşullarından bir anı var mı aklınızda?
Beş aylık hamileyken ‘Kalbimin Efendisi’ filminde tombiş bir kız rolü oynuyordum. Yönetmen Ertem Eğilmez'di. Çiftlik ağasının kızıydım. Ata binmem gerekiyordu. Bindim, çekildi. İş bitince Ertem Abi ellerimi tuttu sarıldı, dakikalarca sarılı kaldık ve ağlamaya başladı "Beni affet" diye. "Hadi be evladım ben işe kaptırdım kendimi unuttum senin hamile olduğunu sen nasıl unuttun? Ya at şaha kalksa, attan düşsen, ya bebek düşse? Bütün bu sorumluluğu ben hayatım boyunca nasıl taşırdım?" dedi. O zaman ben de başladım ağlamaya. O an ikimiz de fark ettik ki, ne o Ertem Eğilmez, ne ben Hülya Koçyiğit'im. Biz bir iş yapıyoruz ve çok büyük bir aşkla yapıyoruz. Yüzmeyi, ata binmeyi, bisiklete binmeyi rolüm gerektirdiği için öğrendim. 15 buçuk yaşında başladım çünkü film çekmeye.

Peki, böyle olmak, Hülya Koçyiğit'i yaratmak zor değil mi? Hep kontrollü müsünüz?
Kontrolle yaşıyorum ama bunu bilerek, fark ederek değil. Kendiliğinden böyle, böyle akıyor nehir. Yaptığım şeyler bana hatırlatılıyor. "Çok hoşnut bir haliniz var" diyorlar. Yüzümün gülüyor olması, "sevgi sunuyorum, hoş görüyorum, affediyorum, paylaşmak istiyorum" demek.

“Şöhretin kolay elde edildiğini gördüm”

Geçtiğimiz günlerde kaybettiğimiz Suna Pekuysal oyundan gelir, örgüsünü örer, yemeğini yapar, çocuğunu büyütürmüş. Siz de bir yanda anne ve eş olarak da bir figür oldunuz.
O benim mesleğim, bu da benim doğal yaşamım. Ben böyle bir yaşam yaşamıyorsam, bir evin sorumluluğunu almıyorsam, işimi yaparken ne kadar gerçek, ne kadar dürüst olabilirim ki? Şöhret, alkışlar, büyük iltifatlar, ödüllerin rüyasına ve hülyasına çok da fazla kapılmamak, hazzını kendi içinde yaşamak lazım. Hiçbir zaman o çok renkli ışıklara kendimi kaptırmadım. Ha, her zaman istedim, her zaman çok aradım, ama o çok kolay elde edilebilen bir şeymiş zamanla onu da gördüm. Mesleği için hiç çaba sarf etmemiş, eğitim görmemiş, sabır göstermemiş bir insan sadece güzelliğiyle, sansasyon yaratmasıyla halkın aynı derecede ilgisini görüp aynı derecede talep yaratabiliyordu. Benim yolum bu olamazdı. İki kişinin istemesiyle çocuk da büyütüyorsunuz, eviniz de yürüyor. O istek, o sevgi varsa o enerji o kadar güzel bir sinerji yaratıyor ki. O zaman bakıyorsunuz çocuk da büyümüş, yuvanız da yürüyor, işiniz de… İnanın hiç zor değil.

Ünlülerin anne olması son yıllarda moda oldu yine. Eskiden hayata karışmayan "tanrı oyuncu" modeli vardı.
Eskiden Hollywood döneminde sanatçı evlenmez, çocuk doğurmaz resim, ikon gibi gezerdi. Avrupa zihniyeti bunu ezdi geçti. Daha gerçek, daha yaşayan oyuncular oldu. Yaşıyorlar, evleniyorlar, sosyal hayatın içinde varlar. Sivil toplum hareketlerine katılıyorlar.

13 Ağustos 2008








"PANDORA'NIN KUTUSU" AÇILIYOR

"PANDORA'NIN KUTUSU" AÇILIYOR Yazdır E-Posta
Yeşim Ustaoğlu, San Sebastian Film Festivali’nin en büyük ödülü "Altın İstiridye" için "Pandora’nın Kutusu" adlı filmiyle yarışacak.





Uçan Süpürge Haber Merkezi
25/07/2008

MADRİD - Sinema dünyasının önemli festivallerinden ve İspanya’nın Bask bölgesindeki düzenlenen San Sebastian Uluslararası Film Festivali’nin "Altın İstiridye" adlı en büyük ödülü için Yeşim Ustaoğlu, "Pandora’nın Kutusu" adlı filmiyle yarışacak.


Yeşim Ustaoğlu

San Sebastian Uluslararası Film Festivali organizasyonundan alınan bilgilerde, "Altın İstiridye" bölümünde Yeşim Ustaoğlu ile birlikte yarışacak diğer yönetmenler arasında İngiliz Michael Winterbottom, Japon Hirokazu Kore-eda, İranlı Samira Makhmalbaf, İspanyol Javier Fesser ve Belen Macias’ın bulunduğu belirtildi.

Bu yıl 56. düzenlenen festival 18-27 Eylül tarihleri arasında yapılacak. (UY)

28 Temmuz 2008







"SON KUMSAL"A YASAKLAMA

"SON KUMSAL"A YASAKLAMA Yazdır E-Posta
Geçen yıl 10. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’ne ‘Yollar Çimen Bağladı’ adlı filmiyle katılan Rüya Arzu Köksal’ın, eşi Aydın Kudu’yla birlikte çektiği ‘Son Kumsal’ belgeseli Kastamonu’da İnebolu belediye başkanının engeline takıldı. Filmi yarıda kestiren başkan yönetmeni de kovdu. SİYAD olayı kınadı.


Uçan Süpürge Haber Merkezi
25/07/2008

Geçen yıl 10. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’ne ‘Yollar Çimen Bağladı’ adlı filmiyle katılan Rüya Arzu Köksal’ın çektiği Karadeniz Sahil Otobanı projesini konu alan belgesel film ‘Son Kumsal’, Kastamonu’da belediye başkanı engeline takıldı. Bu yıl Ankara Film Festivali’nde belgesel dalında üçüncülük kazanan ‘Son Kumsal’ Kültür Bakanlığı desteğiyle çekilmişti.


Aydın Kudu&Rüya Arzu Köksal

Filmin Kastamonu’daki gösterimini yarıda kestirerek Köksal ve yönetmen eşi Aydın Kudu’yu kovan İnebolu Belediye Başkanı İdris Güleç, belgeselde Başbakan Erdoğan'ın doğayı tahrip etmiş gibi gösterildiğini öne sürdü. Hürriyet gazetesinin haberine göre başkan şöyle dedi: “Bugün de aynı düşüncedeyim ve yarın da Başbakanıma karşı bir hakaret, haksızlık yapıldığında aynı şekilde müdahale ederim. Ben bundan da çekinmem. Beni de reklam edip meşhur ettiği için de kendisine teşekkür ederim. Hem ilçemin adı duyuldu, hem de ben meşhur oldum.”

14 yıldır belediye başkanlığı yaptığını söyleyen Güleç, filmde Başbakan Erdoğan’ın otobanla ilgili konuşmalarına yer verildikten sonra, iş makineleri ve dozerlerin gösterildiğini, Başbakanın doğayı tahrip ettiği izlenimi veren bu görüntülere halka açık gösterimde yer verilemeyeceğini belirterek gösterimi yarıda kestirmiş ve yönetmenleri kovmuştu.

Son Kumsal belgeseli, 15 Temmuz’dan beri Karadeniz'in sahil kasabası ve ilçelerinde ayrı ayrı gösteriliyor. Belgesel, Kerpe, Ereğli, Bartın, İnkumu, Amasra ve Cide'de gösterildi.

SİYAD’dan kınama

Sinema Yazarları Derneği (SİYAD), İnebolu ve Abana yerel yöneticilerini kınayan bir açıklama yayınladı. Açıklama şöyle:

“SİYAD (Sinema Yazarları Derneği) olarak Son Kumsal adlı filmin İnebolu ve Abana'daki halka açık gösterimlerinin otoritelerini keyfi biçimde kullanan yerel yöneticiler tarafından yasaklanmasını kınıyoruz. Düşünce ve ifade özgürlüğünün çiğnenmesinin yanı sıra bir sanat yapıtının izleyiciyle buluşmasının birden fazla kez engellendiği bu durumdan üzüntü ve kaygı duyuyoruz. Ortada işlenmiş ya da işlenmesi muhtemel bir suç olmadığı bilindiği halde, ancak faşizan ülkelerde örneğine rastlanır şekilde "Son Kumsal" adlı belgeselin yasaklanması, sadece yaratıcılarının değil bu belgeseli izlemek isteyenlerin özgürlüklerini de kısıtlamıştır. Son Kumsal’ın suç unsuru içermediği gibi bugün her sorumlu bireyin üstlenmesi gereken, çevre sorunlarını ele almak, çevre bilinci yaratmak ve doğal çevreyi tahrip eden iktidar odaklarını eleştirmek görevini yerine getiren bir belgesel olduğuna birçok gösterimi sırasında onlarca izleyici, belgeselci, basın mensubu ve film eleştirmeni tanıklık etti. Son Kumsal’ın yaratıcılarından, İnebolu ve Abana sakinlerinden özür dilenmeli ve bir an önce Son Kumsal’ın gösterimi gerçekleştirilmelidir.” (SD)

28 Temmuz 2008





LÜKÜS HAYAT'IN 'ZEYNEP'İ ARTIK YOK

LÜKÜS HAYAT'IN 'ZEYNEP'İ ARTIK YOK Yazdır E-Posta
Sinemada 90’dan fazla filmde rol alan, tiyatroda birçok ödülü bulunan, televizyon dünyasının sevilen isimlerinden olan Suna Pekuysal, yaşama veda etti. Çoğunlukla yardımcı kadın rollerinde unutulmaz oyunculuğuyla kendini var eden Pekuysal, 75 yaşındaydı.



Uçan Süpürge Haber Merkezi
22/07/2008

İSTANBUL - Onu belki de en çok Lüküs Hayat’tan hatırlıyoruz. 9 mart 1985’te ilk kez sahnelenen Lüküs Hayat opereti bu yıl 24. yaşına girdi. Başrollerden biri olan Rıza’yı canlandıran Zihni Göktay dışında yıllar içinde tüm kadrosu değişen bu başyapıt, Türkiye tiyatrosunun kilometre taşlarından biri. Bu esere can verenlerden biri olan, yıllarca ‘Zeynep’ rolüyle Lüküs Hayat’ta sahneye çıkan Suna Pekuysal, artık yok.



1933 yılında doğan Suna Pekuysal, sinema, tiyatro ve televizyon dünyasının sevilen isimlerindendi. Uzun yıllar emek verdiği sinemada Yaprak Dökümü, Samanyolu, Kanlı Nigar, Otobüs Yolcuları, Küçük Hanım serisi gibi 90’dan fazla filmde rol aldı. Ne var ki, ödüllerini hep tiyatrodan aldı; Belkıs Dilligil Ödülü, Muhsin Ertuğrul Emek Ödülü, Afife Ödülü…

Sinemanın yanı sıra televizyon dizilerinde de karşımıza çıktı Suna Pekuysal. Rahatsızlığı artınca sahnelerden de film setlerinden de televizyondan da uzak kaldı. Pekuysal, birkaç hafta önce düşmüş ve kırık nedeniyle hastaneye kaldırılmıştı.

Çoğunlukla yardımcı kadın rollerinde unutulmaz oyunculuğuyla kendini var eden Suna Pekuysal, 22 temmuzda yaşama veda etti. (SD)

28 Temmuz 2008





.
"HUYSUZ VE TATLI" KADIN ARTIK YOK

80'lerin unutulmaz televizyon dizisi 'Altın Kızlar'da huysuz ve sevimli Sophia karakterini canlandıran Estelle Getty yaşama veda etti.

Televizyonda 1980’li yıllarda gösterilen "Altın Kızlar" dizisinin oyuncularından Estelle Getty, 84 yaşında yaşama veda etti.

Bir zamanların çok sevilen dizisinde ufak tefek ve alaycı Sophia karakterini canlandıran Getty, bu rolü alıp dünya çapında üne kavuşmadan önce 40 yıl oyunculukta başarı kazanmak için çabalamıştı.

"Altın Kızlar"
Sinemaya ‘Team-Mates’ (1978) adlı filmle başlayan oyuncu, ‘Tootsie’ (1982), ‘Maske’ (Mask, 1985), ‘Mannequin’de (1987) oynadı. Asıl çıkışını Miami’deki bir evi paylaşan 4 emekli kadının maceraları komik bir şekilde anlatan “Altın Kızlar” (1985) adlı dizide canlandırdığı huysuz ve sevimli Sophia Petrillo rolüyle yaptı. Kendisine Emmy ve Altın Küre ödülleri getiren dizi 1992’ye kadar sürdü. Aynı sene Sylvester Stallone’yle birlikte ‘Dur! Yoksa Annem Ateş Edecek’ (Stop! Or My Mom Will Shoot, 1992) adlı filmde oynayan Getty, çeşitli TV dizilerinde kariyerine devam etti.

En son ‘Küçük Kardeşim’ (Stuart Little, 1999) ve ‘The Million Dollar Kid’ (2000) gibi filmlerde oynayan Getty 84 yaşındaydı. (UY)

Uçan Süpürge Haber Merkezi
22/07/2008


28 Temmuz 2008






"BU NE GÜZEL DEMOKRASİ!" SARAYBOSNA YOLCUSU

Belmin Söylemez, Berke Baş, Haşmet Topaloğlu, Somnur Vardar’ın yönettiği ‘Bu Ne Güzel Demokrasi!’ belgeseli 14. Saraybosna Film Festivali'nin resmi programına davet edildi.

15-23 Ağustos tarihleri arasında gerçekleştirilecek olan Saraybosna Film Festivali'nde filmin uluslararası prömiyeri yapılacak.

Filmist film kolektifi tarafından gerçekleştirilen belgesel altı kadın adayın 2007 seçimlerindeki mücadelelerini ve kadının siyasette yer edinme çabasını anlatıyor.

6 farklı kadın öyküsü
Türkiye, 2007 yazı. Genel seçimlere iki ay var. Altı farklı kadın aynı hedef için büyük bir mücadele veriyor: milletvekili seçilmek. Bir iş kadını, bir profesör, muhalefetin en genç adayı, bir Kürt aktivist ve iki eski genelev çalışanı... Kadınlarla dolu evlerden sünnet törenlerine koşturuyorlar, bir gün bir yas evine konuk oluyorlar ertesi gün partilerinin mitingine katılıyorlar. Her an, her aşamada üzerlerinde baskı var: erkekler, para, zaman, talepkar seçmenler ve tabii rekabet.

Bağımsız bir yapım
'Bu Ne Güzel Demokrasi!' filmist kolektifi tarafından tamamen bağımsız olarak gerçekleştirildi ve çoğu gönüllülerden oluşan bir ekiple çekildi. İsveç Başkonsolosluğu filmin post-prodüksiyon (kurgu) aşamasında destek oldu. Filmin ilk gösterimi 18 Nisan 2008'de 27. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde yapıldı.

Filmist Film Kolektifi
Filmist Film Kolektifi 2006 yılında altı bağımsız sinemacı tarafından kuruldu. Kurucu üyeleri Belmin Söylemez, Berke Baş, Somnur Vardar, Haşmet Topaloğlu, Elvan Kıvılcım ve Melis Birder. Kolektif, ağırlıklı olarak güncel sosyal-politik konular üzerine belgesel ve uzun metraj çalışmalar yapmayı planlıyor. 'Bu Ne Güzel Demokrasi!' filmist'in ilk ortak projesi. (UY)

Konuyla ilgili adresler:
www.filmist.org
Uçan Süpürge Haber Merkezi
21/07/2008


28 Temmuz 2008




FIPRESCI ÖDÜLÜ 'UTANÇ'A GİTTİ

FIPRESCI ÖDÜLÜ 'UTANÇ'A GİTTİ Yazdır E-Posta
8-15 Mayıs tarihleri arasında Ankara’da düzenlenen 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali'nde kazanan film belli oldu. Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIPRESCI) Ödülü İranlı yönetmen Hana Makhmalbaf’ın filmi ‘Utanç’a verildi.



Dünyada FIPRESCI Ödülü’nü veren tek kadın filmleri festivali olan Uçan Süpürge’de bu senenin ödülü İran’a gitti.

15 Mayıs Perşembe günü festivalin Kızılırmak Sineması’nda yapılan kapanış töreninde açıklanan Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIPRESCI) Ödülü İranlı yönetmen Hana Makhmalbaf’ın 18 yaşında çektiği ‘Utanç’ (Buda as sharm foru rikht) adlı filmine verildi.

Almanya’dan Angelika Kettelhack, Fransa’dan France Hatron ve Türkiye’den Burcu Aykar Şirin’den oluşan FIPRESCI Jürisi ödülü ‘Utanç’a verme gerekçesinde şunları söyledi:

“Bu film, yaşam ile ölüm arasındaki çizginin çok ince olduğu bir coğrafyada büyüyen çocukların hayata, insanlara bakışlarının baştan nasıl çarpıtıldığını zekice ve cesurca belgeliyor. Bazı çocuklar kendilerini büyüklerden öğrendikleri savaş oyununa kaptırsa da, bazıları bu oyunun anlamsızlığının farkında. Küçük bir kız, hayata dair ölümden başka hikâyeler de öğrenmek adına verdiği savaşta çok güçlü, cesur ve sabırlı olabiliyor. Gerçeği yakalama peşindeki belgeselvari tarzıyla film, Afganistan’da yaşanan “gerçeklik”in aslında ne kadar absürt ve utanç verici olduğunun altını çiziyor. Küçük Baktay’ın mücadelesi herkese, özellikle kadınlara ilham verebilecek nitelikte."



'Utanç', Hana Makhmalbaf’ın ilk uzun filmi. İranlı Hana’nın 18 yaşında çektiği ve Berlin’den Selanik’e pek çok festivalden ödüller toplamış bu filmi Afganistan’da bir köyde geçiyor ve altı yaşındaki Baktay’ın öyküsünü anlatıyor.

7 yaşında ilk filmini çekti

Marziyeh Meshkini (Şaşkın Köpekler) ile Mohsen Makhmalbaf’ın (Kandahar) kızı, Samira Makhmalbaf (Kara Tahta) ile Maysam Makhmabaf (Samira Kara Tahta’yı Nasıl Çekti) kızkardeşi olan Hana, 7 yaşında babasının yönettiği ‘A Moment of Innocence’ filminde oynadı. 8 yaşında ‘The Day My Aunt Was Ill’ adlı ilk kısa filmini çekti ve bu film kendisi sadece 9 yaşındayken Locarno Film Festivali’nde gösterildi. 14 yaşındayken Afganistan’da çektiği, ilk belgeseli ‘Joy of Madness’ 2003 yılında Venedik Film Festivali’nde üç ödül kazandı.

17 Mayıs 2008













SEDA AKMAN SUNUYOR, FIPRESCI AÇIKLANIYOR, UÇAN SÜPÜRGE MOLA VERİYOR!

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, 15 Mayıs akşamı saat 19.00’da Kızılırmak Sineması’nda yapılacak kapanış töreniyle sona eriyor. Oyuncu Seda Akman’ın sunacağı törende, Kısa Film Öyküsü Yarışması’nın birincisi ile FIPRESCI Ödülü’nü kazanan film açıklanacak. Ödül alan film törenin ardından ücretsiz gösterilecek.

Vakıfbank’ın sponsorluğunda, Kültür Bakanlığı ve Başbakanlık Tanıtma Fonu’nun katkılarıyla düzenlenen 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nde 27 ülkeden 88 kadın yönetmenin 89 filmi yedi gün boyunca sinemaseverlerle buluştu.

Festivalin kapanış töreni, 15 Mayıs Perşembe akşamı saat 19.00’da Kızılırmak Sineması’nda yapılacak. Sinema filmleri ve televizyon dizilerinin başarılı oyuncusu Seda Akman’ın sunacağı törende iki ödül, sahiplerini bulacak.

Festival kapsamında her yıl düzenlenen Kısa Film Öyküsü Yarışması’nın birincisi kapanış töreninde açıklanacak.

Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIPRESCI) Jürisi ise festivalin “Her Biri Ayrı Renk” başlıklı bölümünde izlediği 12 filmden birine ödül verecek. Tüm dünyada tüm kadın filmleri festivalleri içinde yalnızca Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri’nde verilen ve çok prestijli kabul edilen bu ödül, kapanış töreninde sahibi bulacak. Ödülü alacak olan film, törenin ardından ücretsiz gösterilecek.

Kapanış törenine tüm sinemaseverler davetli.

14 Mayıs 2008









Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nde Ödüller Belli Oldu

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali 8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında 11. kez gerçekleştirilecek. Festivalde bu yıl;

Uçan Süpürge Onur Ödülü’nü Nilüfer Aydan,
Bilge Olgaç Başarı Ödülü’nü ise Meral Çetinkaya alacak.

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, sinemaya yönetmenlik ya da oyunculuk alanında emek vermiş kadınların emeklerini görünür kılmak amacıyla düzenlediği Uçan Süpürge Onur Ödülü’nü bu yıl;

52 yıldır Türkiye sinemasına emek verdiği, başrolden karakter oyunculuğuna pek çok filmde rol aldığı, Yeşilçam geleneğinden geldiği halde yeni Türk sinemasına başarıyla uyum sağladığı, zirvede olduğu dönemde bile “yıldız” olmaya çalışmadan bağımsız kimliğini ve özgür ruhunu koruduğu, sinema tutkusunu hiç yitirmediği ve hâlâ sinemada özgün ve farklı karakterleri yaratmaya devam ettiği için Nilüfer Aydan’a veriyor.

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali; erkeklere ait sinema dünyasında kadın olarak tüm olumsuzluklara karşı düşlerini gerçek yapmayı başarmış kadınların simgesi Bilge Olgaç adına, sinemanın farklı alanlarında başarılı olmuş kadınlara verilen Başarı Ödülü’nü ise bu yıl;

Rol aldığı filmlerdeki güçlü ve etkileyici performansı, küçük rollerde bile özenle ve derinlikle yarattığı unutulmaz kişiliklerle karakter oyunculuğunun önemini ve değerini bir kez daha kanıtladığı için ve sinemaya verdiği emekten dolayı Meral Çetinkaya’ya veriyor.





11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivalinde, senaryosu Demet Saka'ya ait "Şişme Kadın" filmi birincilik, İranlı yönetmen Hana Makhmalbaf'ın "Utanç" adlı filmi Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIBRESCI) ödülünü aldı.

15 Mayıs Perşembe günü festivalin Kızılırmak Sineması’nda yapılan kapanış töreninde açıklanan Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIPRESCI) Ödülü İranlı yönetmen Hana Makhmalbaf’ın 18 yaşında çektiği ‘Utanç’ (Buda as sharm foru rikht) adlı filmine verildi.

Almanya’dan Angelika Kettelhack, Fransa’dan France Hatron ve Türkiye’den Burcu Aykar Şirin’den oluşan FIPRESCI Jürisi ödülü ‘Utanç’a verme gerekçesinde şunları söyledi:

“Bu film, yaşam ile ölüm arasındaki çizginin çok ince olduğu bir coğrafyada büyüyen çocukların hayata, insanlara bakışlarının baştan nasıl çarpıtıldığını zekice ve cesurca belgeliyor. Bazı çocuklar kendilerini büyüklerden öğrendikleri savaş oyununa kaptırsa da, bazıları bu oyunun anlamsızlığının farkında. Küçük bir kız, hayata dair ölümden başka hikâyeler de öğrenmek adına verdiği savaşta çok güçlü, cesur ve sabırlı olabiliyor. Gerçeği yakalama peşindeki belgeselvari tarzıyla film, Afganistan’da yaşanan “gerçeklik”in aslında ne kadar absürt ve utanç verici olduğunun altını çiziyor. Küçük Baktay’ın mücadelesi herkese, özellikle kadınlara ilham verebilecek nitelikte."

‘Utanç’, Hana Makhmalbaf’ın ilk uzun filmi. İranlı Hana’nın 18 yaşında çektiği ve Berlin’den Selanik’e pek çok festivalden ödüller toplamış bu filmi Afganistan’da bir köyde geçiyor ve altı yaşındaki Baktay’ın öyküsünü anlatıyor.

7 Yaşında İlk Filmini Çekti
Marziyeh Meshkini (Şaşkın Köpekler) ile Mohsen Makhmalbaf’ın (Kandahar) kızı, Samira Makhmalbaf (Kara Tahta) ile Maysam Makhmabaf (Samira Kara Tahta’yı Nasıl Çekti) kızkardeşi olan Hana, 7 yaşında babasının yönettiği ‘A Moment of Innocence’ filminde oynadı. 8 yaşında ‘The Day My Aunt Was Ill’ adlı ilk kısa filmini çekti ve bu film kendisi sadece 9 yaşındayken Locarno Film Festivali’nde gösterildi. 14 yaşındayken Afganistan’da çektiği, ilk belgeseli ‘Joy of Madness’ 2003 yılında Venedik Film Festivali’nde üç ödül kazandı.

Kaynak
sinemasinemadir.com





Uçan Süpürge'nin FIPRESCI'ye Aday Filmleri Belli Oldu

11. Uluslararası Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali'nde FIPRESCI ödülü için yarışacak filmler belli oldu. Yarışmaya Türkiye'den Fikret Bey filmi katılıyor. Sonuçlar 15 Mayıs'ta açıklanacak.

11. Uluslararası Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali'nde "Her Biri Ayrı Renk" bölümünde yer alan 12 film, Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIPRESCI) Ödülü için yarışacak.

Bu yıl Almanya'dan Angelika Kettelhack, Fransa'dan France Hatron ve Türkiye'den Burcu Aykar Şirin'den oluşan FIPRESCI Jürisi Arjantin, Avusturya, Belçika, Brezilya, Fransa, Hollanda, İran, İspanya, İsrail, Polonya ve Türkiye'den yarışmaya katılan filmlerden birini seçecek.

8-15 Mayıs tarihleri arasında Ankara'da düzenlenecek olan Uçan Süpürge Festivali dünyada FIPRESCI Ödülü'nü veren tek kadın filmleri festivali.

Festivalde Avusturya adına yarışan "Az Önce Oldu" (Kurz davor ist es passiert) kadın ticareti sorununu gerçek öyküler ekseninde ele alıyor. Anja Salomonowitz'in Berlin'den "Caligari", Viyana'dan da "En İyi Film" ödüllerini toplayan filmi, kurguyla kurmaca arasında seyircinin vicdanını da sorguluyor.

Emmanuelle Cuau'nun festivallerde çok beğenilen filmi "Çok Mersi" (Trés Bien, Merci) ise traji-komik bir öykü anlatıyor. Cannes Film Festivali'nden Altın Kamera Ödülü'yle dönen "Denizanası" ise, insanlık durumlarına dair çokparçalı öyküler anlatıyor. Yarışmaya Hollanda'dan katılan "Gerçek Aşk Kördür" (Blind) etkileyici görüntüleri ve müziğiyle öne çıkıyor.

Yeni sözcükler yaratması bakımından sık sık James Joyce'la karşılaştırılan, Brezilya'nın önde gelen yazarlarından João Guimarães Rosa'nın bir romanından uyarlanan "Mutum", 10 yaşındaki bir çocuğun gözünden hayatı anlatıyor. Film Sandra Kogut'un Berlin Film Festivali'nde Özel Ödül aldı.

Kedzierzawska da yarışmada
Polonya'dan Dorota Kedzierzawska'nın "Ölmek Zamanı", Belçika'dan Marion Hänsel'in San Sebastian Film Festivali'nden ödülle dönmüş filmi "Rüzgar Kumları Kaldırırsa" (Si le vent souleve le sable) katılıyor. Yarışmaya Brezilya'dan "Samanyolu", Arjantin'den FIPRESCI Ödülü almış olan Ana Katz'ın çektiği "Tatilde Yalnız" (Una Novia Errante) filmi katılıyor. İran'dan Hana Makhmalbaf'ın ilk uzun filmi "Utanç" festivalde yarışacak. Cannes'da Eleştirmenler Haftası'nda Büyük Ödül kazanan Lucia Puenzo'nun ilk uzun metrajlı filmi `XXY' ise hermafrodit (çift cinsiyetli) bir gencin çarpıcı öyküsünü anlatıyor.

Türkiye'yi Fikret Bey temsil ediyor
Senaryosunu Necla Algan'la birlikte yazan Selma Köksal'ın ilk uzun filmi "Fikret Bey" bu bölümde gösterilecek tek Türkiye yapımı film. Fikret Özsoy adlı işadamının, yaşamının son dönemindeki bir gününün öyküsünü anlatıyor. Yönetmenlerden Tamar van den Dop, Emmanuelle Cuau ve Lina Chamie festival tarihlerinde Ankara'da olacaklar. Yönetmenler gösterimlerin ardından seyircilerle sohbet edecekler. Kazanan film 15 Mayıs'ta açıklanacak. Ödül alan film 15 Mayıs Perşembe günü festivalin kapanış töreninin yapılacağı Kızılırmak Sineması'nda açıklanacak ve törenin ardından ücretsiz gösterilecek.









11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, 15 Mayıs akşamı saat 19.00 da Kızılırmak Sinemasında yapılacak kapanış töreniyle sona eriyor. Oyuncu Seda Akmanın sunacağı törende, Kısa Film Öyküsü Yarışmasının birincisi ile FIPRESCI Ödülünü kazanan film açıklanacak. Ödül alan film törenin ardından ücretsiz gösterilecek.

Vakıf Bankın sponsorluğunda, Kültür Bakanlığı ve Başbakanlık Tanıtma Fonunun katkılarıyla düzenlenen 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivalinde 27 ülkeden 88 kadın yönetmenin 89 filmi yedi gün boyunca sinemaseverlerle buluştu.

Festivalin kapanış töreni, 15 Mayıs Perşembe akşamı saat 19.00 da Kızılırmak Sinemasında yapılacak. Sinema filmleri ve televizyon dizilerinin başarılı oyuncusu Seda Akmanın sunacağı törende iki ödül, sahiplerini bulacak. Festival kapsamında her yıl düzenlenen Kısa Film Öyküsü Yarışmasının birincisi kapanış töreninde açıklanacak.

Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIPRESCI) Jürisi ise festivalin "Her Biri Ayrı Renk" başlıklı bölümünde izlediği 12 filmden birine ödül verecek. Tüm dünyada tüm kadın filmleri festivalleri içinde yalnızca Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmlerinde verilen ve çok prestijli kabul edilen bu ödül, kapanış töreninde sahibi bulacak. Ödülü alacak olan film, törenin ardından ücretsiz gösterilecek.

Kapanış törenine tüm sinemaseverler davetli.
festival.ucansupurge.org/






11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali kapsamında düzenlenen “Beden” konulu Kısa Film Öyküsü Yarışması sonuçlandı. 113 eserin katıldığı yarışmada, Gülden Treske, Mutlu Binark ve Selen Doğan’dan oluşan jürinin değerlendirmesi sonucunda, 10 öykünün yazarı, festival tarihlerinde Ankara’da Işıl Özgentürk yönetiminde yapılacak olan Senaryo Atölyesi’ne katılmaya hak kazandı.

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin 1999’dan beri her yıl düzenlediği Kısa Film Öyküsü Yarışması, kısa filmin gelişmesine katkıda bulunmak ve filmlerde kadın bakış açısını artırmak amacını taşıyor. Festivalin vazgeçilmezlerinden olan yarışma, sektöre yeni yazarlar da kazandırıyor.

Bu sene yarışmaya yurt içi ve yurt dışından toplam 113 kısa film öyküsü katıldı. Gülden Treske, Mutlu Binark ve Selen Doğan’dan oluşan jüri, yaptığı değerlendirme sonucunda, atölye çalışmasına davet edilecek 10 öykünün yazarını belirledi. Öyküler; sinematografik nitelik, anlatım dili, yenilik ve yaratıcılık, öykülerin yarışma temasıyla uyumu, temaya farklı açılımlar getirme becerisi, özgünlük, içsel tutarlılık ve yazarın eserine yansıttığı bakış açısı göz önüne alınarak değerlendirildi.

Seçilen öyküler ve yazarları şöyle:
(Kazanan öyküler arasında bir derecelendirme yoktur)

“Cariye İstiare” / Harun Savaş, İstanbul
“Bir Bedenin Anatomisi” / Burcu Büyükakkaş, İstanbul
“Balon Kız” / Alperen Yeşil, İzmir
“Bir Varmış, Bir Yokmuş” / Hakkı İnanç, İstanbul
“Pasif Direniş” / Rahme Çiftçioğlu, York-İngiltere
“Göz Değmemiş Beden” / Ümit Çalışıcı, Gaziantep
Hayalperest / “Umuda Yolculuk” / Berrin Peközsoy Eroğlu, İstanbul
Magicofwings / “Cansız Manken” / Merve Özdemir, İzmir
Okyanus / “Şişme Kadın” / Demet Saka, İzmir
Armina / “Teşhir mi?” / Dilşah Özdinç, Ankara

Bu on eserin yazarı, 9-10-11 Mayıs 2008 tarihlerinde Ankara’da, Işıl Özgentürk yönetimindeki Senaryo Atölyesi’ne katılarak kısa film öykülerini senaryolaştıracaklar. Atölye çalışması sonucunda seçilecek bir senaryo, sponsor bulunduğu takdirde filme çekilerek bir sonraki yıl festivalde gösterilecek. Senaryo Atölyesi, Ankara Goethe Enstitüsü ve Mülkiyeliler Birliği’nin katkılarıyla gerçekleşecek. 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, 8-15 Mayıs tarihleri arasında düzenleniyor.







8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında Ankara’da gerçekleşecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, ‘barış’ temalı bölümünü Pippa Bacca’ya adıyor. Festival, savaşın acıtan gerçekliğiyle barış umudu arasında sıkışmış öykülerin kadın gözüyle anlatıldığı “Barış Ne Zaman?” başlıklı bölümünde yer alan 7 filmle, Bacca’nın yarım kalan yürüyüşüne sinemayla destek verecek.

“Barış Gelini” projesi için 8 Mart’ta sanatçı arkadaşı Silvia Moro ile Milano’dan yola çıkan İtalyalı sanatçı Pippa Bacca’nın Türkiye’de yarım kalan yürüyüşünü Uçan Süpürge sürdürüyor. 8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında Ankara’da gerçekleşecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, ‘barış’ temalı bölümünü, Türkiye’de tecavüze uğrayıp öldürülen Pippa Bacca’ya adıyor. Festival, savaşa karşı barış öneren filmlerle, Bacca’nın ‘barış’ düşüne katkıda bulunmayı amaçlıyor.

“Barış Ne Zaman?” Şimdi!
Savaşın acıtan gerçekliğiyle barış umudu arasında sıkışmış öykülerin kadın gözüyle anlatıldığı filmlerden oluşan “Barış Ne Zaman?” bölümünde 3 kurmaca, 2 belgesel ve 2 kısa olmak üzere 7 film yer alıyor.

Bölümün kurmaca filmleri İran sinemasından geliyor. Bunlardan ilki İran-Irak savaşının göbeğine kamerasını yerleştiren Ensieh Shah-Hosseini’nin 2006 tarihli filmi ‘Hoşça Kal Hayat’ (Shab Bekheir Farmandeh). Karlovy Vary Film Festivali’nden ödüllü bu film, kendini öldürmek isteyen bir kadının gönüllü savaş muhabiri olmasını anlatan etkileyici bir dram.

İran sinemasının önemli isimlerinden Rakhshan Bani Etemad’ın Irak-İran savaşı döneminden bir öykü anlattığı 2005 tarihli ‘Gilaneh’ ise bir annenin cesaretini ve mücadelesini betimliyor. Etemad ayrıca festivalin konuğu olarak Ankara’ya gelecek ve filminin gösteriminde seyircileriyle sohbet edecek.

Bu bölümde yer alan bir diğer İran filmi ise ‘Şaşkın Köpekler’ (Sag-haye velgard). Marzieh Meşkini’nin 2004 yılında çektiği film, Afganistan’da savaşın yıkıcı etkisinden en çok etkilenenin çocuklar olduğu gerçeğinden yola çıkarak, anneleri hapse giren iki çocuğun yaşadıklarına odaklanıyor.

“Barış Ne Zaman” bölümünde ayrıca, savaşın gerçekliğine birebir tanıklık eden, özenle seçilmiş iki de belgesel var: ‘Çeçen Hikayesi’ (Birlyant, A Chechen Story) ve ‘İki Arada’ (Double Exposure).

Bu bölümde yer alan kısa filmlere gelince… Almanya’dan Shohreh Jandaghian’ın yönettiği ödüllü ‘Gülen Köpek’ (Smiling Dog) ile Monica Bravo’nun Londra’da, gazete okumanın, radyoda haberleri dinlemenin, televizyon izlemenin ya da en basitinden metroya binmenin bireyler üzerinde yarattığı korkuyu çarpıcı bir dille anlattığı ‘Kendi Yanıma Bile Oturmazdım’ı (I Wouldn’t Sit Next To Myself).

Ayrıntılı bilgi için: festival @ ucansupurge.org








11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, 15 Mayıs akşamı saat 19.00’da Kızılırmak Sineması’nda yapılacak kapanış töreniyle sona eriyor. Oyuncu Seda Akman’ın sunacağı törende, Kısa Film Öyküsü Yarışması’nın birincisi ile FIPRESCI Ödülü’nü kazanan film açıklanacak. Ödül alan film törenin ardından ücretsiz gösterilecek.

Vakıfbank’ın sponsorluğunda, Kültür Bakanlığı ve Başbakanlık Tanıtma Fonu’nun katkılarıyla düzenlenen 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nde 27 ülkeden 88 kadın yönetmenin 89 filmi yedi gün boyunca sinemaseverlerle buluştu.

Festivalin kapanış töreni, 15 Mayıs Perşembe akşamı saat 19.00’da Kızılırmak Sineması’nda yapılacak. Sinema filmleri ve televizyon dizilerinin başarılı oyuncusu Seda Akman’ın sunacağı törende iki ödül, sahiplerini bulacak.

Festival kapsamında her yıl düzenlenen Kısa Film Öyküsü Yarışması’nın birincisi kapanış töreninde açıklanacak.

Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIPRESCI) Jürisi ise festivalin “Her Biri Ayrı Renk” başlıklı bölümünde izlediği 12 filmden birine ödül verecek. Tüm dünyada tüm kadın filmleri festivalleri içinde yalnızca Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri’nde verilen ve çok prestijli kabul edilen bu ödül, kapanış töreninde sahibi bulacak. Ödülü alacak olan film, törenin ardından ücretsiz gösterilecek.

Kapanış törenine tüm sinemaseverler davetli.
http://festival.ucansupurge.org/






BUDA UTANÇTAN YIKILINCA
Küçücük bir Hazara kız çocuğu, kendinden biraz daha büyük komşu oğlan çocuğu onu çok özendirince, arkadaşıyla birlikte okula gitmek ister; ve macera başlar. Afganistan’da Taliban dinamitlemeden önce (2001) yüzyıllardır dağın yamacında, kayaların içinde duran Buda heykellerinin olduğu yerde, orada yaşayan herkes gibi, mağara kovuğunda yaşayan altı yaşındaki Baktay’ın (Nikbakht Noruz); ve okula giden komşunun oğlu Abbas’ın (Abbas Alijome) peşine takılırız.

Baktay okula gitmek için, bir defter ve kalem sahibi olabilmek için uzun bir yola çıkar ve okul okul gezinip, kendine bir yer bulmaya çalışırken ve her gittiği okuldan kovulurken biz Afgan tarihini, bugünkü koşulları, Afaganistan’da son 30-40 yıldır her gelen işgal gücünün ya da iktidarın bu ülkeyi nasıl harabeye ve mutlak yokluğa ittiğinin manzarasını izleriz.

HEYKEL BİLE BU ŞİDDETTEN UTANIR
18 yaşındaki Hana Makhmalbaf İran sinemasının önemli film yönetmeni ve sinema adamı Mohsen Makhmalbaf’ın Samira’dan sonraki küçük kızı. Ailenin film okulu ve yapım şirketinde çalışan genç yetenekli kadınlar topluluğunun bir üyesi. İlkokul ikinci sınıfta okulu bırakarak, film okulunda eğitim gören, aktif bir film ekibi üyesi. Daha önce 9 yaşına yaptığı bir kısa filmi, belgeseli, kısa öyküleri ve yayınlanmış bir şiir kitabı var. Türkiye’de İstanbul Film festival’inde ilk kez gösterilen ‘Utanç’ filminin orijinal adı ‘Buda As Sharm Foru Rikht’ yani düz çevirisi ile Buda Utancından Yıkıldı kinayeli bir çarpıtma aslında.

Mohsen Makhmalbaf, “Bir heykel bile bütün bu şiddetten, insafsızlıktan ve bunların getirdiği çöküşten utanırdı” diyor. Dolayısıyla Farsça ve İngilizce başlık, Afganistan’da yaşanan bunca zülüm ve terör için özellikle de yakın bir geçmişte Buda heykelleri yok edilirken çok sayıda erkeğin kafaları kesilerek katliama uğramalarına gönderme yapmakta.

Son derece basit, dünyanın her yerinde anlatılması mümkün bir hikâye izliyoruz. Bu iki sevimli çocuk ve diğerleri ne kadar vahşi bir dünyada yaşarlarsa yaşasınlar, masumiyetleriyle gönlümüz çeliyorlar. Başlangıçta, işte yine bir İran filmi, bir ya da birkaç kahramanın ardına takılmış -özellikle de çocukların- bir kamera, karakterin ya da olayların akışına kapılıp giderken, bize kültüre, topluma, güne, dinamiklere ait bilgiler veren hissiyat geçirten bir takip ve gözlem sineması diyecekken, birdenbire çok zeki bir boyutla oyun içinde oyun; hikâye içinde hikâye oluşturan bir başka özellikle zenginleşiyor.

ÇOCUKLARIN ‘SAVAŞ’ OYUNU
Biz, kamera ve Abbas Baktay’ın peşi sıra çorak bir coğrafyada her şeyin yoklukla idare edildiği bir dünyada dolanırken, Baktay’ın yolu oyun oynayan oğlan çocukların arasına düşüyor. Yaşama hazırlayan, öğreten oyun, bu çocukların oyununda trajik bir anlatı buluyor. Neyi görüp, nereye doğru yetişmekte olduklarını da bunca kurbanlaştırıldıkları yaşamın içinde öfkeyi ve anlamsızlığı nasıl içlerinden çıkartabildiklerini de izleme fırsatı buluyoruz. Böylece okul isteğinin peşinden nahifçe ama korkusuz ve ısrarla giden bir küçük kız ve ona değer veren ve destekleyen Abbas’ın başına onlar yetişkin olsalardı (hatta bir kaç yaş büyük) neler gelebilecekse bu ihtimalleri çocuk oyunları üzerinden tahayyül edebiliyoruz. Sabah Taliban’ı oynayan çocuklar öğleden sonra Amerikan askerlerini oynarken Afganistan’ın trajedisi açığa çıkıyor.

Z. Tül Akbal Süalp

Kaynak
BirGün
birgun.net













FESTİVAL'DE BUGÜN
Salı, 13 Mayıs 2008
11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali devam ediyor. Bugün Festival programında öne çıkan filmler, etkinlikler, yönetmenli film gösterimleri... Sinefiller için festival takvimi…






LEYLA ÖZALP UÇAN SÜPÜRGE'DE

Sinemaya yönetmen yardımcısı ve yapımcı olarak uzun yıllar emek veren Leyla Özalp, Türkiye'den örneklerle film yapım sürecini anlattığı “Bir Film Yapmak” adlı kitabını ilk kez Ankara’da okurlarıyla buluşturuyor. Leyla Özalp, bu yepyeni kitabını 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali kapsamında yarın 18.00’de Kızılırmak Sineması’nda imzalayacak.

“1999'da, sinemada çalıştığım yıl sayısı yirmiye ulaştığında, yapımında yer aldığım sinema filmlerinin gerçekleşme sürecini sonraki kuşaklara aktarmanın gerekliliğine inanarak ilk kitabımı yazmaya başladım. ‘Seni Seviyorum Sinema’ adını verdiğim bu kitapta, tüm yoksunluklara karşın, gerçekten severek ve mutlu olarak çalıştığım otuzdan fazla filmin kamera arkasını, filmlerin oluşum ve çekim süreçlerini anlatmaya çalışmış, bu arada o dönemlerde sinemada kullanılan tekniklere ve gelişmelere de değinmeden edememiştim. Bir anı kitabı için bu teknik bilgiler biraz fazla görünse de sinemayı meslek olarak seçmek isteyenler için yararlı olacağı düşüncesi ağır bastığından kitaptan çıkarılmıştı… 2003 Mayıs ayında kitabın yayımından kısa bir süre sonra, hoş bir rastlantı sonucu, ilk imza günü ve kitap fotoğraflarından hazırlanan sergi, doğduğum ve sinemayla ilgili ilk deneyimlerimi yaşadığım şehir olan Ankara'da, Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali kapsamında düzenlendi. Festival düzenleyicilerinden ve ODTÜ-GİSAM'da film yapımcılığı dersi veren sevgili Berrin Balay'la da o sırada tanıştım. Bana, kitabımı okuduğunu, kitapta sinema öğrencileri için yararlı bilgiler olduğunu söyledi. Ve bu bilgilerden yola çıkarak film yapım pratiği üstüne ayrı bir kitap yazmamı önerdi.”

Leyla Özalp, “Bir Film Yapmak” adlı kitabının önsözünde, bu kitabı neden yazdığını böyle anlatıyor. Hil Yayınlarından çıkan ve dumanı üstündeyken 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’ne uçan kitap, okurlarıyla ilk kez Ankara’da buluşacak. Leyla Özalp, film yapımının güçlükleri ve güzellikleriyle tüm aşamalarını anlattığı, sinema öğrencilerine kaynaklık edecek “Bir Film Yapmak” adlı kitabını 14 Mayıs Çarşamba günü saat 18.00’de Kızılırmak Sineması’nda imzalayacak.

13 Mayıs 2008










JANET FRAME'LE YOLCULUK

Bir yazarın otobiyografik hikayesini kadın diliyle çekilmiş bir filmden izlemek için büyük bir şans bu film. Janet Frame ile tanışmak, onu olduğu gibi okumak ve anlamak için de... Nil Perçinler Festival’in en çok konuşulan filmlerinden ‘Masamdaki Melek’i anlatıyor.

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin bu yılki filmleri arasında Virgina Wollf’un ünlü romanı “Kendine Ait Bir Oda”dan esinlenerek oluşturulmuş aynı adlı bir bölüm, ve bu bölümde de üç edebiyat uyarlaması film bulunuyor.

Bunlardan biri, kadınların hikayelerini filmleştiren Jane Campion’un önce televizyon dizisi ardından film olarak çektiği 1990 yapımı “Masamdaki Melek” (An Angel at my Table). Daha çok Holly Hunter ve Harvey Keitel’in muhteşem oyunculuklarıyla hatırladığımız “Piano” filmiyla tanınan Yeni Zelandalı yönetmen Jane Campion, “Masamdak Melek”te Yeni Zelanda’nın en önemli yazarlarından Janet Frame’in özyaşam öyküsünü aktarır. Yazarın otobiyografik üçlemesi olan “To The Is-Land”, “An Angel At My Table” ve The Envoy From Mirror” romanlarından esinlenerek perdeye yansıtır ve dünya sinemasının önemli edebiyat örneklerinden birine imzasını atar.

Kısa, kızıl, kıvırcık saçlarıyla küçük bir kızken tanışıyoruz filmde Janet Paterson Frame’le. Bol kız kardeşli yaşam öyküsüne aynı bollukta erken yaşta ölümler serpilmiş. İlk kız kardeşinin kaybını 1924 yazında iki haftalık ikizinin hayata erken veda edişiyle yaşıyor Janet, hiç farkında olmadan. Ardından gelen yıllar içerisinde herkesten “farklı” oluşunun önemli bir göstergesi elinden bırakmadığı kağıdı, kalemi ve kitapları oluyor. Edebiyat çocukluk yıllarından itibaren hayatını etkilemeye başlıyor, yıllar sonra edebiyata armağan edeceği eserlerden bihaber olarak.

Çocuk yaşta hayatlarımıza yön veren küçük ama önemli anlar vardır. Belki de yaşamın en belirleyici gizli anlarıdır onlar. Tüm arkadaşlarının gözü önünde, sınıfın tam orta yerinde babasının cebinden para çalarak sakız aldığını itiraf etmek durumunda kalan bir kız çocuk hayal edin. Bundan böyle, o gün öğretmeninin ona uyguladığı sözlü şiddetin ve aşağılamanın acısı hayat boyu sosyalleşememe, kendini sözlü olarak ifade edememe hatta çok istediği öğretmenlik mesleğini topluluk önünde konuşma fobisinden dolayı gerçekleştirememe olarak çıkar o çocuktan. Kötü bir miras gibi kalır hayatında. Şizofreninin ilk belirtileridir bunlar aynı zamanda. Kendi içine hapsolan bir hayatın kalemle kendini var edişini izlemeye başlarız. Edebiyat ve şiir artık bir nefes alış biçimi olmuştur Janet için. Belki de ona Nini demeliyiz ya da Topsy. Yine o güzel kısa, kıvırcık, kızıl saçlarından dolayı ona takılan isimlerdir bunlar. Saç renginden çekingenliğine, kitap sevgisinden şiire olan tutkusuna kadar birçok özelliğiyle artık “öteki”dir. Ve bir hayat boyu farklı bir renk olduğu için kendi kendini cezalandıracaktır, canını acıta acıta. Bir kalemin varlığının bir insan hayatında bu denli önemli olabilmesi şaşırtıcı mı? Aslında, hayır! Bildik yolları kullanmayanların, kendi cümlelerini tercih edenlerin ortak yazgısıdır “farklı” olmak. Hayatta “düşmeyi” tercih etmeyi bir başkaldırış, bir aitsizlik olarak öğretirler hep ilkokul yıllarından itibaren… Oysa kendi olabilmenin, kendi ruhuna yön verebilmenin tek yoludur bu. Kendi düşünün peşinden gitmek. Gerçekleşse de gerçekleşmese de hayatta sadece sana ait olan bir arzunun, tutkunun veya bir merakın peşinden gitmek...

Festival’in bu seneki temasına eşlik eden hayat hikayelerinden biri Janet Frame’in yaşam öyküsü. Feminist bir yönetmenden sıra dışı bir kadın hikayesi daha…

İlaçlar, elektrik şokları ve kötü muameleyle hastanelerde geçen sekiz yılda tedavi edilmekten ziyade işkenceye maruz kalmıştır Janet. Hayatında en önemli şeylerden biri olan yazmak ona hayat verir. İlk kitabı o hastanedeyken basılır ve ödüller gelmeye başlar. Yaşam ve edebiyat birbirinin içine geçmiştir. Janet Frame de artık iç dünyasını ilk önce Yeni Zelanda ile sonra tüm dünyayla paylaşmaya başlar.

Filmin içine sıklıkla serpiştirilmiş edebiyat kokusu, Janet Frame’in şiire ve kelimelere olan tükenmek bilmeyen açlığı çok naif bir dille yansıtılmış. Jane Campion, toplumun fişlediği, parmakla gösterdiği, ötelediği, anlamaya çalışmadan eleştirip karaladığı çizgi dışı kadınları sinemasına aldığı için de özellikle feminist bir kadın yönetmen olarak tanımlanıyor.

Bir yazarın otobiyografik hikayesini kadın diliyle çekilmiş bir filmden izlemek için büyük bir şans bu film. Janet Frame ile tanışmak, onu olduğu gibi okumak ve anlamak için.

12 Mayıs 2008
Nil Perçinler






UÇAN SÜPÜRGE YOLA ÇIKTI

Bu sene 11. yaşını kutlayan Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali dün gece yapılan bir törenle başladı. Başak Köklükaya ve Altan Gördüm’ün sunuculuğunu yaptığı gecede Nilüfer Aydan “Uçan Süpürge Onur Ödülü”nü, Meral Çetinkaya “Bilge Olgaç Başarı Ödülü”nü aldılar.

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali Devlet Opera ve Balesi’nde düzenlenen bir törenle başladı. Başak Köklükaya ve Altan Gördüm'ün sunuculuğunu yaptığı gecede, sinema ve tiyatro sanatçısı Meral Çetinkaya’ya “Bilge Olgaç Başarı Ödülü”, Türk filmlerinin unutulmaz isimlerinden Nilüfer Aydan’a “Uçan Süpürge Onur Ödülü” verildi.

Festivalin açılış gecesine, AK Parti Ankara Milletvekili Zeynep Dağı, AK Parti İzmir Milletvekili Nükhet Hotar, AK Parti Mardin Milletvekili Gönül Bekin Şahkulubey, CHP Adana Milletvekili Nevin Gaye Erbatur, Vakıfbank Genel Müdürü Bilal Karaman ile çok sayıda davetli katıldı.

Gece, Cellisimma isimli müzik grubunun dinletisi ile başladı.

Festival Kurucusu Halime Güner, yaptığı konuşmada, festivalde “Kendin Ol, Düşünü Yarat” temasına yer verdiklerini belirterek, kadınların kendi düşlerini yaratmadıkça, erkeklerin düşlerini yaşatmaya devam edeceklerini söyledi. Güner, festivali kendi düşünün peşinde koşan, düşünü yakalayan, düşündüğünü yaratan tüm kadınlara armağan ettiklerini kaydetti.

Halime Güner, konuşmasının ardından festivalin gerçekleştirilmesine destek olanlara birer plaket verdi.

Gecenin sunucularının, festivalin “Barış Ne Zaman” bölümünün, “Pippa Bacca” adıyla tanınan ve çıktığı “barış yolculuğu” sırasında Kocaeli’nde öldürülen sanatçı Giuseppina Pasqualino Di Marineo’ya armağan edildiğini söylemeleri üzerine, salondakiler uzun süre alkışladı. Bacca ile ilgili bir de sinevizyon gösterimi yapıldı.

Festivalle ilgili sinevizyon gösterimlerinin ardından Binbir Gece adlı dizide Feride Aksal rolüyle oynayan Meral Çetinkaya’ya, “Bilge Olgaç Başarı Ödülü” verildi.

Çetinkaya’ya ödülünü, dizide Kerem İnceoğlu karakterini canlandıran Tardu Flordun ve Bennu Ataman rolüyle oynayan Ceyda Düvenci verdi. Ödülü alırken heyecanlı olduğu gözlenen Çetinkaya, ödülü Türk sinemasının tüm kadın emekçileri ile paylaştığını ifade etti.

Türk sinemasının unutulmaz isimlerinden Nilüfer Aydan da “Uçan Süpürge Onur Ödülü”nü, başka bir unutulmaz isim Göksel Arsoy’dan aldı. Aydan, Ankara’lı sinemaseverlerle buluşmanın güzel olduğunu belirterek, ödülü verenlere teşekkür etti. Nilüfer Aydan, erkekle kadının birbirinden ayrı düşünülemeyeceğini ve ikisi birlikte olursa başarıya ulaşabileceklerini kaydetti.

9 Mayıs 2008






8 MAYIS'TA UÇMAYA BAŞLIYORUZ

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali 8 Mayıs akşamı Devlet Opera ve Balesi’nde (Büyük Tiyatro) yapılacak Açılış Töreni ile başlayacak. Sunuculuğunu Başak Köklükaya ile Altan Gördüm’ün yapacağı gecede Nilüfer Aydan “Uçan Süpürge Onur Ödülü” ve Meral Çetinkaya “Bilge Olgaç Başarı Ödülü”nü alacak.

Bu sene Vakıfbank’ın sponsorluğunda, Kültür Bakanlığı ve Başbakanlık Tanıtma Fonu’nun katkılarıyla düzenlenen Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, on birinci yolculuğuna 8 Mayıs Perşembe akşamı Devlet Opera ve Balesi’nde (Büyük Tiyatro) yapılacak Açılış Töreni ile başlayacak.

Sinema, tiyatro ve televizyon dünyasının sevilen isimleri Başak Köklükaya ile Altan Gördüm’ün sunuculuğunu yapacağı gecede Nilüfer Aydan’a “Uçan Süpürge Onur Ödülü” ve Meral Çetinkaya’ya “Bilge Olgaç Başarı Ödülü” verilecek.

Gülyar Balcı, Jülide Canca, Mine Cangal ve Pınar Duruk’tan oluşan Cellissima grubunun sahne alacağı geceye, Yeşilçam sinemasının ünlü aktörlerinden Göksel Arsoy ve “Binbir Gece” dizisinin oyuncuları Ceyda Düvenci ile Tardu Flordun da katılacak. Tören TRT 2’den canlı olarak yayınlanacak. Törene tüm Ankaralı sinemaseverler davetli.

Festival 8-15 Mayıs’ta uçacak
Dünyanın kadınlarını bir kez daha peşine takan Uçan Süpürge, 8-15 Mayıs tarihleri arasında İran’dan İsrail’e, Brezilya’dan Arjantin’e farklı ülkelerden farklı tatlar getirecek Ankara’ya. “Kendin Ol, Düşünü Yarat” temasıyla yola çıkan festivalde 27 ülkeden 88 kadın yönetmenin 89 filmi gösterilecek.

Biletler sadece 5 YTL
Ankara’da sanat filmlerinin ilk durağı Kızılırmak Sineması’nda yapılacak festivalin biletleri öğrenci ve tam ayrımı olmaksızın 5 YTL olacak. Festival programında ücretsiz gösterilecek belgeseller aynı zamanda Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi ile Orta Doğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ) kampüslerinde de üniversitelilerle buluşacak

7 Mayıs 2008






KENDİNE AİT ODA'DA SÖYLEŞİ VAR

Festivalin “Kendine Ait Bir Oda” bölümünde kadın yönetmenlerin edebiyat uyarlamaları dışında bir de söyleşi yer alıyor. Hande Öğüt’ün kolaylaştırıcılığını yapacağı söyleşiye Latife Tekin, Özden Sözalan ve Hasan Akbulut konuşmacı olarak katılıyor.

Edebiyat her zaman sinema için bir esin kuyusu oldu. O kuyudan suyu en iyi çekenler, beyazperdeye başyapıtlar armağan ettiler. Sinemacı kadınların edebiyat eserleriyle kurduğu ilişki, heyecanla seyre daldığımız birçok filmi başucumuza özenle yerleştirmeleriyle sonuçlandı. Bize de “Yaşasın edebiyat, yaşasın sinema!” demek kaldı.

Festival programının edebiyat uyarlamalarına ayrılan “Kendine Ait Bir Oda” başlıklı bölümüne paralel olarak düzenlenen söyleşinin kolaylaştırıcılığını edebiyat yazarı Hande Öğüt yapıyor.

Söyleşiye konuşmacı olarak yazar Latife Tekin, edebiyat, sinema ve kültür kuramcısı Özden Sözalan ve yakın zamanda ‘Melodram Kadına Yakışır’ kitabını yayımlayan Hasan Akbulut katılıyor.

11 Mayıs Pazar günü saat 14.30’da Kızılırmak Sineması’nda gerçekleşecek söyleşiye bütün edebiyatseverleri davet ediyoruz.

"KENDİNE AİT BİR ODA" BÖLÜMÜNÜN FİLMLERİ

7 Mayıs 2008









KADINLAR SİNEMANIN MUTFAĞINDA

Sinemada yapımcı kimlikleriyle var olmayı başarmış kadınların katılacağı “Yapımcı Kadınlar” başlıklı söyleşi festival haftasında Kızılırmak Sineması’nda gerçekleşecek. Söyleşiye Türk sinemasının önemli yapımcı kadınları Annie G. Pertan, Leyla Özalp ve Sezgin Türk konuşmacı olarak katılacak.

Festival kapsamında düzenlenecek söyleşilerden biri de “Yapımcı Kadınlar”. Annie G. Pertan, Leyla Özalp ve Sezgin Türk’ün konuşmacı olacağı söyleşide kadın olmanın sektörde yarattığı zorluklar üzerinde de durulacak. Söyleşi 14 Mayıs Çarşamba günü saat 16.30’da Kızılırmak Sineması’nda yapılacak.

Leyla Özalp kitabını imzalıyor
“Yapımcı Kadınlar” başlıklı söyleşinin ardından Türk sinemasının en deneyimli yönetmen yardımcısı, yapım yönetmeni ve yapımcılarından Leyla Özalp yeni kitabı ‘Bir Film Yapmak’ı imzalayacak. Özalp 14 Mayıs Çarşamba günü saat 18.00’de Kızılırmak Sineması’nda okurlarıyla buluşacak.

Annie G. Pertan
İstanbul’da doğup büyüyen, Anna Maria Geelmuyden farklı kültürlerden oluşan bir kimliğe sahip. Oslo Üniversitesi, Tarih ve Felsefe Fakültesinden mezun olduktan sonra, Yüksek Lisansını, Sanat Tarihinde, Paris Sorbonne Üniversitesinin Edebiyat ve Humanité Fakültesi’nden aldı. 1974’te, filmlerde sanat yönetmeni olarak çalışmaya başladı. Kısa zamanda yapımcılığa da başladı ve şimdiye kadar üç ödül kazandı. ‘Muhteris Ruhlar’ (2002), ‘Şarkıcı’ (2000), Acı Gönül (2000), Kuşatma Altında Aşk (1997) filmlerinde hem yapımcı hem sanat yönetmenliği, ‘Sevgilim İstanbul’, ‘Mum Kokulu Kadınlar’ (1996), ‘Böcek’ (1995), ‘Tersine Dünya’ (1993), ‘Kurt Kanunu’ (1991), ‘İmdat İle Zarife’ (1991), ‘Arabesk’ (1988) filmlerinde sanat yönetmenliği yaptı. Eşi Ersin Pertan’la birlikte kurdukları Sanmal adlı yapım şirketinde sanat yönetmenliği ve yapımcılığa devam etmektedir. Annie G. Pertan, 2003 senesinde “Sanat yönetmenliğinde gösterdiği başarı ve sanat yönetmenliğinin meslekleşme olgusuna katkıları” nedeniyle Uçan Süpürge tarafından Bilge Olgaç Başarı Ödülü’ne değer görülmüştü.

Leyla Özalp
Sinemayla ilişkisi Hacettepe Psikoloji'de okurken üye olduğu Ankara Sinematek Derneği'nde başladı. 1979 yılında İstanbul'a geldi ve sınavla Onat Kutlar'ın başkanlığını yaptığı Kültür Bakanlığı Film Yapım ve Gösterim Merkezi'ne girdi. Yusuf Kurçenli'nin TRT için çektiği 'Savunma'nın setine izleyici olarak gitti ve bir daha da setlerden uzaklaşmadı. Daha sonra Atıf Yılmaz'ın 'Adak' adlı filminde oynamak için aldığı teklifi asistanlık yapmak şartıyla kabul eden Özalp'in setlerdeki profesyonel yaşamı Ali Özgentürk'ün 'Hazal' filmiyle başladı. Yılmaz dışında Erden Kıral, Zeki Ökten, Ferzan Özpetek, Sinan Çetin gibi pek çok yönetmene asistanlık yapmış, yapım yönetmeni ve yapımcı olarak çalışmış Özalp’in ‘Seni Seviyorum Sinema’ ve ‘Bir Film Yapmak’ adlı kitapları bulunmaktadır. Özalp 2003 senesinde “Uzun yıllar yönetmen yardımcısı olarak verdiği emekler” nedeniyle Uçan Süpürge tarafından Bilge Olgaç Başarı Ödülü’ne değer görülmüştü.

Sezgin Türk
1959'da Bayburt'ta dünyaya geldi. 1984’te A.Ü. Basın ve Yayın Yüksek Okulu’nu bitirdi. 1986-1996 yılları arasında sinema filmleri ve TV dramlarında yönetmen yardımcısı olarak çalıştı. 1994 yılından sonra kısa filmler çekti. 1998 yılından bu yana yönetmen ve yapımcı olarak belgesel filmler çeken Türk, Belgesel Sinemacılar Birliği’nde Yönetim Kurulu Başkan Yardımcısı olarak çalışmaktadır.

7 Mayıs 2008






FESTİVALİN EN 'LEZİZ' FİLMİ: PASTACI

Altyazı sinema dergisinin özel gösterimiyle Festival’in en leziz filmi ‘Pastacı’yı izlerken çok gülecek, çok eğlenecek, çok acıkacaksınız. Sinema çıkışında ise sizi Elizinn Patiserie Restaurant’ın lezzetli sürprizi bekleyecek. 9 Mayıs Cuma günü Kızılırmak Sineması’nda buluşalım!

8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında Ankara’da düzenlenecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin en eğlenceli filmlerinden ‘Pastacı’nın ilk gösteriminde Elizinn’in hazırlayacağı ‘lezzetli’ sürprize hazır olun. Elizinn Patiserie Restaurant festivale özel pastalarıyla filmin tadına tat katacak.

Festivalin “Anısına” bölümünde Altyazı sinema dergisinin katkılarıyla gösterilecek ‘Pastacı’ filminin gösteriminin ardından Elizinn Patiserie Restaurant filmin ruhuna uygun bir şekilde pasta ikram edecek.

9 Mayıs Cuma günü saat 19:00’da Kızılırmak Sineması’ndaki bu ziyafeti kaçırmayın.

Pasta düşleri
Jenna, kocası Sisto’nun baskılarından sıkılmış, kesinlikle parçası olmak istemediği bir hayat sürmektedir. En büyük hayali ise garsonluk yaparak biriktirdiği para ile bir gün kocasını terk edebilecek gücü bulabilmektir. Sahip olduğu eşsiz yeteneği sayesinde, inanılmaz lezzette ve görüntüde pastalar ve kekler yapabilmektedir. Hayatındaki zorluklarla ve sorunlarla baş edebilecek gücü, sadece kendisini mutfağa atabildiği zaman bulabilmektedir. Fakat hayat bir gün hiç beklenmedik bir sürpriz hazırlar. Hesapsız bir şekilde gelen hamileliği bütün beklentilerinin ve umutlarının sarsılmasına neden olacaktır. Ama diğer bir yandan da, hayatında hiç hissetmediği kadar büyük bir güven duygusu ile dolmuştur içi. Doğmamış çocuğundan gelen mektuplar, önüne yepyeni bir pencere açılmasına neden olacaktır.

Shelly’nin anısına
Hal Hartley’nin 'The Unbelievable Truth' (1989), 'Trust' (1990) filmleriyle sinemaya başlayan, oyunculuğu kadar yönetmenlikte de başarılı olduğunu kısa sürede kanıtlayan bağımsız sinemanın kraliçesi Adrienne Shelly 2004’te, henüz 30 yaşındayken öldürülmüştü. ‘Pastacı’ son filmi oldu ve ne yazık ki gösterime girdiğini göremedi. Film, Shelly’nin anısına gösteriliyor.

Pastacı’nın gösterim tarih ve saatleri:
9 Mayıs/May 19:00 Kızılırmak Sineması 1. Salon *Altyazı Sinema Dergisi Özel Gösterimi
12 Mayıs/May 17:00 Kızılırmak Sineması 1. Salon

7 Mayıs 2008










GÜLSÜN KARAMUSTAFA UÇAN SÜPÜRGE'DE

Yapıtları bugün birçok ülkede müzelerin koleksiyonunda yer alan, çağdaş sanatın önce gelen isimlerinden Gülsün Karamustafa, özellikle Türkiye dışında heyecanla karşılanan videolarını anlatmak, bu yolcuğundaki serüvenleri meraklısıyla paylaşmak için 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’ne geliyor.

8-15 Mayıs tarihleri arasında gerçekleşecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, Türkiye’de çağdaş sanatın önde gelen isimlerinden Gülsün Karamustafa’yı ağırlıyor. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Sinema Salonu’nda gerçekleşecek “Güllerim Tahayyüllerim” başlıklı söyleşisinde Karamustafa, Türkiye’de ve dünyada pek çok sergi ve bienal gezmiş videolarını anlatacak.

1978’de ilk sergisini açtı
1969’da İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Yüksek Resim Bölümü Bedri Rahmi Eyüboğlu atölyesinden mezun olan Gülsün Karamustafa, bir süre İstanbul Devlet Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksekokulunda asistan ve öğretim görevlisi olarak çalıştı. Profesyonel anlamda ilk kişisel sergisini 1978'de İstanbul Taksim Sanat Galerisi'nde açtı. 80'li yıllarda İstanbul'da “Günümüz Sanatçıları”, “Yeni Eğilimler”, “Öncü Türk Sanatından Bir Kesit” adı altında belirli aralıklarla yenilenen sergilere yapıtlarıyla katıldı. İstanbul, Ankara, İzmir ve Bodrum'da kişisel sergiler açtı.

1984’te Atıf Yılmaz’ın yönettiği ‘Bir Yudum Sevgi’ filminde sanat yönetmenliği yaparak sinemaya girdi. Başar Sabuncu’nun Asılacak Kadın ve Kupa Kızı filmleri ile Okan Uysaler’in yönettiği TV dizisi ‘Gecenin Öteki Yüzü’nde sanat yönetmenliği yaptı. 1990’da Füruzan’la birlikte ‘Benim Sinemalarım’ filminde kamera arkasına geçti. Türk sinemasındaki ilk kadın ortaklığı olan film, ulusal festivallerin yanı sıra Fransa, Kanada, Mısır, İran, ABD, Japonya, Almanya, Belçika ve Hindistan'da çok sayıda festivale katıldı, ödüller aldı.

Türkiye’de ve dünyanın çeşitli ülkelerinde açtığı “Güllerim Tahayyüllerim” (1998), “İki Enstalasyon” (1999), “Vadedilmiş Resimler” (2000), “Stolen Ideas” (2000), “A Suitcase Trade (100 dollars limit)” (2000) gibi kişisel sergileriyle çağdaş sanatın önde gelen isimlerinden biri oldu. 2000 senesinde Hannover'de Uluslararası Kadın Üniversitesi'nde öğretim görevlisi olarak çalıştı.


Erkek Ağlamaları - Men Crying - 2001
2001’de Atıf Yılmaz’ın yönetmenliğini yaptığı, Ekrem Bora, Cüneyt Arkın ve Fikret Hakan’ın ağladığı sıra dışı video projesi “Erkek Ağlamaları-Men Crying”, Proje4L’de açılış sergisinde yer aldı. Musee d’Art Moderne’in koleksiyonuna da dahil edilen çalışma Kore ve Japonya’dan sonra Setinye Bienali olmak üzere üç şehirde birden gösterildi. Ayrıca küratör Harald Szeeman’ın düzenlediği bir programla 2003 yılında Locarno Film Festivali’nde yer aldı.

Karamustafa en son geçtiğimiz sene Yapı Kredi Kazım Taşkent Galerisi’ni iki katlı bir sinemaya dönüştürüp içinde çeşitli durumlardan, gelmiş geçmişten ya da gelecekten söz eden üç film gösterdiği "sineması/cinemasi" adlı sergisiyle adından söz ettirmişti.

Sergi sırasında ayrıca Yapı Kredi Yayınları sanatçı adına özel bir kitap yayımladı. Karamustafa’nın sanat yaşamını, evrelerini, toplumsal tarihle bireysel tarihinin kesişmesini anlatan “Gülsün Karamustafa-Güllerim Tahayyüllerim” adlı monografiyi yazan sanat tarihçisi ve küratör Barbara Heinrich “otuz yılın üzerinde bir süredir memleketinin kültürel kimliğinin yaşadığı değişimleri inceleyen, küresel ile temas edebilmek için yerellik üzerine söz alan bir vakanüvis (Osmanlı Devleti'nde zamanın olaylarını tespit etmek ve yazmakla görevli devlet tarihçisi)” olarak tanımladı sanatçıyı.

Söyleşi 14 Mayıs’ta
11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali çerçevesinde düzenlenen “Güllerim Tahayyüllerim” başlıklı söyleşi, 14 Mayıs Çarşamba günü saat 13:30’da Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Sinema Salonu’nda ücretsiz gerçekleşecek.

7 Mayıs 2008








'SAVAGES AİLESİ' ANKARA'DA

2008 Oscar’larında adı sıkça anılan, pek çok ödülü toplayan ‘Savages Ailesi’, Radyo ODTÜ özel gösterimiyle Festival programında. Bilinen ama konuşulmayan bir konuda, yaşlanmanın gerçekleri ve güçlükleri hakkında yeni sözler söyleyen bu bağımsız yapım Ankara’da ilk kez gösterilecek.

Savage Ailesi’nin sert, komik ve yürek parçalayıcı hikâyesi sık rastlanan bir ikilemi anlatıyor: Senelerce ayrı kaldıktan sonra iki kardeş, Wendy ve Jon Savage babalarının bunamaya başlaması üzerine onunla ilgilenmek için biraraya gelmek durumunda kalırlar. Fakat her ikisi de ölümün gerçekliği karşısında dar kafalı ve bencildir.

Bilinen ama konuşulmayan bir konuda, yaşlanmanın gerçekleri ve güçlükleri hakkında yeni sözler söyleyen bu bağımsız yapımın başrollerinde adları 2008 Oscar’larında geçen Philip Seymour Hoffman ve Laura Linney var.

Bağımsızların yeni kraliçesi: Tamara Jenkins
Tamara Jenkins'in senaryosunu yazıp, yönettiği film, ilk olarak 19 Ocak 2007'de Sundance Film Festivali'nde daha sonra 10 Eylül'de Toronto Film Festivali'nde ve 29 Ekim'de Londra Film Festivali'nde gösterildi. Festivallerden tam notla ayrılan "The Savages" daha çok kısa filmleriyle tanınan yönetmen Jenkins'in ikinci uzun metraj filmi. Film, 11. Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali programının da öne çıkan filmleri arasında.

Savages Ailesi’nin gösterim tarih ve saatleri:
10 Mayıs/May 21:00 Kızılırmak Sineması 1. Salon *Radyo ODTÜ’nün katkılarıyla
13 Mayıs/May 16:30 Kızılırmak Sineması 2. Salon

7 Mayıs 2008






"ADRIENNE SHELLY KALBİMİZDE YAŞIYOR" TURTASI

ABD’li yönetmen Adrienne Shelly, 2006 yılında, son filmi olacağını belki de hiç düşünmediği Waitress’ı çekmeye başladı. Filmde, canlandırdığı Dawn karakteriyle oyuncu olarak da yer alan Shelly, aynı yılın kasım ayında Greenwich Village’deki ofisinde öldürüldü. Selen Doğan festivalin “Anısına” bölümünde gösterilecek ‘Pastacı’nın tarifini veriyor.

Selen Doğan
ABD’li yönetmen Adrienne Shelly, 2006 yılında, son filmi olacağını belki de hiç düşünmediği Waitress’ı çekmeye başladı. Filmde, canlandırdığı Dawn karakteriyle oyuncu olarak da yer alan Shelly, aynı yılın kasım ayında Greenwich Village’deki ofisinde öldürüldü. Polis onun cansız bedenini duş kablosuna asılı buldu; bu manzara intihar olasılığını gündeme getirdiyse de banyoda bulunan ayak izleri şüpheleri ortadan kaldırmaya yetti. Polisin araştırması sonucunda Shelly’yi öldürenin, Diego Pillco adlı 19 yaşında Ekvadorlu bir göçmen olduğu ortaya çıktı. Apartmanın alt katında tamirat yapan tesisatçı Pillco, gürültüden şikayet eden Shelly ile tartışmış, bu tartışma sonucunda yüzüne aldığı darbeyle yere yığılan Shelly’yi -olaya intihar süsü vermek için- duş kablosuyla aşmıştı. Takvimler 1 Kasım 2006’yı gösteriyordu. Bağımsız Amerikan sinemasına oyuncu, yazar ve yönetmen olarak katkıda bulunan Adrienne Shelly, yönetmen koltuğuna oturduğu üçüncü filmi Waitress’ın seyirciyle buluşmasını göremedi. Shelly, yaşama 40 yaşında veda ettiğinde bağımsız sinemanın gözbebeği, Andrew Ostoy’un eşi ve üç yaşında Sophie’nin annesiydi.

Cheryl Hinnes, Keri Russell, Adrienne Shelly

Bağımsızların prensesi
Long Island’ın Godard’ı kabul edilen, bağımsız sinemanın önemli isimlerinden Hal Hartley’in ilk filmi The Unbelievable Truth’ta (1989) ilk oyunculuk denemesini yapan Shelly, yönetmenin 1990’da yaptığı Trust’ta da rol aldı. İki yıl sonra kadın yönetmen Joan Micklin Silver’ın Big Girls Don’t Cry adlı filminde Stephanie olarak çıktı seyirci karşısına. Yönetmen koltuğuna oturduğu ilk film ise Sudden Manhattan (1996) oldu. Yazıp yönettiği ve oynadığı I’ll Take You There adlı filmini 1999’da yaptı. 2000 yılında Dead Dog’da Mrs. Marquet rolündeydi. Aynı yıl televizyon için çekilen ödül rekortmeni Law and Order ile Rock the Boat adlı dizilerde seyircisiyle buluştu. The Shadows of Bob and Zelda’yı da aynı yıl yaptı. Bu filmin de künyesinde yazar, yönetmen ve oyuncu olarak imzası vardı. Rosanna Arquette’in 2002’de çektiği Searching for Debra Winger (Debra Winger’ı Aramak) çok ses getirmişti. Hollywood’un star sisteminin kadın oyunculara dayattığı zorlukları, belli bir yaşa gelen oyuncuların nasıl kenara itildiğini, kadın oyuncuların anne ve eş rolleri ile oyunculuk arasında nasıl sıkışıp kaldıklarını anlatan bu belgeselde; aralarında Melanie Griffith, Jane Fonda, Gwyneth Palthrow, Charlotte Rampling, Whoopie Goldberg’in de bulunduğu onlarca kadın oyuncuyla birlikte Adrienne Shelly de ‘kendisini’ canlandırıyordu. 2005 yılında, Charles Bukowski'nin bir romanından uyarlanan Factotum'da Matt Dillon'la birlikte rol aldı. Bu filmdeki Jerry rolüyle yıldızı parlayan Shelly, son filmi Waitress’ı hem yazdı hem yönetti hem de filmin oyuncularından biriydi.

Waitress, Sundance Film Festivali'nde izleyicilerin alkış ve gözyaşları arasında ilk kez gösterildi. Shelly’nin eşi Andy Ostoy, gösterimden önce yaptığı konuşmada Shelly adına bir vakıf kuracağını duyurdu. Bu vakıf, kendi filmlerini yaparak düşlerini gerçekleştirmek isteyen, bağımsız film yapımcısı kadınlara burs verecekti. Vakıf, halen yönetmen ve oyuncu kadınları çeşitli fonlarla destekliyor (www.adrienneshellyfoundation.org).

90’lı yılların başlarında “indie” (bağımsız) çevresinin prensesi olarak nitelendirilen Adrienne Shelly, kısa yaşamına pek çok film sığdırdı. En akılda kalan filmi de son gözdesi Waitress oldu. Film, Newport Beach Film Festivali’nde Seyirci Ödülü aldı, Nathan Fillion’a ise En İyi Oyuncu ödülünü kazandırdı. Southeastern Film Eleştirmenleri Birliği Ödülleri’nde de Wyatt Ödülü’ne değer bulunan Waitress, bu yıl Bağımsız Film Ödülleri’ne de adaydı.

Yaşamı pastalarla öykülemek
11.Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nde özel gösterimle seyircisiyle buluşacak olan Waitress (Pastacı), kıskanç kocası Earl, berbat evliliği ve işinin rutinine yaptığı birbirinden leziz pastalarla direnen, bir anlamda yaşamını pastalarla tarif eden Jenna’nın öyküsünü anlatıyor. Kıskanç kocasının baskısından bunalan Jenna’nın son istediği şey kocasından bir bebek sahibi olmaktır. Ama korktuğu başına gelir; hamile kalır. Artık hem kendisi hem de doğacak çocuğu için gelecek kaygısı taşımaktadır. Joe’s Diner adlı restoranda hem aşçılık hem de garsonluk yapan Jenna, çalışarak biriktirdiği parayla evden -aslında kocasından- kaçma planları yapar. Restoranda her gün onlarcasını yaptığı birbirinden leziz turtalar, Jenna’nın yaşamından kesitler sunar gibidir. Turtaların her birine bir ad verir: “Earl’ün Bebeğini İstemiyorum Turtası”, “Kocamdan Nefret Ediyorum Turtası”, “Earl Beni Öldürecek Çünkü Bir İlişkim Var Turtası”, “Kendine Acıyan Zavallı Hamile Turtası”… Restoranda birlikte çalıştığı arkadaşları Becky (Cheryl Hines) ve Dawn (Adrienne Shelly) onun en büyük destekçileridir. Yine de her şey fazlasıyla berbat gitmektedir. Ta ki kasabaya yeni gelen jinekolog Dr. Pomatter (Nathan Fillion) ile tanışana dek. Dr. Pomatter, kibarlığı ve yakışıklılığıyla Jenna’nın kocası Earl’e hiç benzememektedir. Evet, çok nazik, anlayışlı ve evlidir! Doğacak çocuğu, bir türlü kurtulamadığı kocası ve aşık olduğunu sandığı doktoru arasında sıkışan Jenna için mutfağı ve çeşit çeşit turta reçeteleri kurtarıcı gibidir. Sığındığı bir şey daha vardır: bebeğine yazdığı mektuplar.

***

İşte Jenna’nın turtalarından biri, hem de orijinal tarifiyle:
“Earl’ün Beni Öldürmesini İstemiyorum Turtası”

Adrienne Shelly’ye göre, turtalar Waitress’ın önemli bir parçasını oluşturuyor. Bunun nedenini Shelly şöyle açıklıyor: “Jenna’nın bir yeteneğinin olmasını istedim, gerçekten iyi, çok iyi olduğu bir şey ve seyircinin izlerken gerçekten eğlenceli, lezzetli bulacağı bir şey.”

İşte, orjiinal tarifiyle o turtalardan biri: “Earl’ün Beni Öldürmesini İstemiyorum Turtası”

2 1/2 fincan graham krakeri kırıntısı
1/2 fincan esmer şeker
1/2 fincan erimiş tereyağı
2 büyük yumurta
1/3 fincan tozşeker
1/2 çay kaşığı tuz
2 fincan kaynamış süt
1/2 çay kaşığı vanilya özütü
1/4 çay kaşığı dövülmüş tarçın
3 yumurta beyazı
1/2 fincan beyaz şeker

Fırını 425 dereceye ısıtın. Rafı fırının alt yarısına yerleştirin. Orta büyüklükte bir kasede kraker kırıntılarını, esmer şekeri ve eritilmiş tereyağını iyice karıştırın. Kırıntı karışımını 23 santimlik bir tavaya bastırın. Büyük bir kasede yumurtaları hafifçe çırpın. Şekeri ve tuzu ekleyin. Kaynamış sıcak sütü yavaşça üzerine dökün. Vanilyayı ekleyin. Karışımı turta kabuğuna dökün. Üzerine tarçın serpin. Fırının alt rafında 25-30 dakika ya da kabuk katılaşana kadar pişirin. Büyük cam bir karıştırma kasesinde yumurta aklarını köpüklenene kadar çırpın. 1/4 fincan tozşekeri yavaşça eklerken, katı tepecikler oluşana kadar çırpmaya devam edin. Kremayı yaydıktan sonra bezeyi turtanın üzerine yerleştirin. Beze hafif kahverengi olana kadar tekrar fırına verin. Servis yapmadan önce en az 15 dakika soğumaya bırakın.

Pastacı’nın gösterim tarih ve saatleri:

9 Mayıs/May 19:00 Kızılırmak Sineması 1. Salon *Altyazı Sinema Dergisi Özel Gösterimi
12 Mayıs/May 17:00 Kızılırmak Sineması 1. Salon

7 Mayıs 2008





İKD'Lİ KADINLAR SÜPÜRGELERİYLE GELİYOR

8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında Ankara’da gerçekleşecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, İlerici Kadınlar Derneği’nin (İKD) buluşmasına ev sahipliği yapacak. İKD’li kadınlar 33 sene sonra kırmızı karanfilleri ve çatkılarıyla Ankara’da bir araya gelecek.

Bu sene “Kendin Ol, Düşünü Yarat” sloganıyla yola çıkacak olan 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali düşlerini yaratmış kadınları Ankara’da ağırlıyor. Kırmızı çatkıları ve karanfilleriyle 70’lerin ortasında kadın hareketinin önemli simgelerinden olan İKD’li kadınlar, 33 sene sonra bir araya geliyorlar. Festival kapsamında gerçekleşecek “Bir Zamanlar İKD/Kadınların Bitmeyen Mücadelesinde Karanfilli Bir Uğrak” başlıklı söyleşide dünden bugüne değişen kadın hareketi ve Türkiye konuşulacak.

70’lerin ilerici kadınları
Haziran 1975’te İstanbul’da bir gecekonduda bir grup kadının düş kurmasıyla başladı her şey. Bu düş üç sene sonra Uzunköprü’den Van’a, Samsun’dan Adana’ya kadar pek çok şubesi olan kitlesel bir kadın örgütüne dönüştü.

“20 yılda emeklilik”, “Evlat acısına son”, “Gündelikçi kadınlar sigortalanmalı”, “Doğum izinleri birleştirilsin”, “Kürtaj yasalaştırılsın” gibi kampanyalarla büyük bir etki yaratan İKD, hükümetin dikkatini çekmiş, bazı yasaların değiştirilmesinde etkili olmuştu.

1979 yılında faaliyetleri sıkıyönetim komutanlığı tarafından durdurulduğunda İKD’nin 15 bine yakın üyesi vardı, 33 şube ve 35 bin temsilcilikte örgütlenmişti. Yayın organı olan ‘Kadınların Sesi’ dergisi 30 bin baskıya ulaşmıştı.

Feminist hareketin iki kadını
Söyleşi öncesinde iki belgesel film gösterilecek. Bunlardan ilki, 1960’larda Alman feminist hareketini derinden etkilemiş bir kadının portresini çizen ‘Hannelore Mabry’. Helke Sender’in yönettiği belgesel o dönemde kürtajı savunan, kiliseye karşı çıkan bu radikal kadının bugün unutulmuş ismini hatırlatıyor.

Programın diğer filmi ise doğumunun 100. yılı nedeniyle Simone de Beauvoir’a festivalin bir selamı sayılabilecek ‘Çiçekler Simone de Beauvoir İçin’. Carole Roussopoulos ve Arlène Shale’in yönettiği belgesel ünlü feminist, yazar Beauvoir’ın arşiv görüntüleri ve feminizmin üç uluslararası ismi -Amerika’dan Ti-Grace Atkinson, Kate Millett ve Fransa’dan Christine Delphy- ile yapılan söyleşilerden oluşuyor. Film, Simone de Beauvoir’ın bıraktığı mirasın tüm ülkelerden ve kuşaklardan feministler için önemini bir kez daha vurguluyor.

Gösterimler 10 Mayıs Cumartesi günü saat 10.45’te, “Bir Zamanlar İKD/Kadınların Bitmeyen Mücadelesinde Karanfilli Bir Uğrak” başlıklı söyleşi de 12:00’de başlayacak.

7 Mayıs 2008





UÇAN SÜPÜRGE DÜŞLERİNİZ İÇİN GELİYOR

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali bu sene 11. kez uçmaya hazırlanıyor. Dünyanın kadınlarını bir kez daha peşine takan Uçan Süpürge, 8-15 Mayıs tarihleri arasında İran’dan İsrail’e, Brezilya’dan Arjantin’e farklı ülkelerden farklı tatlar getirecek Ankara’ya. “Kendin Ol, Düşünü Yarat” temasıyla yola çıkan festivalde 27 ülkeden 88 kadın yönetmenin 89 filmi gösterilecek. Kalkış için hazırlıklarınızı yapmaya başlayın!

Türkiye’nin ilk kadın filmleri festivali Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali bu sene Vakıfbank’ın sponsorluğunda, Kültür Bakanlığı ve Başbakanlık Tanıtma Fonu’nun katkılarıyla düzenleniyor. Bir kez daha baharın tazeliğiyle ‘merhaba’ diyecek festivalin mönüsü yeni ve eskilerden oluşan leziz filmlerle dolu.

11. Uluslararası Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali, 8 Mayıs Perşembe akşamı Devlet Opera ve Balesi’nde (Büyük Tiyatro) yapılacak Açılış Töreni ile başlayacak. Başak Köklükaya’nın sunuculuğunu yapacağı gecede Nilüfer Aydan’a “Uçan Süpürge Onur Ödülü” ve Meral Çetinkaya’ya “Bilge Olgaç Başarı Ödülü” verilecek. TRT 2’den canlı yayınlanacak gecede Cellissima grubu da küçük bir konser verecek.

Biletler sadece 5 YTL
Ankara’da sanat filmlerinin ilk durağı Kızılırmak Sineması’nda yapılacak festivalin biletleri öğrenci ve tam ayrımı olmaksızın 5 YTL olacak. Festival programında ücretsiz gösterilecek belgeseller aynı zamanda Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi ile Orta Doğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ) kampüslerinde üniversiteli gençlerle buluşacak.

Sinemamız Altındağ’da
Açılış gecesinde Uçan Süpürge Onur Ödülü’nü alacak olan, Türk sinemasının sıra dışı oyuncusu Nilüfer Aydan’ın, Halit Refiğ klasiği ‘Şehirdeki Yabancı’yla konuk olacağı “Sinemamız” bölümünde ayrıca, etkileyici performansıyla hafızalarımızda yer eden, Bilge Olgaç Başarı Ödülü’nün bu seneki sahibi Meral Çetinkaya’nın Tomris Giritlioğlu imzalı ‘Suyun Öte Yanı’ adlı filmi yer alıyor. Altındağ Belediyesi’nin katkılarıyla gerçekleşecek gösterimlerin ardından Aydan ve Çetinkaya seyirciyle buluşacaklar.

Her biri yeni, ödüllü ve ayrı renk
Festivalin artık gelenekselleşen ve bir filme Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIPRESCI) Ödülü’nün verildiği “Her Biri Ayrı Renk” bölümü bu sene de yakın tarihli, festivallerde ödüllerle ağırlanmış, çok konuşulmuş, tartışılmış filmlerden oluşuyor. Türkiye’yi Selma Köksal’ın ‘Fikret Bey’inin temsil edeceği yarışmalı bölümde hafızalarda yer edecek 12 film bulunuyor. İranlı yönetmen Hana Makhmalbaf’ın 18 yaşında çektiği ve Berlin’den Selanik’e pek çok festivalden ödüller toplamış ilk uzun filmi ‘Utanç’tan Cannes'da Eleştirmenler Haftası'nda “Büyük Ödül” kazanan, cinsiyet, cinsellik ve toplumsal cinsiyet kimliği üzerine etkileyici sözler söyleyen Lucia Puenzo imzalı ‘XXY’ye kadar birbirinden etkileyici filmler seyircisini bekliyor.

Feminist klasik ilk kez
Festival programının en heyecan verici bölümü “Ustalara Saygı” olacak belki de. 70’li yıllarda yaptığı filmlerle hem sinemayı hem de feminist hareketi derinden etkileyen usta yönetmen Chantal Akerman’a ayrılan bu bölümdeki filmler Türkiye’de ilk kez izleyiciyle buluşacak. Bunlardan özellikle 1976 tarihli ‘Jeanne Dielman’ gerek yarattığı etki gerek süresiyle özellikle öne çıkıyor. 3,5 saate yaklaşan süresiyle seyirciden sabır isteyen film bunun karşılığını fazlasıyla veriyor. Le Monde gazetesinin “Sinema tarihinin ilk kadın başyapıtı” sözleriyle tanımladığı ‘Jeanne Dielman’ Akerman’ın da en önemli filmi sayılıyor. 2000’li yıllarda yaptığı ‘Tutsak Kadın’ ve ‘Yarın Taşınıyoruz’u da yönetmenin sinemasını merak edenler için kaçırılmayacak filmler.

Edebiyat, sinema, kadın
Kadın yönetmenlerin edebiyat uyarlamalarının yer aldığı “Kendine Ait Bir Oda” başlıklı bölümde Piyano’suyla uluslararası bir başarı elde eden Jane Campion’un ilk başyapıtı olan ‘Masamdaki Melek’ gösterilecek. Kanadalı yazar Janet Frame'in özyaşam öyküsünü anlattığı aynı adlı romandan uyarlanan film akılla delilik arasındaki ince çizgide yürüyen bir kadın yazarın dünyasını etkileyici bir dille anlatıyor. Bölümün diğer filmleri ise; Guardian gazetesinin “Ölmeden önce izlenmesi gereken filmler” listesinde yer alan Gillian Amstrong’un Sarah Miles Franklin uyarlaması ‘Muhteşem Kariyerim’ ve Pascale Ferran’ın yönettiği ve geçtiğimiz sene Cesar Ödülleri’nde deyim yerindeyse ödüle boğulan D.H. Lawrence uyarlaması ‘Lady Chatterly’ olacak.

Özel gösterimler
Festivalin özel bölümlerine gelirsek… Bu seneki temayla da uyumlu “Bana Özel” bölümü gerçekten de özel ve ayrıcalıklı filmlerden oluşuyor. Bunlardan ilki, iki sene önce öldürülen bağımsız Amerikan sinemasının en ünlü oyuncularından Adrienne Shelly’nin yönettiği ‘Pastacı’ (Waitress, 2007). Romantik komedi kurallarını işliyor görünse de aslında bütün kodlarla oynayan bu “kendini iyi hisset” filmi Altyazı sinema dergisinin katkılarıyla gösterilecek. Filmin ardından festival mutfağının küçük bir sürprizi olacak ve canı çekenler için Cafe Elizinn festivale özel pastalar dağıtacak.

Bir diğer ‘özel’ film ise Ankara’daki ilk gösterimini yapacak olan ‘Savage Ailesi’ (Savages, Tamara Jenkins, 2007). Bu sene “En İyi Kadın Oyuncu” dahil olmak üzere iki Oscar adaylığı ve pek çok festivalde aldığı ödüllerle çok konuşulan film, yaşlanma/yaşlılık üzerine yıkıcı bir dram. ‘Savage Ailesi’ Radyo ODTÜ’nün katkılarıyla gösterilecek.

Ve bölümün son ‘özel’i; festivalin “Sıkıysa İzle” dediği ‘Hayalet Aşk’ (Phantom Love, 2007). Seyircileri adeta ikiye bölecek olan film sürreel bir aşk öyküsü anlatırken seyircinin izleme deneyimini de zorlayacak.

Erkekler önden
Festival bu sene bir de ‘Erkekler Matinesi’ düzenliyor! Ödüllü üç kurmaca ve iki belgesel olmak üzere beş filmin gösterileceği bu bölümde kadın yönetmenler erkekleri, erkekliğin nasıl üretildiğini farklı erkeklik halleri üzerinden anlatıyor. ‘Erkekler Matinesi’nin, filmlerin yanı sıra bir de sürprizi var seyircisine: ‘Güneşli Pazartesi’. Çağdaş gösteri sanatlarının genç temsilcilerinden Bedirhan Dehmen ve Şafak Uysal’ın ilk ortak koreografisi olan ‘Güneşli Pazartesi’ Türkiye toplumunda erkekliğin nasıl kurulduğunu fiziksel tiyatronun görsel dilini kullanarak anlatıyor. Ankara’da ilk kez sahnelenecek gösterinin biletleri MyBilet’ten satın alınabilir.

Pippa için barış
“Barış Gelini” projesi için 8 Mart’ta sanatçı arkadaşı Silvia Moro ile Milano’dan yola çıkan İtalyalı sanatçı Pippa Bacca’nın Türkiye’de yarım kalan yürüyüşünü Uçan Süpürge sürdürüyor. 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, ‘barış’ temalı bölümünü Pippa Bacca’ya adıyor. Festival, savaşın acıtan gerçekliğiyle barış umudu arasında sıkışmış öykülerin kadın gözüyle anlatıldığı “Barış Ne Zaman?” başlıklı bölümünde yer alan 7 filmle, Bacca’nın yarım kalan yürüyüşüne sinemayla destek verecek.

Söyleşileri de çok çekici
Festival programında filmler kadar söyleşiler de dikkat çekiyor. Kırmızı çatkıları ve karanfilleriyle 70’lerin ortasında kadın hareketinin önemli simgelerinden olan İlerici Kadınlar Derneği’nin (İKD) 33 sene sonra bir araya gelişlerini müjdeleyen “Bir Zamanlar İKD/Kadınların Bitmeyen Mücadelesinde Karanfilli Bir Uğrak”; Hande Öğüt, Latife Tekin, Hasan Akbulut ve Özden Sözalan’ın konuşmacı olacağı kadın-sinema-edebiyat üçgeninde gezinecek “Kendine Ait Bir Oda”; Annie G. Pertan, Leyla Özalp ve Şehbal Şenyurt’un katılacağı “Yapımcı Kadınlar” söyleşileri sinemaseverlerin kaçırmaması gereken etkinlikler olacak. “Yapımcı Kadınlar” başlıklı söyleşinin ardından ayrıca, Türk sinemasının en deneyimli yönetmen yardımcısı, yapım yönetmeni ve yapımcılarından Leyla Özalp’in yeni kitabı ‘Bir Film Yapmak’ ilk kez festivalde okurlarıyla buluşacak.

Gülsün Karamustafa
Festivalin konuklarından biri de, yapıtları bugün dünyanın pek çok müzesinin koleksiyonunda bulunan, çağdaş sanatın önde gelen isimlerinden Gülsün Karamustafa olacak. 14 Mayıs Çarşamba günü saat 13.30’da Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Sinema Salonu’nda gerçekleşecek “Güllerim Tahayyüllerim” başlıklı söyleşide Karamustafa, pek çok ülkede sergi ve bienallere katılmış video çalışmalarını örneklerle anlatacak.

2 Mayıs 2008








"KENDİN OL, DÜŞÜNÜ YARAT!"

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali 8 Mayıs'ta başlıyor, gene birçok önemli film ve zengin bir programla... Festivalin Program Koordinatörü S. Ruken Öztürk’ün kaleminden…

İran'da bir şeyler oluyor. Gelen haberlere göre özellikle kadın yönetmenler çok rahat çalışamıyor ya da sinema dergileri yasaklanıyor. İran'da kadın olmak çok zor ama bu zorluk içinde yapılan filmler son derece yaratıcı ve incelikli işler, izlemek gerekiyor. Dünyada bir şeyler oluyor. Simone'un çıplak fotoğrafları basılıyor her yerde. Bu kadın kim?.. İnsanların çoğu bu fotoğraflar yüzünden belki de yanlış tanıyor ya da hiç tanımıyor onu. Bu yıl doğumunun 100. yılı nedeniyle yapılan kısa belgeseli izlemek gerekiyor. Hepsini izlemek ve tartışmak için, 8-15 Mayıs'ta 11. kez Ankaralı izleyiciyle buluşacak Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali. Bu yıl festivalde, barış (ve ağırlık olarak bölgemizde hâlâ süren savaşları), erkeklik; On'un İran'ı (Mania Akbari'nin oynadığı 10 filmi ile dört yıl sonra oynayıp yönettiği 10+4'ü); usta bir yönetmen olan Chantal Akerman ve kadınların edebiyatla ilişkisi (Kendine Ait Bir Oda) izlenip tartışılacak. Festivalin yan etkinlikleri çok zengin: Edebiyat-kadın ilişkisinin panelinden Türkiye'de kadın hareketinin önemli bir parçası olmuş İlerici Kadınlar Derneği'nden kadınların buluşmasına, Gülsün Karamustafa'nın heyecanla beklenen video çalışmalarını anlatacağı konferanstan Güneşli Pazartesi'nin gösterimine kadar çok renkli bir yedi gün geçecek.

Adalet İçin Kızkardeşlik
Tüm sağlık çalışanlarının ve küresel eyleme/ dayanışmaya inanan herkesin izlemesi gereken bir yapım Connie Field'ın Saluda/ Sağlık adlı belgeseli. Sağlık, Küba'dan dünyanın çeşitli ülkelerine dağılarak dayanışma örneği gösteren sağlık çalışanlarının etkileri üzerine, insanın kendini iyi hissedeceği belgesellerden. Bu topraklardan taciz/ tecavüz haberleri hiç eksik olmuyor. Barış için, insanlara duyduğu güven için, dayanışma için gelinlik giyerek performansını gerçekleştirirken tecavüze uğrayıp öldürülen Pippa Bacca'yı unutturmamak için, taciz/ tecavüzle ilgili üç belgeselden kısaca söz etmek iyi olacak. Metamorfoz İsrail'de cinsel saldırıya uğramış kurbanlara odaklanırken, Lisa Jackson'ın bu yıl Sundance'de Jüri Özel Ödülü alan çalışması The Greatest Silence: Rape in the Congo/ Büyük Sessizlik: Kongo'da Tecavüz, dehşeti gözler önüne seriyor. Kamerun'da siyah kadın hukukçuların taciz/ tecavüze karşı açtıkları hukuki savaşı anlatan Sisters in Law/ Adalet için Kızkardeşlik, bu alanda caydırıcı cezalarla birçok şeyin değişebilmesi için kadınların attığı önemli bir adımı anlatıyor. Bu belgesellerin her üçü de güçlü bir dile sahip.

Barış Ne Zaman?
Festivalde 11 bölüm var. Çoğu Ortadoğu'daki savaşlara odaklanmış "Barış Ne Zaman?" bölümünde Afganistan'da Taliban'ın yol açtığı şiddete değinen bir film var: Marziye Meşkini'nin Şaşkın Köpekler'i. Meşkini ve Muhsin Makhmalbaf'ın küçük kızları Hana Makhmalbaf'ın, Fipresci için yarışacak filmi Utanç da aynı konuya kamerasını uzatıyor. Bu iki film de çocuk karakterleriyle son derece insancıl ve çarpıcı yapımlar. Gilaneh ise yine İran'dan. Rahşan Beni-İtimad 1988'deki İran-Irak savaşından 2003'teki Irak işgaline giden bir süreçte silah sesleri arasında, savaştan uzakta ama savaşın tüm yansımalarını taşıyarak savaş karşıtı bir filme imza atmış. Savaşın bu travmatik etkisi, Ensiye Şah Hüseyni'nin Hoşçakal Hayat filminde de yankılanıyor, her iki film de kadın karakterleri öne çıkarıyor. Bu bölümde yer alan iki belgeselden biri Çeçen savaşında Kanada'ya kaçan müzisyen bir kadını, diğeri de Londra'ya kaçmak zorunda kalan Filistinlileri anlatıyor.
Festivalin, İstanbul Film Festivali'nde de gösterilen filmleri arasında Utanç'ın dışında, cinsiyet sorununu işleyen XXY, günümüz İsrail'inde geçen 'Cannes'dan Altın Kamera ödüllü Meduzot/ Denizanası, siyah beyaz estetik bir çalışma olan Polonya yapımı Pora Umierac/ Ölmek Zamanı ve gösterime de girecek olan The Savages/ Savage Ailesi bulunuyor.

Çok Mersi
FIPRESCI'de, aralarında Selma Köksal'ın yönettiği Fikret Bey'in de olduğu 12 film yarışıyor. Fransız Emmanuelle Cuau'nun Très bien, merci/ Çok mersi! adlı filmi Fransa'daki bürokrasiyi ve polis şiddetini absürd bir dille eleştiriyor. Gelişmiş bir Batı ülkesindesiniz, durup dururken polis sizi gözaltına almaya kalksa haklarınızı aramak için nereye kadar gidebilirsiniz? Ülkemizle karşılaştırmak için çok ilginç bir film. Fipresci için yarışan iki çok farklı Brezilya filmi var; Mutum, kırda yoksul bir ailenin hikâyesini bir çocuğun gözlerinden aktarırken A Via lactea/ Samanyolu kentte iki sevgilinin (kadın daha gençtir, adam da kıskanç) aşklarını yaratıcı bir kurguyla anlatıyor.

Az Önce Oldu
Festivalin çok farklı kesimlere hitap edeceği bir gerçek. Popüler kanadın en iddialı filmi Waitress/ Pastacı'nın yazar-yönetmen-oyuncusu Adrienne Shelly filmini tamamlayamadan öldürülmüş. Onu festivalde pasta yiyerek anacağız, tam filminde istediği gibi. Diğer kanatta, -yani sanat filmlerini ancak festivalde bulan seyirciler için- izlemesi görece kolay, bildiğimiz kurmaca anlatı diline sahip filmlerin dışında kalan iki film var. Bu filmlerden biri Fipresci için yarışan Kurz Davor ist es Passiert/ Az Önce Oldu Avusturya'dan Anja Solomonowitz tarafından yapılmış, tuhaf ve kendini izleten, kurmaca-belgesel karışımı bir yapıt. Konusu kadın ticareti ve sömürüsü üzerine olan bu filmin, -sürprizi ve o tuhaflığı bozmamak için-, sadece farklı bir sinema diline sahip olduğunu söyleyebilir ve yenilikçi izleyiciye gönül rahatlığıyla önerebiliriz. Bu filmi izledikten sonra bu kadar da olmaz, bu çok farklı derseniz, dahası da var deriz. Phantom Love/ Hayalet Aşk ABD'den Nina Menkes imzalı ve bu film Az Önce Oldu'yu da aşan bir biçimde deneysel ve zor bir film. Anlamlandırmak gerçekten zor olacak, ama denemeye değer. Festivallerin her zaman izleme deneyimlerini zorlayan ve meydan okuyan filmlerine hazır bir kitlesi oluyor zaten. Hayalet Aşk en son Creteil'deki Kadın Filmleri Festivali'nde yarıştı.

Festival film gösterimi ve etkinlikleri bu yıl -belediye ve bazı üniversitelerdeki gösterim ve etkinlikler dışında- Kızılırmak Sineması'nda gerçekleşecek. Kendimiz için bir şeyler yaratmak, kendimiz olmak ve mücadele etmek ve Pippa Bacca gibi düşlerimizin peşinden gitmek için...

S. Ruken Öztürk
Radikal İki
27/04/2008

2 Mayıs 2008




Uçan Süpürge yola çıkmaya hazır

8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında Ankara’da gerçekleştirilecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin Basın Toplantısı, 29 Nisan 2008 Salı günü Ankara Sheraton Oteli’nde yapıldı.

Toplantıya Uçan Süpürge kurucusu Halime Güner, Festival Yönetmeni Berrin Balay, Program Koordinatörü Ruken Öztürk’ün yanı sıra, sinema yazarı Alin Taşçıyan da katıldı.

Güner: “Kendi düşünün peşinde koşan kadınlara armağanımız”
27 ülkeden 88 kadın yönetmenin 89 filmini Ankara’ya konuk ettiklerini söyleyen Halime Güner, festivalin Kızılırmak Sineması, Altındağ Belediyesi Yunus Emre Kültür Merkezi, Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi, ODTÜ GİSAM, Alman Kültür Merkezi ve Devlet Tiyatroları Akün Sahnesi’yle birlikte Ankara’nın 7 ayrı mekanında seyirciyle buluşacağını belirtti.

Türkiye’nin gündeminden düşmeyen ayrımcılık, tecavüz ve şiddet haberlerinin yarattığı travmaya karşı başka bir dünyanın mümkün olduğuna inanmak istediklerini ve bu yüzden festival temasını “Kendin Ol, Düşünü Yarat” olarak belirlediklerini söyleyen Güner, festivali kendi düşünün peşinde koşan, onu yakalayan, onu gerçek kılma gücünü kendisi kadar kadın dayanışmasından da alan, kadın hak ve özgürlükleri anlayışı içinde “sen varsan ben yokum” demeyen bütün kadınlara armağan ettiklerini açıkladı.

Taşçıyan: “Bu festival Kybele’yi toprağından çıkarıyor”
Sinema yazarı Alin Taşçıyan konuşmasına sinemanın erkek egemen bir sanat olduğunu, bu yüzden de kadın sinemasına çok ihtiyaç duyulduğunu belirterek başladı. “Ataerkil propaganda bombardımanının etkisi altındayız. Bu yüzden de kadın bakışına daha çok ihtiyacımız var” diyen Taşçıyan, Hollywood’un en dominant sinema olduğunu, westerne bulaşmış her filmin Oscar’a bir şekilde aday olduğunu, oyuncularının yerlere göklere sığdırılamadığını ama kadın filmlerinin hep görmezden gelindiğini söyledi.

Türkiye’de “maganda kültürü”nün gişeleri ele geçirmiş durumda olduğunu da sözlerine ekleyen Taşçıyan, Türk sinemasında kadın karakterlerinin azlığına dikkat çekti. Türkiye’de ödüllere aday gösterirken ana karakter ya da erkek karakterlerle eşit kadın rollerini bulmakta zorlandıklarını, bu yüzden de filmlerdeki ağırlıklı kadın rollerine bakarak “En İyi Kadın Oyuncu” kategorisinde değerlendirme yapmak zorunda kaldıklarını söyledi.

Kadınların sinemada kendi öykülerini anlatacak alan bulamadıklarını ama yine de, özellikle son dönemde belgesel sinemadaki kadın sinemacıların yükselişinin çok önemli olduğunu belirten Taşçıyan konuşmasını şu sözlerle tamamladı: “Kadın imgeleri, kadın sözü bu ülkenin topraklarında hala geçerli. Bu festivalin yaptığı şey bu… Toprağı kaldırmak ve Kybele’yi yukarıya çıkarmak!”

Öztürk: “Pippa’nın düşü için…”
Festival programını değerlendiren Ruken Öztürk festivalin yarışmalı bölümü “Her Biri Ayrı Renk”te yer alan filmlerin birbirinden önemli ve iyi olduğunu belirterek “Jürinin işi bu sene çok zor, o yüzden jüride yer almak istemezdim” diye konuştu.

Festivalin “Barış Ne Zaman” bölümünü Türkiye’de tecavüze uğrayıp öldürülen İtalyan sanatçı Pippa Bacca’ya adadıklarını söyleyen Öztürk, “Pippa insanlara güvenmek istiyordu. Bu onun düşüydü. Biz de kadınlar olarak onun düşünü yaratmak için bu bölümü ona adıyoruz” dedi.

Balay: “Birbirinden renkli etkinlikler de olacak"
Berrin Balay festivalin film gösterimleri dışında birbirinden renkli yan etkinlikleri olduğunu söyledi. Türk edebiyatının en önemli yazarlarından Latife Tekin’in de konuşmacı olacağı “Kendine Ait Bir Oda” ve Annie G. Pertan, Leyla Özalp ve Şehbal Şenyurt’un katılacağı “Yapımcı Kadınlar” söyleşileri yanında İlerici Kadınlar Derneği’nin (İKD) 33 sene sonra Ankara’da, festivalde buluşacakları “Kadınların Bitmeyen Mücadelesinde Karanfilli Bir Uğrak” başlıklı söyleşiye dikkat çekti. Yapıtları bugün dünyanın pek çok müzesinin koleksiyonunda bulunan, çağdaş sanatın önde gelen isimlerinden Gülsün Karamustafa’nın da bir söyleşiye katılacağını söyleyen Balay, Türkiye’nin önde gelen yapımcılarından Leyla Özalp’in yeni kitabı “Bir Film Yapmak”ın ilk kez festivalde okurlarla buluşacağını açıkladı. Balay ayrıca, festivalin en merakla beklenen etkinliklerinden biri olan ‘Güneşli Pazartesi’ adlı gösterinin
Ankara’da ilk kez festival kapsamında gösterileceğinin müjdesini de verdi.
Cadı kurabiyeleri dağıtıldı
Basın toplantısı sonunda Halime Güner bir sürprizleri olduğunu söyleyerek basın katılımcılarına cadı kurabiyeleri dağıttı. Cafe Elizinn’in katkılarıyla hazırlanan kurabiyelerin içinden basın mensuplarına özel hazırlanmış “festival niyetleri” çıktı.

Uçan Süpürge’nin şimdiki rotası, 8 Mayıs gecesi saat 20:30’da Devlet Opera ve Balesi Binası’nda (Büyük Tiyatro) yapılacak açılış gecesi…

29 Nisan 2008






BASIN TOPLANTISI 29 NİSAN'DA

8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında Ankara’da gerçekleştirilecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin Basın Toplantısı 29 Nisan 2008 Salı günü saat 11.00’de Ankara Sheraton Oteli’nde yapılacak.

Toplantıya Uçan Süpürge ekibinin yanı sıra, sinema yazarı Alin Taşçıyan da katılacak.
Toplantıya tüm basın mensupları davetlidir.

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali Basın Toplantısı
Tarih: 29 Nisan 2008 Salı
Saat: 11.00
Yer: Sheraton Oteli Magnolia Salonu, Kavaklıdere-Ankara

28 Nisan 2008





ÖZGÜN VE ÖZGÜR, KALENDER VE ÇELEBİ: NİLÜFER AYDAN

O hep gözümüzün önündeydi. Kendini değil canlandırdığı karakteri öne çıkardı, azı-çoğu olmaz dediği her rolün altından ustalıkla kalktı. Kalender ve çelebi, abartısız ve incelikliydi. Kendine has yorumuyla Nilüfer Aydan, daha nice yıllar sinemaya gönül ve emek verecek. Selen Doğan’ın kaleminden.

1940 yılının şubatında Aydan Canbula olarak dünyaya geldi, bizim onu tanıdığımız adıyla Nilüfer Aydan. İkinci dünya savaşının karanlık günleriydi. Babası “Sinop” vapurunun telsizcisiydi. Vapur, Kefken adası açıklarında batınca ‘hem babasız hem ekmeksiz’ kaldılar. Sarıyer’de ahşap bir evde kirada oturmaktaydılar, anne Mukaddes ve abla Ayla ile. Ayla, Anadolu Film şirketinde sekreterdi. Annesi de çalışıyordu. Taksim İlkokulu’nun ardından öğrenimine Kadıköy Kız Ortaokulu’nda devam etmiş, ne ki maddi zorluklar nedeniyle okulu bitirememişti.

15 yaşındayken Yılmaz Duru’yla tanıştı. Duru, Eşref Kolçak’la birlikte “Ses” operetinde dansörlük yapıyordu. Birlikte Taksim Bahçesi’nde sahneye çıktılar. Seyirci onları çok sevdi, çok tutuldular. Bir dans çifti olarak Amerika’ya gidip döndükten sonra, sahneler yerini setlere bırakacak ve sinemanın kapıları ‘Nilüfer’ Aydan’a açılacaktı.

Evlendiler. Bu evlilikten oğulları Turan dünyaya geldi. Nilüfer Aydan bu evlilikte umduğunu bulamadı ama pişman da olmadı. O sıralar, kendi deyişiyle ‘kütüphanesi zengin kendi fakir’ bir rejisör olan Halit Refiğ girdi hayatına. Amerikan Koleji mezunu, bilgili, cazip biriydi Refiğ. Nilüfer Aydan, Yılmaz Duru’dan ayrılıp Halit Refiğ’le ikinci evliliğini yaptı. Bu beraberlik onun hayatında sinemanın önemli bir rol oynayacağı, ancak, ‘anne’ ve ‘eş’ rollerinin de sürdürüleceği bir dönemin başlangıcıydı ama -dönemin pek çok kadın oyuncusu gibi- içine sindirmişti bu roller silsilesini; ihtimal, başka çaresi yoktu. “Ben hem sinema yıldızlığı yapıyor hem de bulaşık yıkıyordum. İstemiştim, evlenmiştim” diye anlatacaktı Aydan o yılları… Derken evde bir şeyler ters gitmeye başladı. Bu evlilik de mutsuzlukla sona erecek, Nilüfer Aydan sinemadan uzaklaşacak ve üçüncü evliliğini yapmak üzere Mersin’e gidecekti.

Sinema yılları ‘Altın Kafes’le başlıyor
Nilüfer Aydan, 1957 yılında Zeki Müren’in ‘Altın Kafes’ filmiyle sinemaya başladı. ‘Bir Dilim Ekmek’, ‘Yörük Efe’, ‘Şehvet Uçurumu’ gibi filmler ardı ardına geldi. Bunları 1961 yılında Osman Seden’in ‘İki Aşk Arasında’ adlı filmi izledi ve hemen ardından onu şöhrete bir adım daha yaklaştıracak olan, Halit Refiğ’in ‘Seviştiğimiz Günler’i geldi. Bu filmde, bir araba tamircisine aşık olan Nilüfer’i canlandırdı. Aynı yıl, yine Halit Refiğ’in, senaryosunu Memduh Ün’le birlikte yazdığı ‘Yasak Aşk’ta başroldeydi.

1962’de Refiğ ‘Şehirdeki Yabancı’yı çekti. Nilüfer Aydan, Türkiye sinemasının en iyi filmlerinden biri olan, bir maden ocağındaki sömürü düzenine tek başına karşı çıkan bir mühendisin öyküsünü anlatan ‘Şehirdeki Yabancı’da Gönül rolündeydi. Atıf Yılmaz’ın Kemal Tahir’in senaryosundan çektiği ‘Yarın Bizimdir’, Refiğ’in 1963 tarihli filmi ‘Şafak Bekçileri’, Öztürk Serengil’li bir güldürü olan ‘Cüppeli Gelin’, Kemal İnci’nin yönettiği ‘Güzeller Kumsalı’ ve Cüneyt Arkın’lı ‘Yalnız Değiliz’, Aydan’ın 60’ların ortalarına kadar rol aldığı filmlerden bazılarıydı.

Bu filmleri, 1964’te ‘İstanbul’un Kızları’ ve bir yıl sonra da, en iyi dönem filmlerinden biri kabul edilen ‘Haremde Dört Kadın’ izledi. Türkiye sinemasının kanun, kanunsuzluk, silah, eşkıyalık ve yiğitlik hikayeleri anlatmaya bayıldığı o yıllarda ‘Kanunsuzlar’, ‘Silahına Sarılan Adam’, ‘Anası Yiğit Doğurmuş’ gibi birçok filmde rol aldı. ‘Silahların Kanunu’, ‘Ve Silahlara Veda’, ‘Çirkin Kral’ filmlerinde ise rol arkadaşı Yılmaz Güney’di.

70’lerin başında Yeşilçam’daki seks filmleri furyasıyla, pek çok kadın oyuncu gibi Nilüfer Aydan da sinemadan gönülsüzce uzaklaştı. “Güçlü bir oyun sergileme olanağı veren iyi bir senaryoyla seyircilerin karşısına çıkacağım” dediği günlerde, gazinolarda dans ederek hayatını sürdürüyor ve iki çocuğuna bakıyordu.

Nilüfer Aydan’ın sinemaya dönüş filmi 1983 yapımı ‘ve Recep ve Zehra ve Ayşe’ oldu. Yusuf Kurçenli’nin yönettiği bu filmin senaryosunda Ayşe Şasa’nın da imzası vardı. Ülkü Erakalın’ın ‘Çiçek’i, Sinan Çetin’in ‘14 Numara’sı, Yavuz Işıklar’ın ‘Mağrur Kadın’ı bundan sonra geldi. 1986’da Erdoğan Tokatlı’nın ‘Suçumuz İnsan Olmak’ filminde Kadir İnanır’la birlikte rol aldı. 1988’de, ‘fotoroman kralı ve kraliçesi’ seçilen Tanya Eraslan ile Reha Yeprem’in başrollerini paylaştığı ‘Nazlı ile Emir’de Nazlı’nın annesi oldu. Bir yıl sonra, Yücel Uçanoğlu’nun ‘Güneş Yine Doğacak’ ve Orhan Elmas’ın ‘Sevmek ve Ölmek Zamanı’ adlı filmlerinde oynadı. Arada ‘Yarın Artık Bugündür’ adlı bir televizyon dizisi de çekti.

1990’ların henüz başında, dini filmler de birbiri ardınca gelmeye başladı. Mazlum-mağdur öykülerinin sosyal içerikli görsel anlatılara dönüştürüldüğü bu filmler, 70’lerin başında çekilen ve daha çok evliyalar gibi kutlu kişiler etrafında çeşitli öyküler anlatan dini filmlere pek benzemiyordu. Mesut Uçakan’ın, hâlâ güncel bir konu olan türban üzerine yaptığı ‘Yalnız Değiliz’de Nilüfer Aydan kapanmak isteyen kızın annesini canlandırıyordu. Aydan’ın göründüğü bir başka dini film ise aynı yönetmenin ‘Kelebekler Sonsuza Uçar’ıydı.

Uluslararası bir gey ve lezbiyen filmleri festivaline katılan ilk Türkiye filmi olan ‘Düş Gezginleri’; çekildiği 1993 yılında SİYAD’ın ‘en iyi beş film’ listesine giren Sinan Çetin imzalı ‘Berlin in Berlin’ ve Kolera Sokağı sakinlerinin ‘kaderini’ anlatan ‘Ağır Roman’da da unutulmaz oyunculuğuyla Nilüfer Aydan vardı.

“Anna Karina, Jean Seberg, Audrey Hepburn kadar güzel…”
2001 yılında vizyona giren ‘Renkli Türkçe’, sinema perdesinde çok kereler görünmüş, onlarca filmin jeneriğine adını yazdırmış Nilüfer Aydan’ın ödül aldığı ilk film oldu. Ahmet Çadırcı’nın Osman Cavcı’nın senaryosundan çektiği Renkli Türkçe, seks filmleri gösteren bir kenar mahalle sinemasının makinisti Sabit’in, bir dönemin ünlü seks filmleri yıldızı Zerrin Öz’e olan saplantılı aşkını anlatmaktaydı. Nilüfer Aydan hiçbir ücret almadan oynadığı bu filmdeki Zerrin Öz rolüyle Altın Portakal’da en iyi yardımcı kadın oyuncu ödülünün sahibi oldu. Ahmet Çadırcı onun için yıllar sonra şöyle diyecekti Uçan Süpürge’ye verdiği röportajda: “Ben, Nilüfer Aydan’ı Fransız yeni dalga sinemasının kadın oyuncularının yüzüne benzetirim. Benim Nilüfer Aydan’ımın yüzü Godard’ın karısı ve oyuncusu Anna Karina, Jean Seberg, Audrey Hepburn kadar güzeldir.”

Küçük yaşlarından beri dans eden Nilüfer Aydan’ı belki de ilk kez dansıyla izlediğimiz 2004 tarihli ‘Eğreti Gelin’, oyuncunun en göz doldurduğu filmlerinden biri. Atıf Yılmaz’ın son kez yönetmen koltuğunda oturduğu bu filmde kumpanya dansçısı Semiha rolüyle karşımıza çıktı Nilüfer Aydan. Son olarak, ‘Hicran Sokağı’nda pek çok sinema emekçisiyle birlikte rol aldı.

O hep gözümüzün önündeydi. Kendini değil canlandırdığı karakteri öne çıkardı, azı-çoğu olmaz dediği her rolün altından ustalıkla kalktı. Kalender ve çelebi, abartısız ve incelikliydi. Kendine has yorumuyla Nilüfer Aydan, daha nice yıllar sinemaya gönül ve emek verecek.

Bu yıl Uçan Süpürge Onur Ödülü Nilüfer Aydan’ın
11.Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, ‘Uçan Süpürge Onur Ödülü’nü; 52 yıldır Türkiye sinemasına emek verdiği, başrolden karakter oyunculuğuna pek çok filmde rol aldığı, Yeşilçam geleneğinden geldiği halde yeni sinemaya başarıyla uyum sağladığı, zirvede olduğu dönemde bile “yıldız” olmaya çalışmadan bağımsız kimliğini ve özgür ruhunu koruduğu, sinema tutkusunu hiç yitirmediği ve hâlâ sinemada özgün ve farklı karakterleri yaratmaya devam ettiği için Nilüfer Aydan’a veriyor.

Selen Doğan
Radikal İki
26/04/2008

27 Nisan 2008





GÜNEŞLİ PAZARTESİ İLK KEZ ANKARA'DA!

Bir garajistanbul prodüksiyonu olan, Bedirhan Dehmen ve Şafak Uysal’ın birlikte yarattığı ve yine birlikte sahnelediği Güneşli Pazartesi, Ankara’da ilk kez 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nde seyircisiyle buluşacak. “garajistanbul ANKARA da”nın da ilk etkinliği olan Güneşli Pazartesi, 12 Mayıs Pazartesi günü saat 20.00’da Devlet Tiyatroları Akün Sahnesi’nde…

Ortalama erkeğin dostlukları üzerine...
Toplumun arkadaşlıkları nasıl değerlendirdiği ve bizim dostlarımızı neyle ölçüp biçtiğimiz üzerine...
Aynı cevaplar değil ama aynı soruların peşinden koşmak üzere bir eser...

Arkadaşlık edebiyatının klişelerinden biri olan “meşhur dostluklar atlası”nda hep erkekler yer aldı. Dost; yeri geldi yurttaş, yeri geldi akıl hocası, yeri geldi ahbap, yeri geldi aşık, yeri geldi yoldaş - kılavuz, çırak, hemşehri, komşu, mürşit, akran, ortak, yaren, sırdaş, kafadar - oldu. Ama hemen hep erkekti. Orestes ve Pylades’ten Mevlana ve Şems’e, Aşil ve Patroklus’tan Herkül ve Hylas’a, David ve Jonathan’dan İskender ve Hepheiston’a, ve hatta Robin Hood ve Küçük John’dan Hamlet ve Horatio’ya, dostluğun tahayyülü her defasında erkekler üzerine kuruldu, sıklıkla eril kavramlarca kollandı. Ve daha da önemlisi, bu “biraderler dizini” ağırlıklı olarak destansı terimlerle ele alındı. Arkadaşlık tasvirleri hep ideallerle çizildi, mitlere konu oldu. Peki ama bu seçmede ortalama erkeğin dostluk anlayışına ne kadar değinildi? Erkekler, kendileri ve birbirine, gerçekten ne kadar dost oldu?

İki dostun birbirine müdahale sınırı nerede başlar, nerede biter? Kahramanlıklar ve fedakarlıkların ötesinde, dostluğu tayin eden nedir? Dostluğa sığmadığı düşünülen duygu, düşünce ve eylemler nasıl gizlenir, nasıl dışa vurulur? Ortalama bir erkek, tanımlanmış “erkek” figürleri arasından nasıl sıyrılır da, bir başkasına eşlik eder? Hepsinden önemlisi: dert ortaklığı ne zaman kusarcasına bir iç boşaltma eylemi ve bunun beraberinde gelen eylemsizlik halinden başkalaşır da, farklı var olma biçimlerine işaret eden bir paylaşıma dönüşür?

Güneşli Pazartesi, gösteri sanatları alanında alternatif projelere zemin oluşturan ve bu alanda eğitim-araştırma faaliyetlerini özendiren Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu’ndan Bedirhan Dehmen ile, çağdaş dans alanında deneysel bir anlayışla faaliyetlerini sürdüren [laboratuar] üyesi Şafak Uysal’ı bir araya getiren bir fiziksel tiyatro çalışması.

Güneşli Pazartesi, Ankara’da ilk kez 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nde seyircisiyle buluşacak. 8-15 Mayıs tarihleri arasında gerçekleştirilecek festivalin “Erkekler Matinesi” başlıklı bölümüne paralel olarak, 12 Mayıs Pazartesi günü saat 20.00 Devlet Tiyatroları Akün Sahnesi’nde seyircisiyle buluşacak olan Güneşli Pazartesi, kaçırılmayacak bir fırsat!

Eser, konusu itibariyle erkekler arası dostluğu mercek altına yatırıyor. İki koreograf, ilk ortak çalışmalarında, kişisel deneyimlerinden ve tarihte yer etmiş arkadaşlık tahayyüllerinden hareketle yola çıkıyor. Başlangıç noktaları ise arkadaşlık edebiyatının klişelerinden birisi olan “meşhur dostluklar atlası”nda hep erkeklerin, üstelik sıklıkla destansı terimlerle yer alıyor olması. Kahramanlıklar ve fedakarlıkların ötesinde dostluğu neyin tayin ettiğini sorgulayan Güneşli Pazartesi’nin dikkat çekici özelliklerinden bir diğeri de dekor, video ve ses boyutlarıyla disiplinlerarası bir anlayışa sadık kalarak hazırlanması ve bütün eserin Boğaz’ın bir yakasından diğerine uzanan bir vapur seferinde geçiyor olması. Bu noktada iki genç sanatçıya, video ve ses tasarımlarıyla Doğuş Bitecik eşlik ediyor.

garajistanbul ANKARA'da
garajistanbul, 12 - 19 Mayıs tarihleri arasında 4 farklı prodüksiyonuyla ( Güneşli Pazartesi, ashura, EKO, Oyunu Bozuyorum ) Ankara’da, Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü ile işbirliği yaparak ve Devlet Tiyatrolarının gücünü yanına alarak Akün Sahnesi’nde izleyicileriyle buluşuyor.

Kim onlar?

Bedirhan Dehmen, 1978 yılında İstanbul’da doğdu. Boğaziçi Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’ne girdiği 1995 yılında, Boğaziçi Üniversitesi Folklor Kulübü’nün (BÜFK) çalışmalarına katıldı. Mezun olduğu 2000 yılına kadar BÜFK Dans-Müzik gösterilerinde, dansçı, çalıştırıcı ve reji sorumlulukları aldı. Etnik/milli sınırlar ve halk dansları ilişkisine odaklanan teziyle, 2003 yılında B.Ü. Sosyoloji Bölümü’nden yüksek lisans derecesini aldı. İstanbul Üniversitesi Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Bölümü’nde dans ve tiyatro birlikteliği üzerine yoğunlaştığı doktora çalışmasını yürütüyor; Yeditepe ve Koç Üniversitesi’nde öğretim elemanı olarak çalışıyor, dans tarihi ve sahne sanatları üzerine kuramsal dersler veriyor. 2000 yılından bu yana, Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu (BGST) üyesi olan Dehmen, BGST Dansçıları’nın eğitim-araştırma çalışmalarında ve yine BGST’nin müzik-tiyatro birimleriyle ortaklaşa yürütülen prodüksiyonlarında yer almaya devam ediyor.

Şafak Uysal, 1978 yılında Bodrum’da doğdu. 1999 yılında ODTÜ Şehir ve Bölge Planlama Bölümü’nden mezun oldu. 2001 yılında Bilkent Üniversitesi, İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü’nde beden-mekan ilişkisi üzerine odaklandığı yüksek lisans tezini tamamladı. 1995 yılında başladığı lisans eğitimi sırasında dansla ilgilenmeye başladı. Bu tarihten itibaren 7 yıl süre ile ODTÜ Çağdaş Dans Topluluğu’nda bulundu; çok sayıda bireysel ve toplu koreografiye imza attı ve kurucularından olduğu ODTÜ Uluslararası Çağdaş Dans Günleri’nin organizasyonunda grafik tasarımdan genel koordinatörlüğe uzanan çeşitli pozisyonlarda görev aldı. Bugüne kadar, kendi eserlerinin yanı sıra, “loophole” ve “cammekan” başlıklı iki yerleştirme (Ö. Özakın, U. Şumnu ile); “Home Sweet Home” (E. Koyuncuoğlu); "Neden? Why? Çima? İnçu?..." (M. Tomasyan); “Paralel” (B. Öztürk ile); “Lungo Drom / Uzun Yol” (Ş. Ateş); “Yakındoğu’da Emanet” ve “Kocasını Pişiren Kadın” (Ö. Yula), “Rast-gele” (E. Çelik, D. İleri, B. Murphy ve T. Tuna ile); “Hüsn-ü Aşk’a Dair” (B. Murphy), “Human Writes” (W. Forsythe) gibi pek çok esere katkıda bulundu. Çalışmalarına 2003 yılından bu yana [laboratuar] ile devam ediyor; halen Bilkent Üniversitesi’nde mimarlık ile imaj-üretme teknolojileri arasındaki ilişkiye odaklandığı doktora çalışmalarını sürdürüyor; çeşitli üniversite ve eğitim kurumlarında temel tasarım, görsel sanatlar & kültür, çağdaş sanat uygulamaları, dans tarihi ve hareket başlıklarını temel alan dersler yürütüyor; ve 2005 yılında kurulduğundan bu yana Çağdaş Gösteri Sanatları Girişimi proje koordinasyon grubunda yer alıyor.

“garajistanbul ANKARA da” nın etkinlik programı ile ilgili detaylı bilgi için: www.garajistanbul.com

e-posta: info@garajistanbul.com / pelin@garajistanbul.com / begum@garajistanbul.com
tel: 0212 244 44 99 / 0533 336 40 64 (Pelin Başaran) / 0532 462 36 86 (Begüm Erol)

27 Nisan 2008






YILLARIN ESKİTEMEDİĞİ SANATÇI: NİLÜFER AYDAN

8- 15 Mayıs’ta Ankara’da gerçekleşecek olan 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin ‘Onur Ödülü’nün sahibi, yılların eskimeyen sanatçısı Nilüfer Aydan: “Ben kendimi diğer sanatçılardan ne üstün görüyorum ne aşağı görüyorum. Hepimizin güzel filmleri var, kötü filmleri de var. Ama bazılarının şansı daha iyi gidiyor, bazılarımız daha geri planda kalıyor. Ama bu işe emek veren, gönül veren herkes aynı değerde.” Şükran Yücel’in söyleşisi.

Yeşilçam’ın unutulmayan yüzlerinden biri Nilüfer Aydan. İri çekik gözleriyle gözlerimizin önüne hemen geliveren daima genç ve güzel kalan bu yüz, bir dönemin simgelerinden biri. Nilüfer Aydan’ı bir kategoriye sokmak zor. İlginç ve farklı fiziğiyle her tür filme yakışmış bir sanatçı. Avrupa’da olsaydı, sanat sinemasının en çok aranan yüzlerinden biri olabilirdi. Türk sinemasının onu yeterince değerlendirebildiğini söyleyemeyiz. Onu en çok Halit Refiğ’in yönettiği “Şehirdeki Yabancı” ve “Haremde Dört Kadın” gibi filmlerinden hatırlıyoruz. 1968’den sonra sinemaya ara veren Aydan, 1983’de “Ve Recep Ve Zehra ve Ayşe” filmiyle döndü. “Ağır Roman”, “Berlin in Berlin”, “Eğreti Gelin” filmlerinde ve “Hanımın Çiftliği” ve “Yılan Hikayesi” gibi televizyon dizilerinde rol aldı. Ahmet Çadırcı’nın “Çocuk Yüzlü Kadın” belgeseli de 11. Uçan Süpürge Film Festivali’nde gösterilecek. O hala sinemada ve televizyonda aranan bir yüz olmaya devam ediyor.

Sinemaya nasıl başladınız?
Bizim aile dostumuz bir Esat ağabeyimiz (Özgül) vardı. Ben çok hevesliyim, çok da küçüğüm o zaman. Güreşçi Celal Atik’le Deniz Tanyeli’nin başrolünü oynadığı Yörük Ali (1955) filminde bana bir rol verdi. Öyle başladım. Daha sonra Zeki Müren’in Altın Kafes filmi için yeni bir genç kız arıyorlar. Ben o sıralar dans ediyordum. Zeki Bey beni seçiyor partneri olarak.

Dansa nasıl başlamıştınız?
Biz parçalanmış bir aileydik. Babamız yoktu. Ablam dansçıydı zaten. Ben de çok hevesliydim. Yılmaz Duru ile çalıştım, Taksim Belediye’de modernize edilmiş folklor danslarından oluşan bir programla başladık. Dans partnerliğimiz evliliğe yol açtı. Bir çocuğumuz oldu. Dansın hayatımda hep büyük önemi vardı, oyunculuğuma da büyük katkısı oldu. Dansta hem vücudunuzu hem de yüzünüzü kullanırsınız. Dünyada oyuncular hem dans eder, hem şarkı söyler, hem tiyatroda oynarlar. Bu bizde biraz eksik kalmıştır.

“Halit, benim okulum oldu”
Daha sonra Halir Refiğ’le evlendiniz. Onun oyunculuğunuza katkısı oldu mu?
Ben çok küçük yaşta sinemaya ve dansa başladım. O devirde bunun okulu yoktu. Kendi kendinizi yetiştiriyorsunuz. O zamanlar eli ayağı düzgün olanlar artist oluyordu. Güzel kızlar, güzel erkekler arıyorlardı. Aynaya bakıyor, “Ben güzelim, artist olayım.” diyordunuz. Güzel kızları sokaktan çevirip artist yapıyorlardı. Biz de bunun sanat olduğunun farkında değildik. Güzel insanlar artist olur sanıyorduk. Ben Halit’le tanışıncaya kadar böyle düşündüm. Halit, benim okulum oldu. Sinemanın bir mesaj, bir sanat ve kalıcı bir şey olduğunu Halit’ten öğrendim. O zaman benim sinemaya bakışım değişti. Halit bana hiçbir zaman öğretmenlik yapmadı. Yapsa komplekse de kapılabilirdim. Ben onun konuşmalarından, beyninden, hareketlerinden, yaptığı işlerden güzel bir şeyler aldım. Tam anlamıyla bir sanat grubunun içine girdim. O sohbetlerin, konuşmaların içinde yoğruldum.

Ünlü bir yönetmenin eşi olduğunuz halde, yıldız olmaya heves etmemişsiniz. Mesela Halit Refiğ’in yönettiği Şafak Bekçileri’nde ikinci kadın rolündesiniz.

O senaryoyu okuduğumda o rol beni cezbetmişti. Askeri üniforma giyiyordu, çok ilgimi çekmişti. Ben küçük yaştan beri starlığı pek düşünmedim, nedendir onu çözümlemedim. Belki işe asılsaydım, belki ihtiraslarım olsaydı, belki onu yakalardım. Çünkü benim diğerlerinden farkım yok. Ben sonradan kendimi tarttığım zaman, özgürlüğüme çok düşkün bir insan olduğuma bağladım. Evliliklerim de çok oldu, o yüzden. Bıktığım için mi, sıkıldığım için mi, bilmiyorum. Hayatıma giren insanlar kötü insanlar değildi. Hepsiyle de hala dostuz. Şöhret, taşıması güç bir şey. Ben yeri geliyor pazara gidiyorum, yeri geliyor, otobüse biniyorum. İstediğim gibi hareket edemeyecektim. Ama işimi çok seviyorum. En iyi şekilde yapmaya çalışıyorum. Ben halkın içinde olmayı sevdim. Çünkü star olursanız, başkasınız. Yeriniz başka.

Sizin çok Avrupai bir tipiniz var.
Kökenimde de var zaten. Benim babaannem Rum, anneannem Çerkes. Anneanneme İngiliz kadını derlermiş burada. Biz doğma büyüme Cihangirliyiz. Burada konakları varmış, ama biz görmedik. Hiçbir zaman başını bağlamamış, kısa kollu fotoğrafları var. Ailem çok moderndi.

Türk sinemasının en parlak zamanlarında yer aldınız. Zirvede olduğunuz zamanda ara verdiniz sinemaya.
Sinemada seks furyası başlamıştı. Ben 68’den sonra evlendim ve sinemadan çekildim. 10 yıl kadar Mersin’de yaşadım eşimle. 78’de eşimden ayrılarak İstanbul’a döndüm. Yeniden dans etmeye başladım. Benim dansçılığım çok bilinmez. Hep beş yıldızlı otellerde çalıştığım için halk benim dans ettiğimi bilmez. 40 yaşında kocamdan ayrıldım. 15 yıldan fazla dans ettim. Gündüzleri anneanne, babaanne rolleri oynuyor, geceleri gidip dans ediyordum. Sinemaya tekrar dönmem zor oldu. Ancak son beş-altı yıldır güzel çalışabiliyorum dizilerde ve filmlerde.

Yeşilçam sineması büyük bir aile gibi görünüyor. Sizi birleştiren o Yeşilçam sokağı mıydı?
Bence işin içine çok fazla madde girince, işin büyüsü bozuluyor. Sinemada para yoktu o zaman. Para beklenmeyen işte sevgi, dostluk oluyor. Sinemada şimdi okullularla alayllıar arasında bir ayrım var. Bugün eskiye pek rağbet yok artık. Yeşilçam’da eskiden bir beraberlik vardı. Belli yerlerde toplanırdık. Sinepop’un yerinde bir kafeterya vardı. Orda toplanırdık. Daha bir sıcaklık vardı. Şimdi insanlar daha bireyselleşti. Herkes tek tek yaşıyor. Ben en çok o birlikteliği özlüyorum.

Pek çok filmde oynadınız. Oynadığınız rollerden en çok hangisini sevdiniz?
Şehirdeki Yabancı en sevdiğim filmdi. Çocuk kadın tipini oynamıştım. Hem kadın, hem çocuktu. Ezilmişliği ve çaresizliği, bizim Türkiyemizde kadınların yaşadığı durumu yansıtıyordu. Ben kendi hayatımda öyle yaşamadım tabii ama o rol naif, acı bir roldü, gerçekti.

Son dönemde dizilerin yanı sıra sinemada da oynadınız. Eğreti Gelin’de ilgi çekici bir rolünüz vardı.
O rolü benden başka oynayacak biri yoktu. Yaşı elliyi geçmiş ve hala yılan dansı yapabilecek bir başka kadın yok.
Renkli Türkçe (1999) adlı düşük bütçeli bir filmde oynadınız ve bu filmle Antalya’da Altın Portakal aldınız.

Ahmet Çadırcı ile Osman Cavcı benim oğlumun kafesine gidip gelirlerdi. Bana sormaya cesaret edemiyorlar. Paraları da yok. Ben para önemli değil, sinemaya bir katkısı olsun yeter dedim. Senaryoyu okudum, beğendim. Ben kabul edince sevinçten uçtular. Büyük fedakarlıklarla bir buçuk senede çektik filmi. Para buldukları zaman çağırıyorlardı, bir iki sahne çekiyorduk. Bana Antalya’da ödül getirdi o film. Ben her zaman amatör ruhluyum. İyi ki de oynamışım, diyorum. Bu tür yapımlarda her zaman rol alırım.

Bugünkü Türk sinemasıyla geçmişteki arasındaki en büyük fark?
Tek kelimeyle teknik. Şimdi her şey var. Biz o kadar yoksunluklar, imkansızlıklar içinde çalıştık ki. Mesela bir Lütfü Akad bugünkü şartlarda film yapabilseydi, neler çekerdi. Sinema ile ilgili tek bir kitap bile yoktu.

Sinemaya bugün başlasaydınız ne yapmak isterdiniz?
Bugün başlasaydım, tabii ki eğitimini alırdım. Eğitim önemli ama yetenek varsa eğitim önemli. Sinemamızdan çok insan geldi geçti. Kalanlar, hatırlananlar gerçekten yetenekli olanlar.

Şükran Yücel
Cumhuriyet Dergi
27/04/2008

27 Nisan 2008




UÇAN SÜPÜRGE'DE GÜNEŞLİ BİR PAZARTESİ

8-15 Mayıs tarihleri arasında düzenlenecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin sürprizlerinden biri de dünyada büyük ilgiyle karşılanan ‘Güneşli Pazartesi’ adlı gösteri olacak. Çağdaş dansın genç temsilcilerinden Bedirhan Dehmen ve Şafak Uysal’ın erkekliği sorguladıkları gösterileri Ankara’da ilk kez sahnelenecek.

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin “Erkekler Matinesi” bölümünde yer alan ‘Güneşli Pazartesi’ adlı gösteri Ankara’da ilk kez sahnelenecek. Bir garajistanbul prodüksiyonu olan, Bedirhan Dehmen ve Şafak Uysal’ın birlikte yarattığı ve yine birlikte sahnelediği ‘Güneşli Pazartesi’, iki erkeğin dostluğu üzerine bir fiziksel tiyatro çalışması.

Dekor, video ve ses boyutlarıyla disiplinler-arası bir anlayışa sadık kalarak hazırlanan gösteri, geçtiğimiz Ekim ayında Atina’da 4. Balkan Dans Platformu’nun açılış gecesinde sahnelenmiş ve büyük ilgi görmüştü. Aralık ayında Bologna’da Theatri di Vita tarafından düzenlenen Cour di Turchia (Türkiye’nin Kalbi) Festivali’nde sahnelenen, İstanbul’da garajistanbul’da Türkiyeli seyirciyle buluşan ‘Güneşli Pazartesi’, Ankara’da ilk kez sahnelenecek.

12 Mayıs Pazartesi günü Devlet Tiyatroları Akün Sahnesi’nde seyirciyle buluşacak olan ‘Güneşli Pazartesi’nin biletleri satışa çıktı.*

garajistanbul Mayıs’ta Ankara’da
garajistanbul, Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü işbirliğiyle 12-19 Mayıs tarihleri arasında 4 farklı prodüksiyonuyla (Güneşli Pazartesi, ashura, EKO, Oyunu Bozuyorum) Ankara’da olacak. Bütün gösteriler Akün Sahnesi’nde izleyiciyle buluşacak.

Kadınların gözünden erkekler
11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin bölüm başlıklarından biri de “Erkekler Matinesi”. Kadın yönetmenlerin gözünden erkekliğin sorgulandığı filmlerden oluşan bu bölümde 3 kurmaca ve 2 belgesel olmak üzere 5 film gösterilecek.

Eduart
2006 yılında Selanik Film Festivali’nden “FIPRESCI Ödülü” başta olmak üzere pek çok ödül kazanmış ‘Eduart’, Dostoyevski’nin ünlü karakteri Raskolnikov’u sıkça hatırlatan bir film. ‘Yürüyen Adam’ (L'Homme qui marche) ve zoraki baba olmuş bir adamla bir kız çocuğun öyküsünü anlatan sevimli mi sevimli ‘Babalık’ (Förortsungar) bölümün diğer kurmaca uzunları.

Babalık
Matinenin belgesellerinden ilki ‘Panama’nın Yumrukları’ (The Fists of a Nation). Diğeri ise ‘Onu Tanıdığımda Erkekti’ (She Is A Boy I Knew). Gwen Haworth’un yazıp yönettiği ve başrolünde kendisini oynadığı, Montreal Uluslararası LGBT Film Festivali’nden “Seyirci Ödülü”yle dönen film, kıyafetlerin, isimlerin ve anatominin cinsel kimliğin kurulması üzerindeki rolünü tartışıyor.

27 Nisan 2008





FIPRESCI KİME GİDECEK?

8-15 Mayıs tarihleri arasında Ankara’da düzenlenecek 11. Uluslararası Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali'nde yarışacak filmler belli oldu. Festivalin “Her Biri Ayrı Renk” bölümünde yer alan 12 film, Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği (FIPRESCI) Ödülü için yarışacak.

11. Uluslararası Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali’nin “Her Biri Ayrı Renk” bölümünde FIPRESCI Ödülü için yarışacak 12 film belli oldu. Bu sene Almanya’dan Angelika Kettelhack, Fransa’dan France Hatron ve Türkiye’den Burcu Aykar Şirin’den oluşan FIPRESCI Jürisi; Arjantin, Avusturya, Belçika, Brezilya, Fransa, Hollanda, İran, İspanya, İsrail, Polonya ve Türkiye’den yarışmaya katılan filmlerden birini seçecek. Uçan Süpürge dünyada FIPRESCI Ödülü’nü veren tek kadın filmleri festivali.

Gerçek Aşk Kördür
Cannes ve Berlin’den sonra Uçan Süpürge’de
Festivalde Avusturya adına yarışan ‘Az Önce Oldu’ (Kurz davor ist es passiert) evrensel bir sorun olan kadın ticaretini gerçek öyküler ekseninde ele alıyor. Anja Salomonowitz’in Berlin’den “Caligari”, Viyana’dan da “En İyi Film” ödüllerini toplayan filmi, kurguyla kurmaca arasında seyircinin vicdanını da sorguluyor.

Emmanuelle Cuau’nun festivallerde çok beğenilen filmi ‘Çok Mersi’ (Trés Bien, Merci) ise traji-komik bir öykü anlatıyor. Cannes Film Festivali’nden “Altın Kamera Ödülü”yle dönen ‘Denizanası’ ise, insanlık durumlarına dair çokparçalı öyküler anlatan şaşırtıcı bir yapım.

Yarışmaya Hollanda’dan katılan ‘Gerçek Aşk Kördür’ (Blind) sinemada gerçek bir aşk öyküsü izlemeye hasret kalanların damağında hoş bir tat bırakacak. Etkileyici görüntüleri ve müziğiyle öne çıkan film, aşkın gerçekten de kör olup olmadığını sorguluyor.

Yeni sözcükler yaratması bakımından sık sık James Joyce ile karşılaştırılan, Brezilya'nın önde gelen yazarlarından João Guimarães Rosa’nın bir romanından uyarlanan ‘Mutum’, 10 yaşındaki bir çocuğun gözünden hayatı anlatıyor. Sandra Kogut’un Berlin Film Festivali’nde “Özel Ödül”le taçlandırılan bu samimi filmi yaşadığımız yerdeki güzellikleri görebilmeyi öğretiyor.

Ölmek Zamanı
Kedzierzawska da yarışmada
Geçtiğimiz sene Polonya Film Festivali’nde En İyi Film ve En İyi Kadın Oyuncu dahil pek çok ödül almış ‘Ölmek Zamanı’ (Pora umierac) ise bu bölümün öne çıkan bir diğer filmi. Polonya sinemasının usta yönetmenlerinden Dorota Kedzierzawska’nın bu son filmi, yaşlı Aniela ve köpeğinin öyküsünü anlatıyor. Aniela rolünde Danuta Szaflarska’nın adeta döktürdüğü film, mizah anlayışı ve nostaljik ruhuyla şaşırtıyor.

Marion Hänsel’in San Sebastian Film Festivali’nden ödülle dönmüş filmi ‘Rüzgâr Kumları Kaldırırsa’ (Si le vent souleve le sable) Belçika sinemasından etkileyici bir yapım. Çölde hayatta kalmaya çalışan bir ailenin yol boyunca parçalara ayrılışını anlatan film, umutla merhamet üzerine yeni sözler söylemeyi başarıyor.

Yarışmaya Brezilya’dan da bir konuğu olacak: ‘Samanyolu’. Yaşamla ölüm, zamanla mekân arasındaki sınırlar arasında gidip gelen film, şaşırtıcı bir deneyim vaat ediyor.

Halihazırda Havana Film Festivali’nden ‘FIPRESCI Ödülü’ bulunan, Arjantinli yönetmen Ana Katz’ın çektiği ‘Tatilde Yalnız’ (Una Novia Errante) birlikte tatile çıktığı sevgilisi otobüsten inmeyince tatile tek başına devam etmek zorunda kalan bir kadının başından geçenleri ‘tatilde yalnız kadın’ algısıyla oynayarak anlatıyor.

Utanç
18 yaşında başyapıt
Yarışmanın en merakla beklenen filmlerinden ‘Utanç’ (Buda as sharm foru rikht), Hana Makhmalbaf’ın ilk uzun filmi. İranlı Hana’nın 18 yaşında çektiği ve Berlin’den Selanik’e pek çok festivalden ödüller toplamış bu filmi Afganistan’da bir köyde geçiyor ve altı yaşındaki Baktay’ın öyküsünü anlatıyor.

Cannes'da Eleştirmenler Haftası'nda Büyük Ödül kazanan Lucia Puenzo'nun ilk uzun metrajlı filmi ‘XXY’ ise hermafrodit (çift cinsiyetli) bir gencin çarpıcı öyküsünü anlatıyor. Cinsiyet, cinsellik ve toplumsal cinsiyet kimliği üzerine etkileyici sözler söyleyen film yarışmanın en akılda kalıcı filmlerinden biri olacak.

Fikret Bey
Türkiye'yi Fikret Bey temsil ediyor
Senaryosunu Necla Algan’la birlikte yazan Selma Köksal’ın ilk uzun filmi ‘Fikret Bey’ bu bölümde gösterilecek tek Türkiye yapımı film. Fikret Özsoy adlı işadamının, yaşamının son dönemindeki bir gününün öyküsünü anlatan film sinemamıza taze bir soluk getiriyor.

Yönetmenler de festivalde
‘Gerçek Aşk Kördür’le Tamar van den Dop, ‘Çok Mersi’yle Emmanuelle Cuau ve Samanyolu’yla Lina Chamie festival tarihlerinde Ankara’da olacaklar. Yönetmenler gösterimlerin ardından seyircilerle sohbet edecekler.

Kazanan film 15 Mayıs’ta açıklanacak
Ödül alan film 15 Mayıs Perşembe günü festivalin kapanış töreninin yapılacağı Kızılırmak Sineması’nda açıklanacak ve törenin ardından ücretsiz gösterilecek.

25 Nisan 2008







"Beden" konulu kısa film öyküsü yarışması sonuçlandı

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali kapsamında düzenlenen “Beden” konulu Kısa Film Öyküsü Yarışması sonuçlandı. 113 eserin katıldığı yarışmada, Gülden Treske, Mutlu Binark ve Selen Doğan’dan oluşan jürinin değerlendirmesi sonucunda, 10 öykünün yazarı, festival tarihlerinde Ankara’da Işıl Özgentürk yönetiminde yapılacak olan Senaryo Atölyesi’ne katılmaya hak kazandı.

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin 1999’dan beri her yıl düzenlediği Kısa Film Öyküsü Yarışması, kısa filmin gelişmesine katkıda bulunmak ve filmlerde kadın bakış açısını artırmak amacını taşıyor. Festivalin vazgeçilmezlerinden olan yarışma, sektöre yeni yazarlar da kazandırıyor.

Bu sene yarışmaya yurt içi ve yurt dışından toplam 113 kısa film öyküsü katıldı. Gülden Treske, Mutlu Binark ve Selen Doğan’dan oluşan jüri, yaptığı değerlendirme sonucunda, atölye çalışmasına davet edilecek 10 öykünün yazarını belirledi. Öyküler; sinematografik nitelik, anlatım dili, yenilik ve yaratıcılık, öykülerin yarışma temasıyla uyumu, temaya farklı açılımlar getirme becerisi, özgünlük, içsel tutarlılık ve yazarın eserine yansıttığı bakış açısı göz önüne alınarak değerlendirildi.

Seçilen öyküler ve yazarları şöyle (Kazanan öyküler arasında bir derecelendirme yoktur):

“Cariye İstiare” / Harun Savaş, İstanbul
“Bir Bedenin Anatomisi” / Burcu Büyükakkaş, İstanbul
“Balon Kız” / Alperen Yeşil, İzmir
“Bir Varmış, Bir Yokmuş” / Hakkı İnanç, İstanbul
“Pasif Direniş” / Rahme Çiftçioğlu, York-İngiltere
“Göz Değmemiş Beden” / Ümit Çalışıcı, Gaziantep
(Ümit Çalışıcı atölyeye katılamayacağını bildirdiği için jüri onun yerine, birinci yedek eserin sahibi Serpil Demirci'nin atöyleye katılmasına karar verdi.)
"Mavi, Yağmur, Çocuk" / Serpil Demirci, İstanbul
“Umuda Yolculuk” / Berrin Peközsoy Eroğlu, İstanbul
“Cansız Manken” / Merve Özdemir, İzmir
“Şişme Kadın” / Demet Saka, İzmir
“Teşhir mi?” / Dilşah Özdinç, Ankara
Bu on eserin yazarı, 9-10-11 Mayıs 2008 tarihlerinde Ankara’da, Işıl Özgentürk yönetimindeki Senaryo Atölyesi’ne katılarak kısa film öykülerini senaryolaştıracaklar. Atölye çalışması sonucunda seçilecek bir senaryo, sponsor bulunduğu takdirde filme çekilerek bir sonraki yıl festivalde gösterilecek. Senaryo Atölyesi, Ankara Goethe Enstitüsü ve Mülkiyeliler Birliği’nin katkılarıyla gerçekleşecek.

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, 8-15 Mayıs tarihleri arasında düzenleniyor.

18 Nisan 2008





Pippa'nın yolculuğu Uçan Süpürge'de sürecek

8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında Ankara’da gerçekleşecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, ‘barış’ temalı bölümünü Pippa Bacca’ya adıyor. Festival, savaşın acıtan gerçekliğiyle barış umudu arasında sıkışmış öykülerin kadın gözüyle anlatıldığı “Barış Ne Zaman?” başlıklı bölümünde yer alan 7 filmle, Bacca’nın yarım kalan yürüyüşüne sinemayla destek verecek.

“Barış Gelini” projesi için 8 Mart’ta sanatçı arkadaşı Silvia Moro ile Milano’dan yola çıkan İtalyalı sanatçı Pippa Bacca’nın Türkiye’de yarım kalan yürüyüşünü Uçan Süpürge sürdürüyor.

8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında Ankara’da gerçekleşecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, ‘barış’ temalı bölümünü, Türkiye’de tecavüze uğrayıp öldürülen Pippa Bacca’ya adıyor. Festival, savaşa karşı barış öneren filmlerle, Bacca’nın ‘barış’ düşüne katkıda bulunmayı amaçlıyor.

Gilaneh
“Barış Ne Zaman?” Şimdi!
Savaşın acıtan gerçekliğiyle barış umudu arasında sıkışmış öykülerin kadın gözüyle anlatıldığı filmlerden oluşan “Barış Ne Zaman?” bölümünde 3 kurmaca, 2 belgesel ve 2 kısa olmak üzere 7 film yer alıyor.

Bölümün kurmaca filmleri İran sinemasından geliyor. Bunlardan ilki İran-Irak savaşının göbeğine kamerasını yerleştiren Ensieh Shah-Hosseini’nin 2006 tarihli filmi ‘Hoşça Kal Hayat’ (Shab Bekheir Farmandeh). Karlovy Vary Film Festivali’nden ödüllü bu film, kendini öldürmek isteyen bir kadının gönüllü savaş muhabiri olmasını anlatan etkileyici bir dram.

İran sinemasının önemli isimlerinden Rakhshan Bani Etemad’ın Irak-İran savaşı döneminden bir öykü anlattığı 2005 tarihli ‘Gilaneh’ ise bir annenin cesaretini ve mücadelesini betimliyor. Etemad ayrıca festivalin konuğu olarak Ankara’ya gelecek ve filminin gösteriminde seyircileriyle sohbet edecek.

Bu bölümde yer alan bir diğer İran filmi ise ‘Şaşkın Köpekler’ (Sag-haye velgard). Marzieh Meşkini’nin 2004 yılında çektiği film, Afganistan’da savaşın yıkıcı etkisinden en çok etkilenenin çocuklar olduğu gerçeğinden yola çıkarak, anneleri hapse giren iki çocuğun yaşadıklarına odaklanıyor.

“Barış Ne Zaman” bölümünde ayrıca, savaşın gerçekliğine birebir tanıklık eden, özenle seçilmiş iki de belgesel var: ‘Çeçen Hikayesi’ (Birlyant, A Chechen Story) ve ‘İki Arada’ (Double Exposure).

Bu bölümde yer alan kısa filmlere gelince… Almanya’dan Shohreh Jandaghian’ın yönettiği ödüllü ‘Gülen Köpek’ (Smiling Dog) ile Monica Bravo’nun Londra’da, gazete okumanın, radyoda haberleri dinlemenin, televizyon izlemenin ya da en basitinden metroya binmenin bireyler üzerinde yarattığı korkuyu çarpıcı bir dille anlattığı ‘Kendi Yanıma Bile Oturmazdım’ı (I Wouldn’t Sit Next To Myself).

18 Nisan 2008









SİNEMANIN CADISI UÇAN SÜPÜRGE'DE

8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında Ankara’da gerçekleşecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, dünyaca ünlü feminist yönetmen Chantal Akerman’ın filmlerini seyirciyle buluşturacak. Akerman’ın Türkiye’de ilk kez gösterilecek filmleri arasında, başyapıtı kabul edilen ‘Jeanne Dielman’ da bulunuyor.

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali sinema tarihinin en önemli yönetmenlerinden Chantal Akerman’ı Ankara’ya konuk ediyor. Yapıbozumcu stili, kötümser mizahı ve kimliği, cinselliği ve politikayı çırılçıplak bırakan gözlemleriyle sinema tarihinde kendine ayrıksı bir yer edinen Akerman’ın üç filmi Türkiye’de ilk kez seyirciyle buluşacak.

Jeanne Dielman
“Sinema tarihinin ilk kadın başyapıtı”
Bu filmlerden ilki, gerek yarattığı etki gerek süresiyle özellikle öne çıkan 1976 tarihli ‘Jeanne Dielman’. 3,5 saate yaklaşan süresiyle seyirciden sabır isteyen film bunun karşılığını fazlasıyla veriyor. Yabancılaşmanın, bir başınalığın ve kopukluğun ifade edilmeyen trajedisini kışkırtıcı bir biçimde anlatan film, 70’lerde feminist hareketi derinden etkilemişti. Le Monde gazetesinin “Sinema tarihinin ilk kadın başyapıtı” diye övdüğü ‘Jeanne Dielman’, Akerman’ın en önemli filmi sayılıyor.

Yarın Taşınıyoruz
Huzursuz aşklar ve sevişmeler
Festival programında ayrıca Akerman’ın 2000’lerde yaptığı iki film bulunuyor. Anne-kız ilişkilerine getirdiği sıra dışı yorum kadar cinselliği bir kara mizah malzemesine dönüştüren ‘Yarın Taşınıyoruz’ ile, bir aşkın saplantıya dönüşmesini huzursuz bir dille anlatan Marcel Proust uyarlaması ‘Tutsak Kadın’, Akerman sinemasıyla tanışacak olanlar için şaşırtıcı bir deneyim olacak.

Chantal Akerman
Kışkırtmayı seven kadın
Chantal Akerman ilk filmini 1968’de 18 yaşındayken çekti. 70’li yıllarda yaptığı kadın temalı filmleriyle pek çok Avrupalı kadın yönetmeni etkiledi. Deneysel ve minimalist tarzdaki filmlerinde, kadına dair konuşulmayanları çarpıcı bir dille anlattı. Türkiye’de sadece ‘New York’ta Bir Yabancı’ (A Couch in New York) filmi gösterim olanağı bulan Belçikalı yönetmen Chantal Akerman, Catherine Breillat ile birlikte sinemanın en kışkırtıcı kadın yönetmeni sayılıyor.

15 Nisan 2008






İran'ın kadınları da Uçan Süpürge'de

8-15 Mayıs tarihleri arasında Ankara’da gerçekleşecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, programında İran sinemasının şaşırtıcı örneklerine de yer veriyor. İran sinemasının en tanınmış kadın yönetmenlerinin filmleri festivalde seyircisiyle buluşacak.

11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, programında İran sinemasının şaşırtıcı örneklerine de yer veriyor. Hana Makhmalbaf, bol ödüllü ilk uzun filmi ‘Utanç’la FIPRESCI Ödülü için yarışacak. Abbas Kiarostami’nin ‘10’ adlı filmi ile Mania Akbari’nin bu filmin devamı olarak çektiği ‘10+4’, festivalin “ONun İRAN’ı” başlıklı bölümünde gösterilecek. Festival programının barış temalı bölümünde ise sinemaseverler Rakhshan Bani Etemad’ın ‘Gilane’, Ensie şah-Hüseyni’nin ‘Hoşça Kal Hayat’ ve Merziye Meşkini’nin ‘Şaşkın Köpekler’ adlı filmlerini izleme fırsatı bulacak.

Utanç - Hana Makhmalbaf
18 yaşında başyapıt
Ailesinin kurduğu Makhmalbaf Film Okulu’nda sinema eğitimi gören ve ilk filmini 14 yaşında çeken Hana Makhmalbaf, ‘Utanç’la uluslararası festivallerde birçok ödül aldı. Bu yıl Asya Film Ödüllerinde en iyi film dalında ödüle aday gösterilen ‘Utanç’, San Sebastian Film Festivali’nde Jüri Özel Ödülüne, Roma’da ise UNICEF Özel Mansiyonu’na değer bulundu. Film ayrıca, Yunanistan İçişleri Bakanlığı Genel Sekreterliği'nin Cinsiyet Eşitliği ödülünü de kazandı. Küçük bir Afgan kızın okula gitme çabalarını anlatan film, 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nde FIPRESCI Ödülü için yarışacak.

10+4 - Mania Akbari
İran’ın yükselen yıldızı: Mania Akbari
Abbas Kiarostami’nin İran’da büyük tartışmalar yaratan filmi ‘10’un oyuncusu Mania Akbari, dört sene sonra filmin kaldığı yerden devam ediyor ve ‘10+4’le bu kez yönetmen koltuğuna kendisi oturuyor. İran sinemasının yükselen yıldızı Akbari, filmleriyle birlikte festivalin “Onun İran’ı” başlıklı bölümünün konuğu olarak Türkiye’ye gelecek.

Gilane - Rakhshan Bani Etemad
Barışın kadınları
Festival programının “Barış Ne Zaman?” başlıklı bölümünde de üç İran filmi yer alıyor. İran sinemasının önemli isimlerinden Rakhshan Bani Etemad, Irak-İran savaşı sırasında bir annenin cesaretini ve mücadelesini anlatan ‘Gilane’ adlı filmiyle bu bölüme konuk oluyor. Bu bölümde yer alan bir diğer İran filmi ‘Şaşkın Köpekler’. Merziyeh Meşkini’nin 2006 yılında çektiği film, Afganistan’da savaşın yıkıcı etkisinden en çok etkilenenin çocuklar olduğu gerçeğinden yola çıkarak, anneleri hapse giren iki çocuğun yaşadıklarına odaklanıyor. Savaşın acıtan gerçekliği ile barış umudu arasında sıkışmış öykülerin kadın gözüyle anlatıldığı filmler, festivalin barış temalı bu bölümünde öne çıkıyor. Bu filmlerden biri de Ensieh şah-Hüseyni’nin geçen yıl çektiği ‘Hoşça Kal Hayat’.

Hoşça Kal Hayat - Ensieh Şah-Hüseyni
İran’ın cesur kadınları
80’lerin ortasından itibaren yükselişe geçen İran sineması, dünyanın önemli festivallerinde heyecanla karşılanıyor, ödüllere değer bulunuyor ve birçok ülkede binlerce kişi tarafından ilgiyle izleniyor. 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali de İran sinemasının cesur kadınlarını sinemaseverlerle buluşturmaya devam ediyor.

15 Nisan 2008







FESTİVALİN KADINLARI BELLİ OLDU

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali 8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında 11. kez gerçekleştirilecek. Festivalde bu yıl; Uçan Süpürge Onur Ödülü’nü Nilüfer Aydan, Bilge Olgaç Başarı Ödülü’nü ise Meral Çetinkaya alacak.

Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali tarafından her yıl verilen “Uçan Süpürge Onur Ödülü” ve “Bilge Olgaç Başarı Ödülü” 8 Mayıs'ta Opera ve Bale Binası'nda (Büyük Tiyatro) gerçekleşecek açılış gecesinde sahiplerini bulacak.

Onur Ödülü Aydan'a
Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, sinemaya yönetmenlik ya da oyunculuk alanında emek vermiş kadınların emeklerini görünür kılmak amacıyla düzenlediği Uçan Süpürge Onur Ödülü’nü bu yıl;

52 yıldır Türkiye sinemasına emek verdiği, başrolden karakter oyunculuğuna pek çok filmde rol aldığı, Yeşilçam geleneğinden geldiği halde yeni Türk sinemasına başarıyla uyum sağladığı, zirvede olduğu dönemde bile “yıldız” olmaya çalışmadan bağımsız kimliğini ve özgür ruhunu koruduğu, sinema tutkusunu hiç yitirmediği ve hâlâ sinemada özgün ve farklı karakterleri yaratmaya devam ettiği için Nilüfer Aydan’a veriyor.

Bilge Olgaç Ödülü Çetinkaya'ya
Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali; erkeklere ait sinema dünyasında kadın olarak tüm olumsuzluklara karşı düşlerini gerçek yapmayı başarmış kadınların simgesi Bilge Olgaç adına, sinemanın farklı alanlarında başarılı olmuş kadınlara verilen Başarı Ödülü’nü ise bu yıl;

Rol aldığı filmlerdeki güçlü ve etkileyici performansı, küçük rollerde bile özenle ve derinlikle yarattığı unutulmaz kişiliklerle karakter oyunculuğunun önemini ve değerini bir kez daha kanıtladığı için ve sinemaya verdiği emekten dolayı Meral Çetinkaya’ya veriyor.

Ödüller 8 Mayıs'ta verilecek

Açılış Töreni'nde ödülleri takdim edilecek bu iki büyük sanatçının Festival programında ikişer filmi yer alıyor.

15 Nisan 2008






Uçan Süpürge'de PEMBESİZ-MAVİSİZ FİLMLER

8-15 Mayıs tarihleri arasında Ankara’da gerçekleşecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nin programında eşcinsel temalı filmler de yer alıyor. Çeşitli festivallerden ödüllerle dönmüş üç film, toplumsal cinsiyete dair çarpıcı öyküler anlatıyor.

Bu sene 11. yolculuğuna çıkacak olan Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali, ‘kendisi olduğu için’ pek çok zorluk yaşayan ama düşlerinden de, mücadelelerinden de vazgeçmeyen eşcinsellerin öykülerine yer veriyor. Festivalin gökkuşağı filmleri ‘öteki’leştirilen kimlikleri cesur bir dille sorguluyor.

Hermafrodit sıkıntı
“Her Biri Ayrı Renk” bölümünde Uluslararası Film Eleştirmenleri Birliği Ödülü (FIPRESCI) için yarışacak filmler arasında yer alan ‘XXY’, interseksüel (çift cinsiyetli) bir gencin çarpıcı öyküsünü anlatıyor. Cannes'da Eleştirmenler Haftası'nda “Büyük Ödül” kazanan Lucia Puenzo'nun bu ilk uzun metraj filmi cinsiyet, cinsellik ve toplumsal cinsiyet kimliği üzerine etkileyici sözler söylüyor. Festivalin en şaşırtıcı filmlerinden biri olan ‘XXY’ sinemada yeni soluklar arayanlar için birebir.

Elbisem, ismim ve anatomim
Festivalde kadın yönetmenlerin erkekliği sorgulayan filmlerinden oluşan “Erkekler Matinesi” bölümünde gösterilecek ‘Onu Tanıdığımda Erkekti’ (She Is A Boy I Knew), transeksüel bir kadının cinsiyet kimliğini kabul edişini ve bunu çevresiyle paylaşma sürecini anlatıyor. Gwen Haworth’un yazıp yönettiği ve aynı zamanda oynadığı film kıyafetlerin, isimlerin ve anatominin cinsel kimliğin kurulması üzerindeki rolünü sorgulatıyor. Montreal ve Kingston's ReelOut9 LGBT film festivallerinden ödüllerle dönmüş bu etkileyici belgesel, festivalin en çok konuşulacak filmlerinden biri.

Maskeli balo ve onun sahte yüzleri
Uçan Süpürge’nin bir diğer gökkuşağı filmi ise 2005’te Berlin Film Festivali’nde gey-lezbiyen temalı filmlere verilen “Teddy Bear Ödülü”nü almış ‘Maskeli Balo’ (Katzenball). 40’lardan bugüne lezbiyenlerin ve biseksüel kadınların görünürlüğünün önündeki engelleri tarihsel tanıklıklarla anlatan bu belgesel kadınları seven kadınlar üzerine yapılmış en önemli filmlerden biri sayılıyor.

15 Nisan 2008






11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali
Kısa Film Öyküsü Yarışması "BEDEN"

Kadınlara kendi bedenleri birer yasak alan olarak öğretildi hep. Onu istedikleri gibi kullanamayacakları, o beden üzerinde tüm toplumun hakkı olduğu da öğretildi. Beden saklanmalı, korunmalı, isteklerinden arındırılmalı ve denetimi başkalarına bırakılmalıydı. Önce babalar ve abiler sahip çıktı kadınların bedenlerine, sonra kocalar… Ta ki kadınlar “bedenimiz bizimdir” diyene kadar.

Bedenimiz sahiden ‘bizim’ mi? Bedenlerimiz üzerindeki egemenlik aslında kime ait?

Neden ve nasıl ‘arzu nesnesi’ne dönüştürülürüz? Kadın bedeni nasıl ticarete elverişli hale getirilir? ‘Et’e indirgenerek erkek bakışına sunulan suretler biz miyiz?

Bedenlerimiz üzerinden politika yapanların dilini eşek arısı soksa kaçımız üzülürüz? Özel hayatımızın yağmalandığı, ilişkilerimizin didik didik edildiği, cinselliğimizin ‘ahlaksızlık’la açıklandığı bu çağda ‘öteki’leştirilmeden var olmak mümkün mü?

11.Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali kapsamında her yıl düzenlenen Kısa Film Öyküsü Yarışması, bu yıl “Beden” konusunu ele alıyor.

Uçan Süpürge bu yarışmayla, kadın bedeni üzerinden yürütülen politikalara, hedefine kadın bedenini koyan ahlakçılığa, cinsiyetçiliğe, ayrımcılığa, kadın bedeninin nesneleştirilerek sunulmasına dikkat çekmeyi amaçlıyor.

7 Ocak 2008





11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali'nde Ödüller Belli Oldu!

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali 8-15 Mayıs 2008 tarihleri arasında 11. kez gerçekleştirilecek. Festivalde bu yıl;

Uçan Süpürge Onur Ödülü’nü Nilüfer Aydan,
Bilge Olgaç Başarı Ödülü’nü ise Meral Çetinkaya alacak.

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali, sinemaya yönetmenlik ya da oyunculuk alanında emek vermiş kadınların emeklerini görünür kılmak amacıyla düzenlediği Uçan Süpürge Onur Ödülü’nü bu yıl;

52 yıldır Türkiye sinemasına emek verdiği, başrolden karakter oyunculuğuna pek çok filmde rol aldığı, Yeşilçam geleneğinden geldiği halde yeni Türk sinemasına başarıyla uyum sağladığı, zirvede olduğu dönemde bile “yıldız” olmaya çalışmadan bağımsız kimliğini ve özgür ruhunu koruduğu, sinema tutkusunu hiç yitirmediği ve hâlâ sinemada özgün ve farklı karakterleri yaratmaya devam ettiği için Nilüfer Aydan’a veriyor.

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali; erkeklere ait sinema dünyasında kadın olarak tüm olumsuzluklara karşı düşlerini gerçek yapmayı başarmış kadınların simgesi Bilge Olgaç adına, sinemanın farklı alanlarında başarılı olmuş kadınlara verilen Başarı Ödülü’nü ise bu yıl;

Rol aldığı filmlerdeki güçlü ve etkileyici performansı, küçük rollerde bile özenle ve derinlikle yarattığı unutulmaz kişiliklerle karakter oyunculuğunun önemini ve değerini bir kez daha kanıtladığı için ve sinemaya verdiği emekten dolayı Meral Çetinkaya’ya veriyor.

15 Aralık 2007




11. Festival Hazırlıkları Başladı

Her yıl Mayıs ayında Ankara baharına bir de festival havası ekleyen Uçan Süpürge, kadın sinemacıları desteklemeye ve onlara cesaret vermeye devam ediyor. 8-15. Mayıs 2008 tarihleri arasında gerçekleşecek 11. Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali dünyanın her yerinden kadın yönetmenlerin çektiği filmleri izleyiciyle buluşturuyor. Son Başvuru: 10 Mart 2008

26 Eylül 2007
http://festival.ucansupurge.org