Geçmişten Bugüne Ankara Film Festivalinin Hikayesi

Haymana Cezaevi'nden yeni çıkmıştım. 1989 yılının puslu bir Ankara sabahında İmge Kitabevi'nin küçük dükkanının kapısında sigara içip pineklerken duvarda ilanı gördüm: 1. Ankara Film Festivali'nde gönüllü çalışacak eleman aranıyordu!

O dönemde revaçta olan çelik tencere pazarlamak için bile "güvenlik soruşturması" kötü çıkan işsiz güçsüz bir "Sakıncalı" genç olarak Ankara sokaklarını arşınlıyordum. Çalışabilecek bir "Eleman" olabileceğimi kanıtlama olanağını bulmak kanımı hızlandırmaya yetmişti! Mülkiyeliler Birliği'nin merdivenlerini koşarak çıkmıştım.

Üst katta daracık iki odaya sıkışmışlardı. Sigara dumanları arasında, eski demir bir masada siyah çerçeveli gözlüğüyle bir kağıt yumağına bulanmış, kalın, sunucu sesli, babacan bir adam eliyle sandalyeyi göstermiş "Otur öyleyse..." demişti. Mahmut Tali Öngören'di bu adam gibi adam.

Havaalanında Avrupa'dan bir türlü gelmeyen filmleri beklemek, makaraları sinemalara taşımak, afişleri oradan oraya götürmek gibi "ayak" işlerinin yanında boğazıma astığım Mahmut Tali Öngören imzalı kimliğimle epey bedava film izlemiştim.

"Ankara'da film festivali mi olur?" diye dudak büküldüğü yıllardı. İstanbul'un "artist"i gelmedi uzun süre Ankara'ya. İlk yıllar epey tökezledi festival. Ama inat ve inanç bugünleri gösterdi bize.

Tam 22 yıl geçmiş aradan...

Dün gece Talat Sait Halman sahneye çıkıp, "O benim kuzenimdi. Kardeş çocuklarıydık. Aynı evde doğduk. Aynı zamanda ABD'ye öğrenime gittik!" diye Mahmut Tali Öngören'i anınca gözlerim doldu.

MEB Şura Salonu'ndaki açılış törenine -sayısız belirsiz "sponsor"un yanında!- “Behzat Ç.” ekibi damgasını vurdu. Alçakgönüllülükleriyle Ankara'ya sahip çıktılar. Mahmut Tali Öngören'i hiç ummadığımız bir anda kaybettik.

İnci Demirkol ve Can Özgün bu onurlu bayrağı taşıyorlar şimdi.

Festival, kısa filmlere verdiği önem ve "özel bölüm"leriyle bir okul oldu. "Geceyarısı Sineması" ise genç sevgililerin en güzel anıları arasına girdi.

Festival, sinema sanatından ödün vermeyen, hep mantıklı, eğitici, öğretici ve ağırbaşlı niteliğini Mahmut Tali Öngören'den almıştır.

Şimdi 22. Ankara Film Festivali'nde 30 ayrı ülkeden 275 film, festival boyunca Ankaralı sanatseverlerle buluşacak.

Jerzy Skolimowski, Jan Svankmajer, Werner Herzog, Xavier Dolan, Bong Joon-ho, Tony Gatlif, Alain Corneau, Olivier Assayas gibi yönetmenlerin son filmlerinden, Kazakistan ve İtalyan sinemasıyla ilgili özel bölümlere, “Doğaya Karşı İnsan” başlıklı etkileyici bir seçkiden Bertrand Tavernier, Takeshi Kitano ve Ken Loach gibi ustaların filmlerine uzanan zengin bir program.

Festival indirimli fiyat uygulamasını bu yıl da devam ettiriyor ve geçen yılın fiyatlarını sürdürüyor.

12:00 seansları 2.5 TL, 14:30 ve 17:00 seansları 5 TL, 19:15 ve 21:30 seansları ise 10 TL olacak. En Kısa Gece, Beyaz Gece ve Geceyarısı Sineması’nın da biletleri 10 TL’den satışa sunuldu. Kısa ve Belgesel gösterimlerinin bilet bedeli tüm seanslarda 2,50 TL.

* Meraklısı için not: 1. Ankara Film Festivali bitiminde bir ödülüm vardı aslında. 12 Eylül polis baskısının Turgut Özal'la sürdüğü bu korkunç yıllarda çılgınca bir ödül!

Amerikalı faşist aktör Kris Kristofferson, bir nükleer savaş çıkartıp Rusların Amerika'yı nasıl işgal ettiğini gösteren kışkırtıcı bir film yapmıştı, sanırım adı "Kızıllar" filandı. Sovyetler de buna karşı bir film yapmıştı. İşte çılgın adam Mahmut Tali Öngören, güvenebileceği bir çalışan olarak beni gözüne kestirmiş, böylece yağmurlu bir akşama alacasında arka kapıdan gizlice Sovyet Büyükelçiliği'ne alınmış, Büyükelçi ben ve Mahmut Tali Öngören bu filmi izlemiştik!

Ahmet Yıldız




Habere Yorum
Sayın Yıldız çok güzel bir yazı. Ama birşeyi düzeltmeme izin verin asker kökenli ve orduda helikopter pilotluğu yapmış olan Kris Kristofferson'un filmi Kızıllar değil; 87 yapımı Tv için çekilen 'Amerika' adlı saçma sapan dizi filmdir. 3 oscar ödüllü Reds (Kızıllar) filmi başka. 22. Ankara Film Festivalini takip etmeyi çok isterdim doğrusu.